بحث و تبادل نظر پیرامون مسابقات تنیس زنان و مردان تورنمنت مایمی 2012 امریکا

[Afshin]

نوشته اصلی توسط delpotro

تنیسورهای هم عصر جیمی کونورز:

Kenneth Robert ("Ken") Rosewall
John David Newcombe
Arthur Robert Ashe
Manuel Orantes Corral
Björn Rune Borg
Guillermo Apolinario Vilas
John Patrick McEnroe
Ivan Lendl
Ricardo Alonso González
Adriano Panatta
Wojciech Fibak
Roscoe Tanner
Mats Wilander

جیمی کونورز در زمانی بازی می کرد که 13 نفر برنده گرنداسلم در فیلد وجود داشتن.

و تونست 8 تا ببره.

علتش میدونی چیه ؟

علت اول و اصلی :

کانرز اونقدر استعداد و نبوغ نداشت که خودشون از هم نسل هاش جدا کنه (مثل فدرر)
اگه به اندازه ی فدرر نبوغ و استعداد داشت اجازه نمیداد خیلی از هم نسل هاش گرنداسلم ببرن

علت دوم :

کانرز تا 40 سالگی بازی کرد و خب طبیعیه که تنیسورهای زیادی باهاش هم نسل بوده باشن که خب شما اینو نمیدونستی البته .

[delpotro]

نوشته اصلی توسط Afshin

علتش میدونی چیه ؟

علت اول و اصلی :

کانرز اونقدر استعداد و نبوغ نداشت که خودشون از هم نسل هاش جدا کنه (مثل فدرر)
اگه به اندازه ی فدرر نبوغ و استعداد داشت اجازه نمیداد خیلی از هم نسل هاش گرنداسلم ببرن

علت دوم :

کانرز تا 40 سالگی بازی کرد و خب طبیعیه که تنیسورهای زیادی باهاش هم نسل بوده باشن که خب شما اینو نمیدونستی البته .

میدونستم.


فکر نکن خودت علامه دهر هستی.

فکر می کنی کورم که تاریخ فینال هایی که بازی کرده رو ببینم و با تاریخ تولدش تطبیق بدم؟

پس باختای راجر رو تقصیر سن و سال نندازید.همش نگید با این سنش...

مسخره ها


تا 40 سالگی بازی کردن هم عرضه و استعداد می خواد که خیلی ها ندارن

[Afshin]

نوشته اصلی توسط delpotro

میدونستم.


فکر نکن خودت علامه دهر هستی.

فکر می کنی کورم که تاریخ فینال هایی که بازی کرده رو ببینم و با تاریخ تولدش تطبیق بدم؟

پس باختای راجر رو تقصیر سن و سال نندازید.همش نگید با این سنش...

مسخره ها

تا 40 سالگی بازی کردن هم عرضه و استعداد می خواد که خیلی ها ندارن

نمیدونستی ، اگه میدونستی این اشتباه رو نمیکردی
کور نبودی ، داری تو ویکیپدیا میچرخی و واسه خودت از این ور و اونور اطلاعات جمع میکنی که با یه حقیقت واضح و مبرهن بجنگی ، خب طبیعیه که حواست پرت میشه و به خیلی چیزا دقت نمیکنی.

کانرز هم بعد چند سال آخر بازیش توی اسلم ها و مسترزها یه None-Factor بود ، واسه همین دیگه فقط توی تورنمنت ها ی کوچیک قهرمانی کسب میکرد (به جز موارد بسیار اندکی) ، خب اون زمان دیگه نسل بعد تنیسورها میومدن و گرنداسلم میبردن و عملا وجود و عدم وجود کانرز هیچ تاثیری توی اون پروسه نداشت . کانرز تا وقتی که جوون بود و سن و سال بالایی نداشت اکثر افتخارات مهمشو به دست اورد.صد البته سن و سال تاثیر گذار بود در نتایجش.

یه چیز دیگه هم هست ، اونم اینه که نه تنها فدرر ، بلکه رافائل نادال هم توی این نسل وجود داشتن و این طبیعیه که با وجود دو تا از برترین های تاریخ گرنداسلم زیادی برای تنیسورهای متفرقه و کم استعدادتر (مثل دلپترو) باقی نمونه . این ها نشانه های بزرگی تنیسورها هستند.

تا 40 سالگی بازی کردن هم عرضه میخواد و خیلی ها این عرضه رو ندارن ، ولی عرضه داشتن و تا 40 سالگی بازی کردن دلیل بر برترین تاریخ بودن نیست ، تا 40 سالگی بازی کرد ، در مقابل تا نفر 50 ـه رنکینگ هم پایین رفت ، عنوان مهمی هم نبرد ، به جاش تایتل های میکی ماوسش بیشتر شد ، نوش جونش . فدرر و خیلی های دیگه حاضر نیستند این کارو بکنن . در حالی از کانرز بزرگ تر هستند.
در مورد آخر ، مودب باش ، اگه فکر میکنی طرف بحثت مسخرست دلیل نداره جواب بدی ، راه باز جاده هم دراز ، تشریف ببر بیرون از تاپیک . اگه بازم بی ادبی کنی جور دیگه برخورد میشه.

[delpotro]

نوشته اصلی توسط Afshin

عنوان مهمی هم نبرد ، به جاش تایتل های میکی ماوسش بیشتر شد ، نوش جونش . فدرر و خیلی های دیگه حاضر نیستند این کارو بکنن . در حالی از کانرز بزرگ تر هستند.

من که نشون دادم. اگه 250 هاشم در نظر نگیریم، بازم تایتلاش از جناب آقای راجر فدرر بیشتره

79 تا.

30 تاش فقط میکی موسی بوده.

[Afshin]

نوشته اصلی توسط delpotro

من که نشون دادم. اگه 250 هاشم در نظر نگیریم، بازم تایتلاش از جناب آقای راجر فدرر بیشتره

79 تا.

30 تاش فقط میکی موسی بوده.

زرنگی یا مارو کودن فرض کردی ؟
مرد موءمن خیلی ها به مسترز هم میگن میکی ماوس
تو به من بگو چند تا گرنداسلم برده ؟ چند تا تور فاینال برده ؟ چقدر نامبروان بوده ؟ چند تا مسترز برده ؟
نادال و فدرر هم میتونن توی 10 تا تورنمنت 500 تایی و 250 تایی شرکت کنن و گرنداسلم رو فدای اون تایتل ها کنن ، ولی این کارو نمیکنن . چون هدف بزرگتری دارن . جناب کانرز هم نمیتونست گرنداسلم ببره و اومد توی تورنمنت های کوچیک تر تلاششو کرد . و البته نتیجشم دید و 100 و اندی تایتل برد . ولی میبینی که هیچ کس اسمشو به عنوان بزرگترین تاریخ نمیاره . چون اون چیزایی که مهمترین هستند ، کانرز توشون جایی بین 3 تای اول هم نداره.

[Ahoura]

نوشته اصلی توسط delpotro

من که نشون دادم. اگه 250 هاشم در نظر نگیریم، بازم تایتلاش از جناب آقای راجر فدرر بیشتره

79 تا.

30 تاش فقط میکی موسی بوده.

اون 45 تا 500 تایی رو چی؟ آیا آمار تعداد تورنمنت های 500 تایی که کانرز شرکت کرده و تعدادی رو که راجر شرکت کرده رو داری؟

[delpotro]

نوشته اصلی توسط Afshin

علتش میدونی چیه ؟


علت دوم :

کانرز تا 40 سالگی بازی کرد و خب طبیعیه که تنیسورهای زیادی باهاش هم نسل بوده باشن که خب شما اینو نمیدونستی البته .

حرفات اشتباهه .

رویارویی با Kenneth Robert ("Ken") Rosewall در فینال ویمبلدون 1974

رویارویی با John Newcombe در استرالین اوپن 1975

رویارویی با Arthur Ashe در فینال ویمبلدون 1975

رویارویی با Manuel Orantes در فینال یو اس اوپن 1975

رویارویی با بیورن بورگ 4 بار در سال های 1976 و 1977 و 1978 در یو اس اوپن و ویمبلدون

رویارویی با ایوان لندل در 1982 و 1983 در فینال یو اس اوپن

رویارویی با جان مک انرو در 1984 در فینال ویمبلدون

و رویارویی با گیلرمو ویلاس در یو اس اوپن 1977

از این 14 برنده گرنداسلم، با 8 تاشون در فینال گرنداسلم روبرو شد. یعنی در سن

32 سالگی به فینال گرند اسلم می رفت.

رویارویی هاش با سایر برندگان گرند اسلم در فینال مسترز:

رقابت با Ricardo Alonso González لس آنجلس - 1971- معادل مسترز

مسابقه با Adriano Panatta استکهلم -1975- مسترز

Wojtek Fibak ایندیانا پولیس -1976- مسترز

Roscoe Tanner- لندن -1976 مسترز

متس ویلاندر - سال 1986 و 1988 - در سینسیناتی و میامی -مسترز

جیمی کونورز تا سال 1988 به فینال مسترز می رسید.تا 36 سالگی.

و با هر 13 برنده گرنداسلم در فینال گرند اسلم و یا فینال مسترز روبرو شد.

پس حقیقت اینه که تا سن 36 سالگی (1988) هنوز ضعیف نشده بود.

بنابراین رویارویی های جیمی کونورز را با برندگان گرنداسلم تا سال 1988- نمی توان با بازی

کردن جیمی کونورز تا سن 40 سالگی مرتبط دانست.

پس حرفات اشتباس.

نمیدونم چرا اینقدر با اطمینان حرف میزنی.

[Afshin]

نوشته اصلی توسط delpotro

حرفات اشتباهه .

رویارویی با Kenneth Robert ("Ken") Rosewall در فینال ویمبلدون 1974

رویارویی با John Newcombe در استرالین اوپن 1975

رویارویی با Arthur Ashe در فینال ویمبلدون 1975

رویارویی با Manuel Orantes در فینال یو اس اوپن 1975

رویارویی با بیورن بورگ 4 بار در سال های 1976 و 1977 و 1978 در یو اس اوپن و ویمبلدون

رویارویی با ایوان لندل در 1982 و 1983 در فینال یو اس اوپن

رویارویی با جان مک انرو در 1984 در فینال ویمبلدون

و رویارویی با گیلرمو ویلاس در یو اس اوپن 1977

از این 14 برنده گرنداسلم، با 8 تاشون در فینال گرنداسلم روبرو شد. یعنی در سن

32 سالگی به فینال گرند اسلم می رفت.

رویارویی هاش با سایر برندگان گرند اسلم در فینال مسترز:

رقابت با Ricardo Alonso González لس آنجلس - 1971- معادل مسترز

مسابقه با Adriano Panatta استکهلم -1975- مسترز

Wojtek Fibak ایندیانا پولیس -1976- مسترز

Roscoe Tanner- لندن -1976 مسترز

متس ویلاندر - سال 1986 و 1988 - در سینسیناتی و میامی -مسترز

جیمی کونورز تا سال 1988 به فینال مسترز می رسید.تا 36 سالگی.

و با هر 13 برنده گرنداسلم در فینال گرند اسلم و یا فینال مسترز روبرو شد.

پس حقیقت اینه که تا سن 36 سالگی (1988) هنوز ضعیف نشده بود.

بنابراین رویارویی های جیمی کونورز را با برندگان گرنداسلم تا سال 1988- نمی توان با بازی

کردن جیمی کونورز تا سن 40 سالگی مرتبط دانست.

پس حرفات اشتباس.

نمیدونم چرا اینقدر با اطمینان حرف میزنی.

اینایی که گفتی هیچ ربطی به حرف من نداشت
بلکه حرف من رو هم تصدیق میکنه ، که تا زمانی که جوون بود زورش رو زد و افتخارات مهمش رو کسب کرد ، بعد از اون یه نسل دیگه اومدن و گرنداسلم بردن ، در حالی که بود و نبود کانرز تاثیری در اون پروسه نداشت .
کانرز اگه استعداد و نبوغ کسی مثل فدرر یا سمپراس یا لیور یا نادال رو داشت ، از همدوره ای های خودش بهتر میبود ، و بالای 10 تا اسلم میبرد . این که نتونست ببره نشون میده که استعدادش همین قدر بوده نه اینکه فیلد قوی بوده.