بحث و تبادل نظر پیرامون تورنمنت لندن

[Rafa]

درود و لعنت به شانس ت..می ما که نمی تونیم بازی حساس رافا-سودرلینگ رو ببینیم

[ღஜGran Rafaஜღ]

یکی از مصاحبه های رافا که امروز انجام داده بود من این متن انگلیسی را تبدیل به فارسی کردم ببینم چیزی از این مصاحبه می فهمین
بعد از یک سال از درد ، شادی بدون هدف 1 برای رافائل نادال است


رافائل نادال است خواندن Flashman ، MacDonald توسط جرج فریزر ، که در رمان از Wodehouse ص نوشته است : "اگر تا کنون در یک زمان وجود دارد وقتی احساس کردند که از فرشته - - آسمان - وقتی - جدید حیوانات سیاره ، از آن بود که من اولین بار خوانده شده Flashman ".

شبیه ، سپس ، به اورکا لحظه دیدم وقتی که یکی از اولین اعتصاب یک توپ تنیس نادال در مونت کارلو در سال 2003. او یک نعمت غیر مترقبه نجوم ، نور تازه ای درخشان در صورت فلکی ورزشی بود. عینک یک چشمی سر پاتریک مور را از چشم او plopped.

هفته بعد در عرصه O2 در جنوب شرقی لندن ، جایی که او در Barclays ATP مراحل پایانی تور جهانی علیه هفت شخص بالا خود را رقابت - ده بازیکن ، نادال می تواند بدون بازیکن 1 در جهان دوباره. این شات بسیار طولانی است ، اما آنچه که هزاران حفر عمیق به تماشا می توانند مطمئن باشند که هیچ چیزی برای ارائه بهترین اسپانیولی عکس خود را متوقف شده است.

این نادال راه است ، یکی برای او که تا به پرداخت مقدار زیادی از ضربات پنالتی این سال است. او در کردن تایمز در پنجشنبه متوقف شد به دیدار و تبریک گفتن به عنوان تنها او می تواند ، برای تایید او خواهد بود وبلاگ نویسی در طول و در نظر نهایی ، سال تقریبا گذشته است.

او همچنین ارائه دو شگفتی قابل توجه است. اول ، که او باید با داستان یک شخصیت داستانی بریتانیایی که "اجرا می شود از خطر مصرف شود ، betrays آشنایان در کوچکترین انگیزه ، bullies و ضربان بندگان با ذوق ، تخت ¬ های در دسترس هر زنی ، حمل کردن می تواند هر گونه استفاده نا مشروع او با شتاب ، gambles boozes و شوق و ذوق ، و در عین حال ، از طریق ترکیبی از شانس و حیله گری ، در پایان هر دوره به عنوان یک قهرمان و تحسین شده ".

نه کاملا نادال ، به غیر از بیت آخرین. Xisca Perello ، دوست دختر او ، آن را برای او خرید. "این در مورد فرد از بریتانیا ، نه؟" او می گوید. "من دفعات بازدید : 100 صفحات ، خیلی خوب است."

دوم خشم بود -- گاهی اوقات نادال نشانی از خشم را -- که به وجود آمد زمانی که موضوع تبدیل به تکه های غیر داستانی اینچ است که دارای ستون newsprint از آنجایی که این اولین serialised مصرف کاغذ باز ، خاطرات آندره Agassi ، سه هفته قبل. centrepiece از serialisation این بود که آمریکایی سابق جهان بدون 1 meth کریستال در سال 1997 گرفته شده بود و دروغ در مورد آن را به هئیت داوری شغلی مستقل و تغلیظ را به پوست خود را ذخیره کنید. نادال pauses و نفس عمیقی می کشد.

"من این کتاب را بخوانید ، اما او حق است از همه چیز و گفت نه ،" او می گوید. "او گفت : او متنفر تنیس -- که غیر ممکن است. نقش یک بازیکن به مدت هشت سال و او غنی می شود و او نیازی نیست که برای بازی و پول شما است که از آنها بدم میاید؟

"مرا؟ من عاشق تنیس ، من عاشق ورزش به طور کلی ، من عاشق دیگر ورزش ها بیش از تنیس ، حقیقت است. من آنچه در مورد او گفت : تغلیظ و کریستال [meth منفور]. عقیده من این است که آنچه او برای ما وحشتناک است ، برای بقیه ی بازیکنان ، برای ورزش بدی دارم ، و از آن آسان است می گویند در حال حاضر ، اما چرا او نمی شد گفت این در سال 1997؟

"حالا او آزاد است ، که اکنون او می گوید آنچه که وی احساس است. در حال حاضر ، چرا که کسی به او پرداخت مقدار پول ، او می گوید این چیزها ، نه بخاطر اینکه شما میخواهم بگویم که.

برای تنیس وحشتناک "است. تاریخچه تنیس در ورزش بسیار تمیز است. اگر او [آن را] در سال گذشته ، در حال حاضر من می گویند او باید تا بسته است و نه چیزی می گویند زیرا او مدیون تقریبا همه ، او به تنیس دارد ، و می شود که به او شده است. تنیس است بخش بزرگی از آن ، چنان است که آن را عادلانه تنیس میشود به این نوع از چیزی؟ "

نادال تا به حال به بیش از حد طولانی با زمزمه حقه باز در مورد هیکل خود را از کشورهای مصرف کننده تغلیظ توطئه ها چه کسی می تواند خود را به این باور نیست که کسی تا جسمی عطا می تواند ادعا تمیز. این توهین به همه او ایستاده است و برای نقش.

در واقع ، هنگامی که مردم او را ملاقات برای اولین بار ، برداشت دوم خود (آنها می توانند اول می کند زیرا آنها فقط در اطراف آورده شده است) به یاد داشته باشید نه این است که او جایی است به بزرگی بودند در نزدیکی فکر او بود.

"همه آن زمان رخ می دهد ،" نادال می گوید. "وقتی که کسی برنده [[او آخرین چیزی بود در رم شش ماه قبل] آنها نگاه بزرگتر ، آنها عضله بیشتر. بسیاری از مردم نگاه و گفت ، 'این پسر از دست دادن وزن است' ، اما واقعیت این است که من دقیقا همان -- 86 کیلو. به این دلیل است من تی شرت بدون آستین و یا Ŧ تنگ می پوشند نه شرت. این تصور است. وقتی من برنده دوباره ، آنها خواهند گفت ، 'نگاه رافا چقدر بزرگ است!"

مقامات فرانسوی تغلیظ ضربه بر درب اتاق خواب او بود در پاریس در هفته گذشته در 9 بعد از او دو مسابقات پی در پی بیش از دو ساعت ، از دوم تا اواخر که به پایان رسید او به تخت نمی کردم 2 تا بازی کرده بود.

"من کمی خسته شدن از این موضوع ، تمام مدت ، بعضی از خبرنگاران در این کشور [فرانسه] در باره تغلیظ من صحبت می کنند.

من به حال بسیاری از تغلیظ بسیاری از گروه شاهد در سال جاری و هفته گذشته آنها مرا در اتاق من در 9 لمس در صبح ، "او می گوید.

گفت : "من کاملا عاشق این ورزش. من می خواهم مردم منصفانه نیست و به نظر من همین است -- راهی است که افراد سعی می کنند که تمیز هستند ورزش ندارند به راه راست نمی باشد.

"من می خواهم ورزش پاک ، من می خواهم نشان نمی کنند. من کاملا مورد [Yanina] Wickmayer و [خاویر] Malisse [پشتیبانی Belgians که برای یک سال برای عدم وفا به تعهدات ناخالص سازی ، تصمیم گیری در برابر آنها با شور و نشاط جذاب ممنوع اعلام شده است] ".

جالب توجه است ، با توجه به همه چیز ، که نادال راجر فدرر می تواند به نقطه پیپ بالا ، اگر چه او احتمالا نیاز به پیروزی در همه مسابقات پنج O2.

از کنار شده است وجود دارد عدم اجراء تا به دنبال او به شدت rediscover کامل خود ، مجبور به داشتن با tendinitis در زانو خود را ادعا کردن از تاریخ و صدمه به عضلات شکم ، تا در مونترال در ماه اوت برداشت. واقعی ، خود effacing لبخند پنهان است حس سرخوردگی است که او نمی باشد کاملا وجود دارد نشده است. اینها فیزیکی عوارض جانبی. زندگی او را به آشفتگی بیشتر از همیشه در ماه مه انداخته بود که او متوجه باشند که از ازدواج پدر و مادرش 'irretrievably پایین شکسته شده بود.

در ویمبلدون امسال ، زمانی که او باید دفاع شده عنوان بزرگ ترین زندگی خود ، نادال بود و تلاش برای آشتی دادن پدر و مادرش ، سباستین و آنا ماریا ، و کمک به خواهر کوچکتر او ، ماریا ایزابل ، از طریق یک واقعه آسیب زا.

"تمرکز من روی هر چیزی بود دقیقا درست نیست ،" او می گوید. گفت : "این بسیار دشوار بود لحظات. من نمی خواستم به بیرون رفتن از خانه ، به ساحل ، من بیشتر از حد معمول پایین بود.

"خانواده همیشه بسیار مهم است و آن را در آن زمان مهم بود که با کسانی که من اعتماد به نفس می شود به اطراف باشد. ما خیلی صحبت کردیم و در حال حاضر احساس می کنم بهتر و بهتر شد در مورد وضعیت. من خوب.

"این سال هفتم من در این سفر و در این لحظه ، در 23 ، من برنده شش خاله با سر عنوان ، کارشناسی ارشد سری 15 ، 36 و دو مسابقات جام دیویس ، با احتمال یک در ادامه در بارسلونا در دو هفته است. حتما ، من نه به حال این بهترین لحظه های سال است ، اما احساس می کنم -- چگونه می توانم گفت این؟ -- می توانم بگویم با تشکر برای زندگی است. زندگی من بودن خوب است ، خانواده ام ، دوستانم ، سلامتی خوب است ، مشکلات پشت سر من و همه چیز را به خوبی در حال حاضر در حال کار. چگونه می توانم می شود و نه با این خوشحالی؟ "

بله ، او می گوید ، در وقتی که او بار می خواهم ساعت را به عقب وجود دارد. او پدر و مادرش می شود و شادی با هم دوباره می خواهم. او را نه در رابطه با این بازی مادرید -- "من با زانو در من به قتل رسید ،" او می گوید. "اما اگر من در مادرید ندارد ، چگونه می تواند من تضمین می کنند که من 100 درصد شانس در رولاند Garros کرده اند که مشکل بود."

نادال از دست داده در دور چهارم از باز فرانسوی ، پایان دادن به 31 - مسابقه خود را برنده خط وجود دارد ، به رابین Söderling ، اهل سوئد حریف خود را در اولین مسابقه خود را در لندن در بعد از ظهر دوشنبه است.

هر اتفاقی هم بیفتد ، نادال را به سر یدلایمخیرات 2010 و اعتقاد داشتند که او را برای خاله عنوان دوباره با شدت بهم زدن ، با تیم خود را در پشتیبانی سخت ، unswerving ادعا ، عموی او تونی ، مربی و مربی ، به پیش.

"عمو دایی است ،" نادال می گوید. "او بیش از مربی است و باید بگویم به لطف او برای همه او را در زندگی ام به من داده. من به حال بسیاری از پیامها ، نیز ، از آنهایی هستند که من در دنیا نمیدانم که من در لحظه های بد بود. احساس می کنم قلب مردم است. "و آنها احساس کرد.

[Rio]

دوست عزیز متن شما اصلا مفهوم نیست!!
لطفا اصل مصاحبه را بذارین.

[ღஜGran Rafaஜღ]

این متن اصلی این مصاحبه است

After a year of pain, happiness is the No 1 objective for Rafael Nadal


Rafael Nadal is reading Flashman, by George MacDonald Fraser, the novel of which P. G. Wodehouse wrote: “If ever there was a time when I felt that watcher-of-the-skies-when-a-new-planet stuff, it was when I first read Flashman.”

Akin, then, to the eureka moment when one first saw Nadal strike a tennis ball in Monte Carlo in 2003. He was an astrological godsend, a brilliant new light in the sporting constellation. Sir Patrick Moore’s monocle would have plopped from his eye.

Next week at the O2 arena in southeast London, where he competes in the Barclays ATP World Tour Finals against seven of his fellow top-ten players, Nadal can become the No 1 player in the world again. It is an extremely long shot, but what the thousands who have dug deep to watch can be assured of is that nothing will stop the Spaniard giving his best shots.

It is the Nadal way, one for which he has paid plenty of penalties this year. He stopped off at The Times on Thursday to meet and greet as only he can, to confirm he would be blogging during the finals and consider the year almost passed.

He also offered two considerable surprises. The first, that he should be consumed by a tale of a fictional British character who “runs from danger, betrays acquaintances at the slightest incentive, bullies and beats servants with gusto, beds every available woman, carries off any loot he can grab, gambles and boozes enthusiastically, and yet, through a combination of luck and cunning, ends each volume acclaimed as a hero”.

Not quite Nadal, except for the last bit. Xisca Perello, his girlfriend, bought it for him. “It’s about a person from Britain, no?” he says. “I have read 100 pages, it’s very good.”

The second was the anger — occasionally Nadal does do anger — that arose when the subject turned to the piece of non-fiction that has consumed column inches of newsprint since this paper first serialised Open, the memoirs of Andre Agassi, three weeks ago. The centrepiece of the serialisation was that the American former world No 1 had taken crystal meth in 1997 and lied about it to an independent doping tribunal to save his skin. Nadal pauses and takes a deep breath.

“I haven’t read the book, but he is not saying the truth of everything,” he says. “He is saying he hates tennis — that is impossible. One player plays for eight years and he becomes rich and he does not need to play for money and you hate that?

“Me? I love tennis, I love sport in general, I love other sports more than tennis, is the truth. I hated what he said about doping and the crystal [meth]. My opinion is that what he did is terrible for us, for the rest of the players, terrible for the sport, and it is easy to say now, but why wasn’t he saying this in 1997?

“Now he is free, now he says what he is feeling. Right now, because somebody pays him a lot of money, he says these things, not because you want to say that.

“It is terrible for tennis. Tennis in history is a very clean sport. If he did [it] in the past, right now I say he should shut up and not say anything because he owes almost all he has to tennis, and being who he is. Tennis is a big part of that, so is it fair that tennis gets back this kind of thing?”

Nadal has had to contend for too long with snide whispers about his physique from countries consumed by doping conspiracies who cannot bring themselves to believe that someone so physically endowed can be clean. It is an affront to all he stands and plays for.

Actually, when people meet him for the first time, their second impression (they cannot remember the first because they have just been brought around) is that he is nowhere near as big as they had thought he was.

“All the time it happens,” Nadal says. “When somebody wins [[something he last did in Rome six months ago] they look bigger, they have more muscle. A lot of people look and say, ‘This guy is losing weight’, but the fact is, I am exactly the same — 86 kilos. It is because I don’t wear the shirt without sleeves or the tight T-shirt. It is an impression. When I win again, they will say, ‘Look how big Rafa is!’ ”

The French doping authorities were knocking on his bedroom door in Paris last week at 9am after he had played two successive matches of more than two hours, the second of which finished so late he had not got to bed until 2.

“I am getting a little tired of this subject, all the time some journalists in this country [France] speak about my doping.

I have had many, many doping controls this year and last week they touched me in my room at 9 in the morning,” he says.

“I am totally in love with this sport. I don’t like people who are not fair and my opinion is the same — the way that people are trying to have a clean sport is not the right way.

“I like a clean sport, I don’t like the show. I totally support the cases of [Yanina] Wickmayer and [Xavier] Malisse [the Belgians who have been banned for a year for failing to fulfil doping obligations, a decision they are vigorously appealing against].”

It is remarkable, given everything, that Nadal could pip Roger Federer to the top spot, although he would probably need to win all five matches at the O2.

From the fringes there has been a lack of fulfilment as he seeks to rediscover his full intensity, having had to contend with tendinitis in his knees since April and an injury to an abdominal muscle, picked up in Montreal in August. True, the self-effacing smile has hidden a frustration that he is not quite there yet. Those are the physical side-effects. His life was thrown into greater turmoil than ever in May, when he realised that his parents’ marriage had broken down irretrievably.

During Wimbledon this year, when he should have been defending the greatest title of his life, Nadal was attempting to reconcile his parents, Sebastián and Ana María, and helping his younger sister, María Isabel, through the trauma.

“My concentration on anything was not exactly correct,” he says. “These were very difficult moments. I didn’t want to go out of the home, to the beach, I was more down than usual.

“Family is always very important and it was important in that time to be with those who I have the confidence to be around. We talked a lot and now I feel better and better about the situation. I am OK.

“This is my seventh year on the tour and at this moment, at 23, I have won six grand-slam titles, 15 Masters series, 36 tournaments and two Davis Cups, with the possibility of one more in Barcelona in two weeks. Sure, I have not had the best moments this year, but I feel — how do I say this? — I can say thanks for the life. My life is good, my family, my friends, good health, the problems behind me and everything is working well now. How can I not be happy with this?”

Yes, he says, there are times when he would like to rewind the clock. He would like his parents to be together and happy again. He would not have played Madrid this year — “I was killed with my knees,” he says. “But if I did not play in Madrid, how could I guarantee that I would have 100 per cent of a chance at Roland Garros, that was the difficulty.”

Nadal lost in the fourth round of the French Open, ending his 31-match winning streak there, to Robin Söderling, the Swede who is his opponent in his first match in London on Monday afternoon.

Whatever happens, Nadal will head into 2010 believing that he will contend for the grand-slam titles again, with his team in solid, unswerving support, his uncle Toni, mentor and coach, to the fore.

“Uncle is uncle,” Nadal says. “He is more than the coach and I want to say thanks to him for all he has given to me in my life. I have had a lot of messages, too, from those I don’t know in the world when I was at the bad moments. I feel the hearts of the people.” And they feel his.

[Rafa]

واقعا! ورداسکو وینر زن خیلی خوبیه ! با اون دست چپش چنان به توپ میکوبه که تو یه چشم بهم زدن وینر میشه! ولی خطای ناخواسته ی زیادی داره وینرهاش رو خنثی و بی اثر میکنه ! باید دقتشو ببره بالا و عجول نباشه

[Mohammad]

مجتبي جان پستتو من منتقل كردم اينجا،
از دوستان گلم تقاضا دارم صحبتاتون در مورد پريويو ها رو در همين تاپيك مطرح كنيد تا اون تاپيك انسجام خودشو حفظ كنه.

[Rafa]

نوشته اصلی توسط Mohammad Ragu

مجتبي جان پستتو من منتقل كردم اينجا،
از دوستان گلم تقاضا دارم صحبتاتون در مورد پريويو ها رو در همين تاپيك مطرح كنيد تا اون تاپيك انسجام خودشو حفظ كنه.

محمد جان شرمنده و ممنون. نیست از دایل آپ استفاده می کنم گشت و گذار تو همه ی صفحه ها برام سخته . پست فرید جان رو وقتی تو صفحه ی 22 دیدم که کار از کار گذشته بود .به هر حال ممنون

[Mohammad]

اولا متاسفم دو تا این دوست این جوری حرمت شکنی میکنند و طوری پلهای پشت سرشون رو خراب میکنن که در آینده هم راحتی برای برگشت نباشه.

کوروش جان لطفا پستهای نامربوط این تاپیک رو به اینجا منتقل کن، و بحث ارزشمندتون رو همونجا ادامه بدید.
http://tennistalkers.com/showthread.php?t=2335

[koury]

نوشته اصلی توسط Mohammad Ragu

اولا متاسفم دو تا این دوست این جوری حرمت شکنی میکنند و طوری پلهای پشت سرشون رو خراب میکنن که در آینده هم راحتی برای برگشت نباشه.

کوروش جان لطفا پستهای نامربوط این تاپیک رو به اینجا منتقل کن، و بحث ارزشمندتون رو همونجا ادامه بدید.
http://tennistalkers.com/showthread.php?t=2335

ممد جان پست های نامربوط این تاپیک و تاپیک پاریس منتقل شدن.در مورد حرمت شکنی هم که خود شما و دوستان شاهد بودید چه کسی بحث رو بیخدار کرد... من هم بر خلاف میل باطنیم مجبور شدم وارد این بحث بشم ولی همچنان سعی در حفظ آرامش خودم کردم تا بحث ها از این بدتر نشه

[Rio]

اگه از اول پستها رو بخونین متوجه میشین که کوروش یه بحث
ساده رو به کجاها کشید.