چگونه «نوواک» تنیس‌باز مُرَدَّد صربستانی، دیگر از هیچ‌کس نمی‌ترسد؟!

[PowerVu]

چگونه «نوواک» تنیس‌باز مُرَدَّد صربستانی، دیگر از هیچ‌کس نمی‌ترسد؟!

df2hv4hz01wc0b53r.jpg

نمایشی که نوواک جوکوویچ در سال رو به پایان میلادی ارائه داده، از درخشان‌ترین نمایش‌های تاریخ تنیس بوده است. بر پایه چنین نمایش حیرت‌انگیزی این ورزشکار 24 ساله صربستانی توانسته این باور را قوت بخشد که عصر رافائل نادال و راجر فد‌رر در تنیس بعد از 10 سال حکمرانی این دو ورزشکار توانا تقریبا پایان یافته است.

جوکوویچ در راه فتح پیکارهای اخیر یو.اس. اوپن در نیویورک، در نیمه‌نهایی، فد‌رر سوئیسی و در فینال، نادال اسپانیایی را شکست داد. جوکوویچ به واقع سال 2011 در 6 نوبت در فینال‌های مختلف در برابر نادال ایستاده و هر شش مسابقه را برده است. در پایان یو. اس. اوپن، جوکوویچ که او را با نام مختصر و مخفف «نوله» صدا می‌زنند صاحب رکورد خیره‌کننده 64 برد و فقط 2 شکست در سال 2011 بود و در 10 تورنمنت قهرمان شده بود. جوکوویچ به واقع به جمع نادری پیوسته که توانسته‌اند در یک سال حداقل 3 گرنداسلم از 4 گرنداسلم این ورزش را ببرند. جمع نادری که بیورن بورگ و متس ویلَندر سوئدی، دان باج آمریکایی، راد لِیوِر استرالیایی و البته فد‌رر و نادال را هم شامل می‌شود. ویلندر یکی از اعضای جمع طلایی فوق که اقتدارش در دهه 1980 بود و در عمرش 7 گرنداسلم را برد،‌ بیست و اندی سال بعد از آن دوران و در شروع پاییز 2011 درباره جوکوویچ که تاکنون در 4 گرنداسلم قهرمان شده است، می‌گوید: «این نکته کاملا آشکار است که نوواک امسال در قیاس با سال‌های قبلی حداقل یکی دو کلاس بالاتر آمده است. شاید عنوان شود که او فقط سوار بر یک موج طلایی است و روی دور افتاده، اما اگر هم چنین باشد، این دور انگار به این زودی‌ها تمام نمی‌شود.»

3gfw3pk1ubesdxbriqvr.jpg
جوکوویچ: بازی‌ها و ضربات من هیچ فرقی با گذشته نکرده است. آنچه تفاوت‌ها را به وجود آورده،
ریسک‌طلبی و ماجراجویی من است. من جدی‌تر و شجاع‌تر از سابق به توپ یورش می‌برم و می‌روم تا کار را تمام کنم

ناامیدی معنا ندارد
جوکوویچ که پیشتر گرنداسلم‌های اوپن استرالیا و ویمبلدون را برده و تنها در نیمه‌نهایی اوپن فرانسه در مقابل فد‌رر کم آورده بود، در همین مرحله در اوپن آمریکا در فلاشینگ مدوز نیویورک در برابر همین رقیب 31 ساله و راست دست به دردسر جدی افتاد، ولی با این که ابتدا 2 بر صفر عقب افتاد و بعد از تساوی (2 - 2) بازی در ست پنجم نیز یک مچ پوینت (امتیاز آخر مسابقه) را به حریف سوئیسی خود تقدیم کرد، اما هرگز ناامید نشد و آنقدر جنگید که حریف پرتجربه‌ترش خسته و فرسوده شد و برخلاف نوله، فدرر پایداری لازم را نشان نداد. بدتر از همه این که نوواک در فینال دچار گرفتگی عضلانی در قفسه سینه و همچنین درد کمر شد و نیاز به پزشک پیدا کرد و فقط با کمک‌های پزشکی و تزریق داروی ضد درد به وی بود که توانست سرپا و هوشیار شود و ست چهارم و سرنوشت‌ساز را با نتیجه یکطرفه 1 - 6 از نادال ببرد و کار را تمام کند. برای نادال 25 ساله رنج بزرگ تازه‌ای فراهم آمد زیرا وی 9 هفته پیش‌تر فینال ویمبلدون را نیز به جوکوویچ واگذار کرده بود و با این حساب امکان کسب دو عنوان تازه در گرنداسلم‌ها را با کمترین فاصله زمانی از دست داده و اگر جوکوویچ نبود، در هر دو تورنمنت قهرمان می‌شد. نادال با پیشینه فتح 10 گرنداسلم هنوز از جوکوویچ بسیار پیش است و فد‌رر با فتح 16 تورنمنت بزرگ چهارگانه از هر دو جلو است اما این نوله است که امسال بر تنیس حکمرانی کرده است. جوکوویچ می‌گوید: «در این سطح بالای تنیس و در تورنمنت‌های بزرگ، بارها پیش می‌آید که با رقبای اصلی خود مسابقاتی سنگین و طولانی داشته باشید و فتح این بازی‌ها به شما اعتماد به نفس لازم را می‌بخشد و باور می‌کنید که می‌توانید قهرمانی شوید و در نتیجه مزایا و فواید این رقابت‌ها برای شما غیرقابل وصف خواهد بود. برای خود من نوعی تحول روحی در یکی دو سال اخیر به وجود آمد. شاید در این مدت تغییر مهمی در بازی و سیستم کار من به وجود نیامده باشد و من همان ضرباتی را در زمین‌های تنیس می‌زنم که پیشتر می‌زدم. تفاوتی که ایجاد شده، نوع نگرش من و مثبت‌تر شدنم است. در گذشته ضربات مهم و کلیدی در یک مسابقه را بد می‌زدم، در نتیجه بازنده می‌شدم، اما حالا آنها را بهتر و کم نقص‌تر می‌زنم. منظورم مسابقات اصلی و سنگینی است که در مراحل نهایی تورنمنت‌های بزرگ برگزار می‌شود. در گذشته صبر می‌کردم تا رقبایم در این مراحل اشتباه کنند و گاه شجاعت این را که خودم با زدن ضربه‌های محکم کار را تمام کنم، نداشتم و چون مردد بودم. وقتی هم که ضربه را می‌زدم آن را بد می‌نواختم و امتیاز از دست می‌رفت. با آن روحیه نمی‌شد مرد اول تنیس جهان شد. اینک که آن فضا رفته و به درستی و در لحظات مقتضی ریسک می‌کنم و به سمت توپ یورش می‌برم، آن کار ممکن است.»

3tf6rux1w4w6olxp0qt3.jpg

پایان یک عصر
با روحیاتی از این دست بود که جوکوویچ اوایل تابستان امسال رتبه اول را در جدول جهانی تنیس مردان از نادال گرفت و با این که این رقیب بزرگ اسپانیایی پس از آن یورش‌های جانانه برای ساقط کردن وی و پس گرفتن رتبه اولش داشته،‌ اما نتوانسته است این کار را صورت بدهد. با توجه به شرایط موجود و مدت نه‌چندان زیاد باقی‌مانده از سال 2011 بعید است که این امر پیش از اتمام امسال صورت پذیرد.

شکی نیست که جنگندگی جوکوویچ در کنار فن بالای او و قدرت ضرباتش، سلاح‌های اصلی او برای خارج ساختن تنیس از وضعیتی بوده که آن را به درستی عصر «راجر - رافا» در اشاره به نام‌های کوچک این دو تنیس‌باز سوئیسی و اسپانیایی می‌خواندند. حتی با احتساب 3 قهرمانی جوکوویچ در 4 گرنداسلم آخر، در 34 گرنداسلم اخیر فقط 2 بار روی داده که فینالی شکل بگیرد که نه فد‌رر در آن حاضر باشد و نه نادال. حتی با احتساب فتوحات اخیر نوله، در 32 گرنداسلم آخر در 26 مورد، همین دو تنیس‌باز قهرمان شده‌اند و به جز نوواک، تنها مارات سافین روسی و خوان مارتین دل پاترو آرژانتینی این نوار و روند فوق‌العاده را قطع کرده‌اند.

l29np9odl2ztu5e64wx.jpg

جوکوویچ حس و شمّ یک استراتژیست برجسته را هم در تنیس یافته است. در فینال رقابت‌های اخیر یو.اس.اوپن وقتی وی حس کرد بر اثر گرفتگی‌های عضلانی در نقاط مختلف بدنش قادر به زدن ضربات دلخواه خودش نیست کوشید با تغییر نقشه‌هایش به جای تاکید بر ضربات قدرتی، دقت Driveهای خود را بیشتر کند و از آن جا که در دو ست آخر از سرعت کارش کاسته شده بود، سعی داشت تکلیف هر امتیاز را سریع‌تر روشن کند و هر رالی را در کوتاه‌ترین زمان ممکن پایان بخشد. او احساس کرده بود که نادال به سبب مصدوم نبودن، از وی قوی‌تر است و اگر بحث استمرار و استقامت پیش بیاید، او را از صحنه به در خواهد کرد و هرچه مسابقه طولانی‌تر شود، به ضرر او خواهد بود.


نادال نیز متوجه تغییر استراتژی حریف و تاثیر مثبت آن در مسابقه مذکور شد و گفت: «در فصلی که به پایان آن نزدیک شده‌ایم مقابله با جوکوویچ غیرممکن است. باید او را تحسین کرد و به وی تبریک گفت و شاید آنچه او در این سال انجام داده، غیرممکن باشد.»

البته واقعیت این است که راد لِیور تنیس‌باز مافوق فنی استرالیا، آن چپ دست جادویی در سال‌های 1962 و 1969 هر چهار گرنداسلم تنیس را برد و اگر در آن حد فاصل حرفه‌ای نمی‌شد و تنیس آماتوری را که در آن زمان گرنداسلم‌ها را هم دربرمی‌گرفت، رها نمی‌کرد، به جای داشتن پیشینه فتح 11 گرنداسلم، حداقل 25 بار در این‌گونه مسابقات قهرمان شده بود. جوکوویچ هم این دفاعیه را از خویش دارد که کلاس و دشواری مسابقات کنونی تنیس بسیار بالاتر و بیشتر از آن سال‌هاست. کار او از این به بعد سخت‌تر هم خواهد شد، زیرا هرچند فد‌رر رو به افول است، نادال و اندی ماری اسکاتلندی او را راحت نخواهند گذاشت و بردیچ و فرر و دل پوترو هم خطرناکند.

سال پیش نادال با وضعیتی درست مثل نوواک در این فصل، 3 گرنداسلم را فتح کرده و از قضا در فینال یو.اس.اوپن، جوکوویچ را شکست داده بود. وقایع آن سال به نوواک نشان داد به اندازه کافی جری و ماجراجو نیست و از امتیازات بزرگ می‌ترسد. یک سال بعد او ویژگی‌هایی دارد که 180 درجه متفاوت با آن زمان است و پاداش آن نه فقط کسب عنوان مرد اول تنیس 2011 بلکه تبدیل شدن به کاندیدای نخست عنوان مرد سال ورزش جهان (با احتساب تمامی رشته‌ها)‌ است و حتی نزدیک‌ترین رقبا و بدخواهان او معترفند که وی سزاوار این لقب است.

تنیس‌باز مردد و لرزان صربستانی حالا از هیچ‌کس نمی‌ترسد و بشدت تاخت و تاز می‌کند.


New York Times