|
مسترز مایمی (Sony Ericsson Open) |
![]() |
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
![]() |
#1 | |
Senior Member
تاریخ عضویت: Aug 2010 محل سکونت: چت باکس تنیس تاکرز
پستها: 1,257
سپاس: 12,428
در 1,244 پست 8,595 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: اسطوره نواک جوکوویچ ، نادال، بردیخ، سونگا، تیم ،پیا، کلیژان، کرنو بوستا، آندری کوزنتسوف،کارن هاچانوف،چانگ هیون،دونا وکیچ ، خواهران ویلیامز، تیلور فریتز ،وسلی،ویکمایر،تیپسارویچ ، یوژنی،اناستازیا سواستوا و ....
|
![]() نقل قول:
رویارویی با Kenneth Robert ("Ken") Rosewall در فینال ویمبلدون 1974 رویارویی با John Newcombe در استرالین اوپن 1975 رویارویی با Arthur Ashe در فینال ویمبلدون 1975 رویارویی با Manuel Orantes در فینال یو اس اوپن 1975 رویارویی با بیورن بورگ 4 بار در سال های 1976 و 1977 و 1978 در یو اس اوپن و ویمبلدون رویارویی با ایوان لندل در 1982 و 1983 در فینال یو اس اوپن رویارویی با جان مک انرو در 1984 در فینال ویمبلدون و رویارویی با گیلرمو ویلاس در یو اس اوپن 1977 از این 14 برنده گرنداسلم، با 8 تاشون در فینال گرنداسلم روبرو شد. یعنی در سن 32 سالگی به فینال گرند اسلم می رفت. رویارویی هاش با سایر برندگان گرند اسلم در فینال مسترز: رقابت با Ricardo Alonso González لس آنجلس - 1971- معادل مسترز مسابقه با Adriano Panatta استکهلم -1975- مسترز Wojtek Fibak ایندیانا پولیس -1976- مسترز Roscoe Tanner- لندن -1976 مسترز متس ویلاندر - سال 1986 و 1988 - در سینسیناتی و میامی -مسترز جیمی کونورز تا سال 1988 به فینال مسترز می رسید.تا 36 سالگی. و با هر 13 برنده گرنداسلم در فینال گرند اسلم و یا فینال مسترز روبرو شد. پس حقیقت اینه که تا سن 36 سالگی (1988) هنوز ضعیف نشده بود. بنابراین رویارویی های جیمی کونورز را با برندگان گرنداسلم تا سال 1988- نمی توان با بازی کردن جیمی کونورز تا سن 40 سالگی مرتبط دانست. پس حرفات اشتباس. نمیدونم چرا اینقدر با اطمینان حرف میزنی. |
|
![]() |
![]() |
کاربر زیر از شما delpotro به خاطر این پست سپاسگزاری کرده است: | ||
![]() |
#2 | |
Former Staff
تاریخ عضویت: May 2009 محل سکونت: Iran-Ahvaz
پستها: 2,906
سپاس: 19,092
در 2,916 پست 30,306 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: Roger Federer
|
![]() نقل قول:
بلکه حرف من رو هم تصدیق میکنه ، که تا زمانی که جوون بود زورش رو زد و افتخارات مهمش رو کسب کرد ، بعد از اون یه نسل دیگه اومدن و گرنداسلم بردن ، در حالی که بود و نبود کانرز تاثیری در اون پروسه نداشت . کانرز اگه استعداد و نبوغ کسی مثل فدرر یا سمپراس یا لیور یا نادال رو داشت ، از همدوره ای های خودش بهتر میبود ، و بالای 10 تا اسلم میبرد . این که نتونست ببره نشون میده که استعدادش همین قدر بوده نه اینکه فیلد قوی بوده. |
|
![]() |
![]() |
15 کاربر زیر از شما کاربر گرامی Afshin به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند: | ||
Ahoura,
Alen,
ali novak,
BABAK,
M A E S T R O,
manoochehr1984,
Mohammad Reza,
Nima93,
NimaRafi,
nole,
Paymaan,
Pouya,
Sajad,
The King,
مهران
|
![]() |
کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
|
|