ویلیام لارند

[archi]

ویلیام آگوستوس لارند سی ام دسامبر 1872 در سامیت نیوجرسی در ملک پدرش ویلیام زبیدی لارند متولد شد . جاده ی لارند در سامیت به یاد این پدر و پسر نام گزاری شده است . ویلیام از خانواده ای می آمد که ریشه هایش به سرنشینان کشتی می فلاور می رسید . ویلیام پدر بزرگترین فرزند وکیلی توانگر و برخوردار بود . ویلیام پسر در 1890 به دانشگاه کورنل برای تحصیل مهندسی مکانیک وارد شد و تنها دانشجوی کورنل بود که فاتح مسابقات تنیس بین دانشگاهی شد . این ورزشکار همه فن حریف کاپیتان تیم هاکی روی یخ سنت نیکولاس در 1896 - 1897 بود و سوارکاری ، گلف و تیراندازی ( با تفنگ ) هم می کرد . در سال 1922 راکتی با فریم استیل ساخت و شرکتی را برای تولید انبوهش بنیاد گزارد . لارند هفت بار قهرمان تنیس امریکا شد ، رکوردی که پیش از آن ریچارد سیرز و پس ازو بیل تیلدن موفق به انجامش شده بودند . لارند هفت سال عضو تیم دیویس کاپ امریکا بود و در 1901 ، 1902 ، 1908 ، 1909 و 1910 قهرمان توسط کارولی مازاک نامبر وان جهان شمرده می شد . وی دو بار هم در سینگل ویمبلدون شرکت که در در کوارتر اوت شد . البته در 1905 در دابل به سمی فاینال ویمبلدون راه یافت . در 1956 به تالار مشاهیر تنیس جهان وارد شد ، ویلیام لارند در 1898 در جنگ امریکا و اسپانیا شرکت کرد و از راف رایدرهای تئودور روزولت بود . در نبرد های استقلال کوبا روماتیسم گرفت و بعدها پس از قهرمانی در دیویس کاپ 1911 آرتروز و روماتیسم وی را واداشت تا تنیس را کنار بگذارد . بعدها با گذشت زمان به مننژیت ستون فقرات دچار شد و تقریبا به طور نسبی فلج شد ، او که نمی توانست به علایقش بپردازد و ورزشهای دلخواهش را انجام دهد ، افسرده شد و در پانزدهم دسامبر 1926 با پیستول کالیبر 45 در 53 سالگی خود کشی کرد . رجینالد و لاورنس دوهرتی قهرمانان چند باره ی ویمبلدون در کتابشان با عنوان On Lawn Tennis که در 1903 منتشر شد درباره ی سبک بازی لارند نوشته اند : " وقتی روزش بود به واقه بسیار خوب و با استعداد می نمود ، استایل خوبی داشت ، تماشای بازی دلپذیر می نمود ، به توپ محکم ضربه می زد و با کمترین تلاش سرعت خوبی به توپ می داد ، فورهندش به طرز آشکاری قویتر از بکهندش می بود ...... در میان نقاط قوتش فورهند والی های او بود که خیلی محکم می نمود و سرویش اش ...... به طور معمول تا تا جلوی نت می آمد و به سرعت به نت می رسید ..... و در حال دویدن به خوبی توپ را هدایت می کرد ..... در وال یخوب بود ولی در برگشت سرویس گاهی اشتباه می کرد ، او به واقع تنها یک نقطه ضعف بزرگ داشت و آن اینکه گاهی روزش نبود . "