بحث و تبادل نظر پیرامون دومین گرند اسلم سال Roland garros 2015

[نشنیده]

استن به خاطر جنگ روانی و کل کل های قبل از جام دیویس با سیمون و خصوصا سونگا، تبدیل به چهره ای منفور در فرانسه شده بود و از ابتدای تورنمنت مورد تمسخر و هو کردن قرار می گرفت، شورت خاصشم که بهانه خوبی داده بود. ولی وقتی یک فرانکوفون موفق می شود فینال رولان گروس را آنهم با شکست جوکوویچ ببرد، بهترین مارکتینگ برای جذب سمپاتی فرانسوی ها را انجام داده و بخش مهمی از آنها سال آینده جور دیگری با او رفتار خواهند کرد.

برای آندسته از دوستانی که در جریان جمله خالکوبی شده روی دست چپ استن نیستند، توضیح می دهم که متنی است برگرفته از ساموئل بکت:

"Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better."

"قبلش سعی اش رو کردی. قبلش سرت به سنگ خورده. بی خیال. بازم سعی کن. سرتو دوباره به سنگ بزن. سرتو بهتر به سنگ بزن."

خودش در توضیح این متن گفته: "این جمله همیشه فلسفه من در زندگیم بوده. اگر تو تنیس بازی و اسمت نادال، جوکوویچ یا فدرر نیست، هر تورنمنتی که می بازی، با وجود باخت باید مسابقات را با اندوخته مثبت ترک کنی"

[.AMIR.]

تویت استاد

پ.ن: چه کرد مگنوس نورمان، مرسی مـرد. اون بکهندها فراتر از استاندارهای طبیعی بودن ...
این گـرندهای که این پسـر میبره، دیگه داره واقعا به اندازه بردن گرند راجــر می چسبه . مرسی مگنوس . استن زمان پیتر لاندگرن کجا این استنی که مگنوس ساخته کجا.

بزرگترین ضعف نواک باخت در فینال گرندهاست، بنظر میرسه با اومدن بوریس بکر هم این روال چندان تغییر نکرده، در هر حال یه خورده ویمبلی سخت شد. نواک میاد هرجورر شده از ویمبلی دفاع کنه.

عکس العمل نواک هم بعد شکست، اونم با اون شرایط روحی و تبریکش به استن قابل ستودن بود.انصافا استحقاق 5 دقیقه تشویق بی وقفه رو داشت. نواک امسال شاید انقدر روی مسترز ها به خودش فشار نمیاورد و روشون زوم نمیکرد، می تونست با انگیزه بیشتر فرنچ رو فتح کنه. برخلافش، سالهای که راجـر پشت سر هم گرند ها را فتح میکرد. زیاد به مسترز ها اهمیتی نمیداد. در هر حال نواک الان 28 ساله ست. اگه سال آینده هم نتونه از نیروی جوانی اش استفاده کنه، دیگه برای بردن فرنچ اوپن کارش خیلی سخت میشه.

بریتانیایی ها این همه سرمایه گذاری کردن روی بازیکنشون، بعد این همه مدت، بالاخره با 2 گرند قانع شدن. در حالی که سوئیسی ها گرند زاده متولد میشن.

[Red-Line]

زیبایی ورزش تنیس در همین برد و باختاس .....

اول نادال بود که باعث شد فدرر اینطور گریه کند :



بعد نوبت به خود نادال رسید یکبار توسط جوکو و یک بار توسط همین واورینکا :



در نهایت نوبت به همین نوله رسید :





---------========----------

استن با این قهرمانی

دومین تنیسور سوئیسی میشه بعد از راجر که موفق به قهرمانی در رولند گاروس میشه

واوریکا در سال 2003 قهرمان تنیس پسران در رولند گاروس شده . این اتفاق بعد از سال 1988 که مت ویلاندر قهرمان مسابقات رولند گاروس شد اولین بار میوفته که یک قهرمان پسران قهرمان مسابقات برزگسالان هم میشه .

اون با 30 سال 71 روز بعد از Andres Gomez ( با 30 سال و 103 روز ) پیر ترین قهرمان مسابقات رولند گاروس در اپن ارا لقب میگیره . تنها 4 نفر بالای 30 سال توانستند در رولندگاروس قهرمان شوند.

------======-----

رمز پیروزی واورینکا هم میشه گفت بازی ultra-aggressive اون بود .. شاید پس از سال ها دیدم که قدرت بر ثبات و حمله در برابر دفاع اونم در خاک پیروز میشه . واوریکنا توانست با گرند استروک های بی نظیر خودش نوله رو پشت بیس لاین نگه داره و با بکهند های Down the line ضربات کراس کورت نواک رو خنثی کنه ...

5 بکهند بی نظیر down the line استن در 22 امتیاز اخر کار نوله رو یکسره کرد....

با تشکر
بهمن

[rezaomo]

من هم قهرماني استن را به هواداراي اندكش كه فكر كنم از امروز روز به روز به تعدادشون اضافه بشه تبريك ميگم . يك سوپر تنيس را ديروز ديديم . همه چيز عالي و خارق العاده كه فكر كنم هر 5 يا 10 سال يكبار بشه چنين بازي هاي زيبايي را ديد . هند شيك دو قهرمان با هم گريه هاي نوله و استن و تشويق خارق العاده هر دو تنسيور توسط تماشاچيان از لحظه هاي ماندگار هميشگي فرنچ اوپن 2015 بود كه در يادها ميمونه .

[نشنیده]

نوشته اصلی توسط .AMIR.

بریتانیایی ها این همه سرمایه گذاری کردن روی بازیکنشون، بعد این همه مدت، بالاخره با 2 گرند قانع شدن. در حالی که سوئیسی ها گرند زاده متولد میشن.

تا قبل از اینکه موری اولین گرندش رو ببره هر وقت پیروز از زمین بیرون می آمد، انگلیسی ها به عنوان یک بریتانیایی ازش یاد می کردند و هر وقت می باخت اسکاتلندی!

[Najmeh5576]

برد استن را تبریک میگم
بازی واقعا قشنگی بود واقعا از لحظه لحظه اش لذت بردم .
اگر استن اون ست چهارم را نمیبرد ( که چقدر هم گرفتن پوینتهای آخر استرس زا بود!) بنظر من احتمال برد ست پنجمش بسیار کم بود چون جوکویچ استاد ست پنجمه اونم از نوعی که به بازی برگشته باشه.

بنظر من هر شکستی مقدمه پیروزی هست
مسلما جوکویچ در آینده این جام یا جامهای دیگه ای رو بدست خواهد آورد.

بامید دیدن بازیهای قشنگ و چالش برانگیز :)

[rezaomo]

دوستاني كه نتونستند بازي رو ببينند به اين لينك بروند و هاي لايت 10 دقيقه اي بازي را با كيفيت خوب ببينند و يا اگر خواستند دانلود كنند. حجم حدود 44 مگابايت.
http://video.varzesh3.com/video/%D9%...8%DB%8C%DA%86/

[نشنیده]

فراموش نکنید که استن به جز فتح دو گرند و جام دیویس، دارنده مدال طلای دوبل با راجر در المپیک پکن هم هست. اگر مسیر ورزشی این آدم را مرور کنید می بینید که چطور از سال 2004 تا به امروز با شیبی کاملا ملایم، آهسته و پیوسته پیشرفت کرده و کریر خودش رو مثل آجر روی آجر ساخته.

بعید نیست راجر بعد از بازنشستگی، دوره جدیدی رو با استن برای درو کردن چندتا گرند دابل شروع کنه.

[pouriya.alex]

استن قهرمانیت مبارک، همچنان راضیم ازت، خدماتت پر دوام

و همیشه پای یک سوئیسی در میان است...

[archi]

یک مطالعه آماری کردم شاید برای دوستان جالب باشه ، استن واورینکا از فرنچ اوپن 2005 کار خودش رو در گرند اسلمها شروع کرد ، تا پیش از آغاز همکاری با مگنوس نورمن در شانزدهم اپریل 2013 در 32 گرند اسلم ، سی بار در رسیدن به مرحله ای بالاتر از راند چهارم ناکام بود و تنها در اوپن امریکای 2010 و اوپن استرالیای 2011 توانست به کوارتر فاینال راه یابد . از زمان همکاری با مگنوس نورمن در نه گرند اسلم حاضر شده و در هفت گرند اسلم از میان آنها تا کوارتر فاینال راه یافته . اگر دوره ی بازی استن را به پیش از مگنوس نورمن و پس از دوره ی همکاری با این مربی سوئدی تقسیم کنیم ، معیار ما برای مقایسه و همسنجی ، راه یابی به مرحله ی یک چهارم پایانی گرند اسلم ها باشد در دوره ی نخست فعالیت استن به رقم 2/32 می رسیم یعنی 6.25 % در بازه ی زمانی تقریبا هشت ساله . حالا به همکاری اش با نورمن می پردازیم 7/9 یعنی تقریبا 77.7 % در بازه ی زمانی کمابیش دو ساله . کجای این منحنی شیب ملایم ، آهسته و پیوسته ای دارد ؟ مگنوس نورمن استن را کاملا متحول کرده است . از تنیسوری مستعد که گاهی نمایش خوبی هم داشت یک قهرمان ساخته که ترسی از بیگ فور ندارد ، مانند کاری که البته در ابعادی کوچکتر با رابین سودرلینگ انجام داد . رابین هم پیش از همکاری اش با نورمن که از نوامبر 2008 آغاز شد در بیست گرند اسلمی که حضور یافته بود ، از یو اس اوپن 2002 تا یو اس اوپن 2008 هرگز فراتر از راند سوم نرفته بود . ولی در هشت گرند اسلم بعدی شش بار از راند سوم گذر کرد ، دو بار به فینال فرنچ اوپن رسید ، جالب اینکه رابین پس از قطع همکاری با مگنوس نورمن در 25 نوامبر 2010 در سه گرند بازپسینی که شرکت کرد هرگز از کوارتر فاینال فراتر نرفت . پس در تکمیل فرمایش دوستان بد نیست بگوییم در کنار پای سوییسی از مغز سوئدی هم بی تفاوت نگذرید . در پایان می گویم تاج رافا گوارایت باد استن .