دیدگاه‌ها پیرامون مسابقات تنیس Wimbledon 2016 سومین گرند اسلم سال

[behsen]

خب اندی ماری طبق پیشبینی راحت فینال رو برد و قهرمان شد. اگر در نمایی بسته و از نزدیک به قضیه نگاه کنیم با توجه به قرعه و عدم رویارویی با هیچکدوم از رقیبان سنتی و سرسخت بگیم قهرمانی مفتی به دست آورد ولی وقتی یه تصویر باز از کل کارنامه ی ورزشی ماری جلوی خودمون بذاریم میشه این حق رو واسه ماری قائل شد که یه بار هم بی درد سر و راحت بتونه قهرمان گرنداسلم بشه. بازیکنی که نزدیک به یک دهه با ثبات تنیس بازی کرده، 20 بار در نیمه نهایی و فینال ها حاضر بوده حتما شایستگی کسب 3 گرنداسلم رو داره. در کل ماری بعد از یه دوره افت یک و نیم یا دو ساله از پارسال روند صعودی بارزی به خودش گرفته و اگه بتونه این سطح خودش رو برای یکی دو سال آینده حفظ کنه به نظر من بازهم میتونه گرنداسلم ببره. با این قهرمانی با ارزش، برای المپیک و یو اس انگیزه ی فوق العاده ای پیدا کرد. از طرفی کم شدن اختلاف امتیازش با نواک در رنکیگ، کار نواک رو در آخر سال بسیار بسیار سخت میکنه. نواک سالهای گذشته عادت داشت آخر فصل با خیالی آسوده نسبت به نامبروانی وارد مسابقات بشه، اما امسال باید از 5 6 قهرمانی بسیار مهم دفاع کنه که باخت در هرکدوم از اون تورنومنت ها شدیدا نامبروانیش رو تهدید میکنه، مخصوصا یو اس اوپن که سال گذشته علاوه بر قهرمانی جوکو، خود ماری هم در مرحله پایین حذف شد و امتیاز آنچنانی برای دفاع نداره امسال.

اما رائونیچ و بازی فینال. رائو واقعا ضعف تکنیکی زیادی داره. موقع اسلایس یا دراپ شات زدن این ضعف خیلی زیاد به چشم میاد. حتی بکندهای ساده رو هم خیلی وقتا ضعیف و بی اثر میزنه. فقط یه سرویس داره، یه فورهند که حتی از همون فورهندم به صورت داون د لاین خیلی نمیتونه استفاده کنه و بیشتر بازیش رو فورهند کراسه و سرو اند والی. امروزم این نقاط قوتش دقیقا افتاده بود رو نقاط قوت حریف و خنثی شده بود. ماری تو ریترن، بازی دفاعی پشت بیس لاین و ضربات لاب کارش عالیه و همین قضیه باعث شد رائونیچ یه لقمه ی حاضر و آماده براش باشه.

و در آخر فدرر. این دومین باریه که جوکو قبل از برخورد به فدرر حذف میشه و این بار هم مثل دفعه ی قبلی فدرر نتونست از این فرصت استفاده کنه، این حسرت بسیار بزرگیه برای خود راجر و طرفداراش. به نظر من فدرر تو این مسابقات آمادگی خوبی نداشت، چه مقابل چیلیچ که بازی رو برد چه مقابل رائونیچ که بازی رو باخت ضعف های مشابهی داشت. ریترن بزرگترین مشکل فدرر تو این مسابقات بود، و عدم رالی کردن امتیاز ها مقابل بیگ سروها یه مشکل دیگه. هر چند قبل از بازی با رائونیچ فکر میکردم رائونیچ برنده بشه اما بعد از گذشت دو ست از بازی و 1-1 شدن نتیجه شک نداشتم فدرر راه پیروزیو پیدا کرده و قطعا بازیو 3-1 میبره. فدرر اول بازی میخواست با بازی هجومی کار رو برای رائونیچ سخت کنه اما وقتی دید این کارش نتیجه نمیده و ست اول رو باخته با آرامش کار خودش رو توی بیس لاین دنبال کرد و منتظر تک اشتباهات رائو در گیم سروهای خودش موند و اتفاقا نتیجه هم گرفت، اما توی ست چهارم و پنجم ریتم و تمرکز خودشو از دست داد و بازی رو دو دستی به رائونیچ تقدیم کرد. بزرگترین عامل این موضوع هم به نظر من مصدومیت بود. فدرر این دو سال آخر خشت روی خشت گذاشته بود و دیوار آمادگیش رو بالا اورده بود، اما مصدومیت مثل یه پتک زد و کل دیوارو خراب کرد

[Najmeh5576]

سلام قهرمانی اندی ماری رو تبریک میگم

در مورد بازی هم چیزی که بنظر من رسید رائونیچ همش سرو و والی میکرد و تنوع زیادی بازیش نداشت و باعث میشد یخورده کسل کننده بشه . و یکسری اشتباهات تکراری داشت مثل اینکه چند بار اسمش نصیبش شد که همه را به سمت خود اندی میزد و خوب احتمال برگشت توپ بیشتر هست تا وقتی که در یه جهت مخالف و دور بزنه . و چند امتیاز رو اینطوری از دست داد.
دیگه اینکه یک مساله ای در رائونیچ خوب بود این بود که خونسردی خودش را تا آخر حفظ کرد با اینکه در فینال داشت بازی میکرد. البته گزارشگر میگفت که رائونیچ از سرعت سروهاش در این مسابقه کم کرده فرضا اگه 140 میزد الان 108 میزنه.
و نکته دیگه ایکه بنظر من رسید یخورده چابکی اش کمه که اینها به مرور زمان بدست میاد.
در مورد اندی هم انصافا پسینگ شات های قشنگی میزد موقعی که بازی فدرر رائونیچ بود همش تو فکرم این بود که رائونیچ با این قد و قواره که عادت هم داره که بیاد جلو برای والی چطوری میشه لاب کرد خوب با دو سه تا قدم میرسه راحت به توپ یا به کناره ها بخوای بزنی باز هم با چند قدم میرسه اما امروز دیدم که اون پسینگ شات ها کارسازترند و حتی اگه به توپ لاب شده به عقب زمین هم برسه خوب نمیتونه جواب بده . که همگی حاکی از اینه که چابکی و سرعت عکس العملش کم هست.
مسلما جو ورزشگاه و خود فینال هم حتما تاثیر داشته


البته خواهش میکنم پیشکسوتان و اساتید فن اگه من اشتباهی دارم بفرمایند خوشحال میشم

ممنون و موفق باشید

[مسعود 289]

وقتی نواک ناباورانه حذف شد
همون موقع کنج ذهنم اندی را کاندید قهرمانی کردم
از همون اول هم با آمادگی عجیب امسال اندی
می دونستم مثل دوگرند قبلی فینالیست میشه
و اگر حریفش نواک هم بود باز هم شانس مناسبی داشت
به هرحال
هرچند که این قهرمانی اندی را به نواک نزدیکتر کرد
اما خوشحالم براش حقش بود خودش را از استن جدا کنه
حقش بود چون بنده خدا حسابی نقره داغ شده بود توسط نواک تو این چندسال
و حالا این فرصت طلایی را نباید پس می زد که قاپیدش
و باز هم درود به میلوش که خیلی خیلی راضیم ازش

در رابطه با باقی فصل
باید بگم حساس شد
فاصله نواک و اندی به حدود 4800 امتیاز رسیده
و الان کافیه یکی دولغزش نواک مواجه بشه با کامیابی اندی
عمده رقابتهای باقی 4تا مسترز یک گرند و بارکلیزه که
میتونه 7500 امتیاز داشته باشه
امتیاز امسال نواک ذهنی بخوام بگم حدود 8500 امتیاز و اندی باید حدود 6500 باشه
و بنظرم برخلاف پارسال شاید نامبروان در بارکلیز مشخص بشه و نه زودتر
باید دید اندی میتونه کابوس راجر و طرفدارانش را باطل کنه و محبوبشون بشه یا نه
تنها کسی که امسال میتونه رکورد سالهای راجر را محافظت کنه
و نوار هفته های نواک را پاره کنه همین دوست اسکاتلندیه و بس
شخصا امیدوارم این مساله انگیزشی بشه برای نواک و قدرتمندانه به فصل برگرده






*********************************





ماری پس از قهرمانی صحبت کرد.
طرفداری- اندی ماری تنیسور 29 ساله بریتانیایی توانست در دیدار نهایی رقابت های تنیس ویمبلدون با غلبه بر میلوش رائونیچ از کانادا قهرمان این دوره رقابت های شود.

به گزارش گاردین، وی پس از قهرمانی در سنتر کورت به تماشاگران گفت:

این تورنمنت هر ساله برای من مهمترین است. من لحظات فوق العاده و شکست های سختی در اینجا داشته ام. خوشحالم که یکبار دیگر دستانم را بر این جام گذاشته ام. من خیلی خوب بازی کردم اما میلوش بازی هایی عالی روی چمن به نمایش گذاشته است و پیروزی هایی باورنکردنی داشته است. پیروزی اش برابر راجر [فدرر] نمایش عالی بود و او آدمی سختکوش است. هر بار که با هم بازی کرده ایم او تحرک فوق العاده ای داشته است. او واقعاً تیم خوبی دارد، کارلوس [مویا]، ریکاردو [پیاتی]، جان [مک انرو]. بابت این چند هفته .....
وی در مورد مربی اش ایوان لندل گفت:

او خوش شانس است! اما نه از تیمم خیلی تشکر می کنم و همینطور از خانواده ام.

[ARY143]

نوشته اصلی توسط J.F.K

وقتی نواک ناباورانه حذف شد
همون موقع کنج ذهنم اندی را کاندید قهرمانی کردم
از همون اول هم با آمادگی عجیب امسال اندی
می دونستم مثل دوگرند قبلی فینالیست میشه
و اگر حریفش نواک هم بود باز هم شانس مناسبی داشت
به هرحال
هرچند که این قهرمانی اندی را به نواک نزدیکتر کرد
اما خوشحالم براش حقش بود خودش را از استن جدا کنه
حقش بود چون بنده خدا حسابی نقره داغ شده بود توسط نواک تو این چندسال
و حالا این فرصت طلایی را نباید پس می زد که قاپیدش
و باز هم درود به میلوش که خیلی خیلی راضیم ازش

در رابطه با باقی فصل
باید بگم حساس شد
فاصله نواک و اندی به حدود 4800 امتیاز رسیده
و الان کافیه یکی دولغزش نواک مواجه بشه با کامیابی اندی
عمده رقابتهای باقی 4تا مسترز یک گرند و بارکلیزه که
میتونه 7500 امتیاز داشته باشه
امتیاز امسال نواک ذهنی بخوام بگم حدود 8500 امتیاز و اندی باید حدود 6500 باشه
و بنظرم برخلاف پارسال شاید نامبروان در بارکلیز مشخص بشه و نه زودتر
باید دید اندی میتونه کابوس راجر و طرفدارانش را باطل کنه و محبوبشون بشه یا نه
تنها کسی که امسال میتونه رکورد سالهای راجر را محافظت کنه
و نوار هفته های نواک را پاره کنه همین دوست اسکاتلندیه و بس
شخصا امیدوارم این مساله انگیزشی بشه برای نواک و قدرتمندانه به فصل برگرده






*********************************





ماری پس از قهرمانی صحبت کرد.
طرفداری- اندی ماری تنیسور 29 ساله بریتانیایی توانست در دیدار نهایی رقابت های تنیس ویمبلدون با غلبه بر میلوش رائونیچ از کانادا قهرمان این دوره رقابت های شود.

به گزارش گاردین، وی پس از قهرمانی در سنتر کورت به تماشاگران گفت:

این تورنمنت هر ساله برای من مهمترین است. من لحظات فوق العاده و شکست های سختی در اینجا داشته ام. خوشحالم که یکبار دیگر دستانم را بر این جام گذاشته ام. من خیلی خوب بازی کردم اما میلوش بازی هایی عالی روی چمن به نمایش گذاشته است و پیروزی هایی باورنکردنی داشته است. پیروزی اش برابر راجر [فدرر] نمایش عالی بود و او آدمی سختکوش است. هر بار که با هم بازی کرده ایم او تحرک فوق العاده ای داشته است. او واقعاً تیم خوبی دارد، کارلوس [مویا]، ریکاردو [پیاتی]، جان [مک انرو]. بابت این چند هفته .....
وی در مورد مربی اش ایوان لندل گفت:

او خوش شانس است! اما نه از تیمم خیلی تشکر می کنم و همینطور از خانواده ام.

من یکی پر،پر و هلاک اون "کنج ذهنتم "

بدو بیا

[archi]

با تبریک قهرمانی سزاوارانه ی اندی ، حالا که تب و تاب ویمبی کمتر شده ، هیجانات لحظه ای و موضعی فروکش کرده ، بد نمی بینم یه جمع بندی داشته باشیم در فضایی منطقی و عقلانی که واقعا چه گذشت در ویمبی امسال ، البته پیشاپیش امیدوارم خیلی چرت و پرت نگفته باشم ، اولین چیزی که به ذهنم میرسه این هست که سبک و روش بازی میلوش رائونیچ جوان پرتوان و کم حاشیه ی کانادایی نه تنها چندان مدرن نیست بلکه بیشتر مطابق سلیقه و پسند دوستداران تنیس کلاسیکه . او سبکی روزآمد و امروزینه تر از بیگ سرورهای All England Club ارایه میده که در بهترین حالت میتوان آن را نو کلاسیک یا پسا کلاسیک post classic دانست . از نمایندگان شاخص این روش میتوان به گوران ایوانیسویچ مربی کنونی مارین چیلیچ اشاره کرد که در 2001 قهرمان ویمبی شد . نبوغ بالرین دنیای تنیس راجر فدرر و ریترن های هوشمندانه اش در بلوکه کردن سرویسهای این غولها، پایانی هر چند مقطعی بر بوم سروهای این سنخ از بازیکنان بود ، این دسته از تنیسورها ( البته نه الزاما همه ، چون تنوعات تیپولوژیک بین این افراد زیاده ) نسبتا کم تحرک ، با استانداردهای امروزی کم و بیش استاتیک و ایستا بازی می کنند ، بخشی از این باریکنان از رالی کردن های بالای 4 شات پرهیز دارند، چون عموما فوت ورک متوسطی دارند از رالی های فراتر از هفت ضربه کم و بیش گریزانند. نگاهی به آمار بازیهای میلوش رائونیچ پیش دیدار با فدرر در ویمبلدون امسال بندازیم شاید بد نباشه . 45 پوینت که 9 ضربه یا بیشتر داشته ، در قیاس با اندی ماری که 155 پوینت را با 9 شات یا بیشتر به انجام رسونده ، این در حالیست که رائونیچ در شش راند بازی 312 پوینت بیشتر از ماری بازی کرده ، بیشتر امتیازات میلوش که 1158 پوینت میشه در چهار شات یا کمتر در ویمبی امسال به فرجام رسیده ، البته این ارقام مربوط به قبل بازی فینال با اندیه . پیداست این جور بازیکنان از رالی های دراز پرهیز دارند و با سرویس های سنگین و سریع در پی مرعوب کردن حریفانشان هستند، به دیگر سخن میخوان با سروهای قوی بازی خودشون رو هر چه بیشتر دیکته کنند به حریف ، پوینت ها را تا حد ممکن کوتاه تر کنند ، این تنیسورها دنبال نمایش نیستند ، چندان هم تماشاگر پسند بازی نمی کنند ، تنیس مدرن که با بیگ فور بیش از همه معنا پیدا می کنه ، به این قدرت نمایی های بیگ سرورها از 2002 توسط لیتون هیوییت خاتمه داده ، ویمبی امسال از این لحاظ که روح دوران گذشته ی تنیس پیش ازچیرگی این چهار نفر با امثال رایونیچ ، چیلیچ و کوئری زنده شده شاید نقطه ی عطفی باشه در تنیس امروز، چون تنوع و گونه گونی سبکها و روش های بازی واقعا یک نیازه ، سر بر آوردن سرو و والی کاران تمام عیار و روزآمد با رویکرد تهاجمی و صد البته نو گرا واقعا برای ویمبی برای تنیس یک ضرورته ، ولی راه افتادن فستیوال سرویس زیاده از حد و اتکای بیش از 60 درصدی به سرویس های کوبنده در نگاه بلند مدت اساسا تحول خیلی مثبتی نیست و رواج زیاده از حد این سبک به نظرم نوعی عقب گرد به شمار میره از لحاظ سبک شناسی و تکامل روش شناختی تنیس . بین امروزیها رایونیچ تنیسور بهتری هست نسبت به چیلیچ و کوئری و حتی ایزنر ، جک ساک تنیسور امریکایی که با ایزنر تمرینهای سنگینی کرده بود وقتی در راند سوم به رایونیچ برخورد کرد و شکست خورد ، بیش از خیلی از تنیسورها به این مساله واقفه و اشاره هم کرده که خوندن سرویس میلوش دشوارتره ، رایونیچ البته فقط سرویس نیست ، فورهند های خوبی هم داره ، اسلایس بکهند قابل توجهی هم داره ، نزدیک تور و لب نت هم اخیرا بد کار نمی کنه ، ولی اصطلاحا تنیسور خوش دستی شمرده نمیشه ، 60 تا 70 درصد بازی اش متکی به سرویسه ، کلاس بازی میلوش از اندی ماری به وضوح پایین تره ، اندی تونست میلوش را به چپ و راست بیشتر بدونه ، نسبتا خسته ترش کنه ، بازی را به سمت رالی های کمی بیشتر ببره ، صورت سنگی و منش آرام ایوان لندل تونسته رفتار گاه نامتعادل اندی را به خوبی کنترل کنه و از برون گرایی رفتاری ستاره ی اسکاتلندی تنیس بریتانیا در وجه مثبت بهره برداری کنه . این فینال به نظرم نوعا یادآور تقابل تنیس مدرن و کلاسیک بود ، بین دوندگی ، کوشندگی ، شات های متنوع ، استقامت بالا و بازی پر شور و حال اندی در مقابل راهبرد زیاده سرویس گرا و نه چندان پویای میلوش ، از اینها گذشته ، رایونیچ تا پیش از بازی با راجر 117 تا ایس زده بود در مقابل 65 تا ایس راجر . واقعیت قضیه این هست که پس از ایوانیسویچ که در 2001 پاتریک رفتر رو برد ، قهرمانان ویمبلدون از لحاظ سبک بازی اتکای زیاده به سرو نداشتند . یکی از ویژگی های مثبت اندی هم که خیلی ازش غفلت میشه شرایط بدنی مناسب اندی هست ، ماری متاخر دارای یکی از مناسب ترین تیپ های بدنی برای انجام بازی تنیس مدرن روی چمن هست ، ضمن اینکه از لحاظ پاور و قدرت خام بعد از رافای متقدم بهترین وضعیت را در میان بیگ فور داره . overpower کردن و outlast کردن میلوش از اندی ساخته بود ، دیدیم که رالیها را سعی کرد بیشتر و بیشتر کنه ، ریترن های دقیقی داشت ، بر اعصابش بهتر از قبل مسلط بود ، سعی کرد رایونیچ رو به دویدن بیشتر وادار کنه و او را از نفس بندازه . دنبال شطرنج بازی کردن با میلوش نرفت . البته قابل انکار نیست سرویسهای میلوش تو این بازی نسبت به سمی با راجر سرعت کمتری داشت و این مساله نسبتا محسوس بود ، خلاصه اینکه روح گذشته ی تنیس پیش از سلطه ی بیگ فور در بازی این کانادایی موج میزد ، با این همه پیروزی اندی خبر خوشی برای دوست داران تنیس پویا و کوشاست . ماری خیلی شاداب و سرزنده بازی می کرد ، از 2002 تا امسال 2016 قهرمانان ویمبلدون از لیتون هیوییت گرفته تا راجر فدرر ، رافا نادال ، نواک جوکوویچ و اندی ماری از لحاظ سبک شناختی با درجات مختلف به گروه نوگرای تنیسورهای امروزی تعلق دارند که وجه مشترک بازیشون تحرک بدنی زیاد و تمایل به تنیسی دینامیک و پویاست . راجر تکنیکال ، لوکس و فاخر بازی می کنه ، رافا در اوجش فرز و چابک با تنیسی فیزیکال بوده ، نواک استراتژیستی کم نظیر و بسیار هوشمنده ، اندی همچون کارگری سختکوش و زحمتکش و شدیدا قابل احترامه . در بین این چهار نفر رافا و اندی اصطلاحا به تیپ کارگری تنیس تعلق دارند ، اینها ورزشکارانی فوق العاده اند که از دویدن بسیار لذت می برن ، آموزش اولیه ی اندی ماری در بارسلونا و خاک تنیس خیز اسپانیا در پرورش این ویژگی او نقش بسیار مثبتی ایفا کرده ، ترمیناتور صرب و بالرین سوییسی از جنس دیگری اند . نواک و راجر تکنیسین و مهندس اند . نواک هوش بالاتری داره ، راجر هنر بالنده تری . نواک مهندس و استراتژیست قابلیه ، راجر هنرمند و آرتیست کم نظیریه . برای این دو نفر فلسفه ی بازی رافا در پی هر توپ دور و نزدیکی دویدن تا سرحد توان تا مرز ناکار کردن خود ! برای هر پوینت خیلی معنادار نیست . از این زاویه میشه فهمید که حذف نواک از ویمبلدون امسال اصلا عجیب نبوده ، جوکوویچ متاخر یک استراتژیست قابله ، بی گدار و بی دلیل به آب و آتیش نمی زنه ، تنیس را بهتر از هر کارشناسی می فهمه ، به مرز محدودیت ها و توانایی های خودش هم بهتر از هر کسی آگاهه ، پس برای بازدارندگی از دچار شدن به سرنوشت امثال رافا یا حتی بیورن بورگ ، میدونه که بردن فرنچ اوپن و ویمبلدون به طور پیاپی در یک سال در تنیس مردان کار نادری بوده ، راد لیور ، بیورن بورگ یا به قول سوئدی ها بیورن بوری ، نادال و فدرر عملا تنها تنیسورهایی هستند که به این مهم دست یافتند ، مطمئن باشید نواک و تیم فنی قدرتمندی که در کنارش داره بیشتر از هر کدام از هواداران نواک خواهان قهرمانی اش بودند ولی در عمل انجام این کار پس از رولان گاروس عجیب و غریب امسال یعنی فدا کردن المپیک ، نواک برای ویمبلدون امسال چندان مایه نگذاشت و 70 درصد بازی خودش را هم ارایه نکرد . با وجود اینکه اعجوبه ی صرب چمن باز قابلیه ولی سطح مطلوب و دلخواهش نیست ، چیز خاصی را هم نیاز نداره که تو سنترکورت ثابت کنه . هدف اصلی نواک رسیدن به 17 گرند اسلم راجر هست ، از اهداف جنبی ترش طلای انفرادی المپیک که تو کارنامه ش کم داره . برای رسیدن به این دو آماج خیلی از اهداف کوچکتر و فرعی تر را باید نادیده انگاشت . نواک هوشمندتر از آن است که به دست خویش پایانی بر آرزوهایش رقم زند .

[rezaomo]

خيلي ممنون از نوشته خوبتون .

ويمبلدون امسال نكته جالبي داشت.در بيش از يك دهه گذشته كساني به مانند سمپراس و فدرر و نادال كه به تنيس دنيا معرفي ميشدند. به راحتي در اكثريت تورنمنت ها به خصوص گرند اسلم ها حريفانشون رو شكست مي دادند و براي كسب گرند اسلم در ديدارهاي پاياني رو در روي هم قرار مي گرفتند .يعني چيزي حدود بالاي 90 درصد گرند اسلم ها متعلق به اين افراد بود خيلي به ندرت افرادي خارج از اين چارچوب به دنياي تنيس معرفي ميشدند كه گرند اسلم كسب كردند مثل دلپوتر در سال2009- يو اس اوپن آمريكا و استن واورينكا در 2014 و 2015 به ترتيب در استراليا اوپن و رولان گاروس. و يا حتي خود همين اندي ماري اسكاتلندي. ولي احساس من اين است كه در حال حاضر قهرمانان و ركورداران اين رشته حتي براي راه يافتن به مراحل بالاتر حتي كوارتر و سمي مشكلات زيادي رو پيدا كردند. و ديگه مثل قديم بازيكنهاي از پيش برنده نيستند همين ويمبلدون امسال باخت جوكوويچ از سم كوئري و باخت فدرر به رائونيچ مثالهايي از اين دست هستند . به هر حال احساس من اين است كه جوكويچ شايد نياز يه يك معجزه داشته باشه كه بتونه به ركورد 17 راجر برسه . كوچكترين لغزشي نه تنها اونو از رسيدن به گرند اسلم باز ميداره بلكه هفته هاي نامبرواني اون رو هم تحت تاثير قرار ميده . نمونه ديگر در ويمبلدون امسال در قسمت زنان بود جايي كه سرنا در سالهاي 2014 و 2015 به راحتي به جايگاه اول تكيه زده بود و امسال صحبت از باختش قبل از فينال و معرفي شدن افرادي مثل موگوروزا و كربر به عنوان رنك يكي دنيا بود. هر چند كه من اعتقاد دارم سرنا تلفيقي است از قدرت بدني ، سروهاي سهمگين و يك رالي باز حرفه اي كه اگر فاكتور سروهاي سرنا كه در خيلي از مقاطع حساس بازي به كمكش اومده اگر نبود به همچين موفقيت هايي دست پيدا نمي كرد . به طور مثال سروهاي سرنا رو با سروهاي كربر ، هالپ ، موگوروزاو ... مقايسه كنيد كه ببينيد چقدر مي تونه در موفقيت يك ورزشكار مثمرثمر باشه. به هر حال بايد تا ويمبلدون 2017 صبر كرد و ديد جوكوويچ ( نزديك ترين تعقيب كننده فدرر) تا كجا پيش خواهد رفت در اون تاريخ راحت تر ميشه گفت آيا جوك به فدررخواهد رسيد يا خير .

[نشاط]

برای تشکر از آرچی یک لایک خشکه خالی کم بود واقعا لذت بردم از خواندن اون نوشته

[نشاط]

نوشته اصلی توسط J.F.K

فاصله نواک و اندی به حدود 4800 امتیاز رسیده
و الان کافیه یکی دولغزش نواک مواجه بشه با کامیابی اندی
عمده رقابتهای باقی 4تا مسترز یک گرند و بارکلیزه که
میتونه 7500 امتیاز داشته باشه
امتیاز امسال نواک ذهنی بخوام بگم حدود 8500 امتیاز و اندی باید حدود 6500 باشه
و بنظرم برخلاف پارسال شاید نامبروان در بارکلیز مشخص بشه و نه زودتر
باید دید اندی میتونه کابوس راجر و طرفدارانش را باطل کنه و محبوبشون بشه یا نه
تنها کسی که امسال میتونه رکورد سالهای راجر را محافظت کنه
و نوار هفته های نواک را پاره کنه همین دوست اسکاتلندیه و بس
شخصا امیدوارم این مساله انگیزشی بشه برای نواک و قدرتمندانه به فصل برگرده






*********************************





.

آمار ذهنی شما اشتباهه در فصل جاری جوکو۸۰۴۰امتیاز و ماری۷۲۲۵امتیاز دارند یعنی با اختلاف کمتر از ۸۰۰امتیاز کار جوکو از اونچیزی که نوشتید دشوارتره و با کوچکترین لغزشی ماری میکشدش پایین در رنکینگ ۲۰۱۶فعلا راونیک با اختلاف زیاد سوم نادال چهارم و فدرر نهم هستند و عملا هیچکدوم حتی راونیک نمیتوانند شماره یک امسال باشن مگر اینکه یک تنه تمام مسابقات بعدی را درو کنند که نشدنیه و این به این معنیه رقابت نفسگیر نامبروان بین جوکو و اندی خواهد بود

[peRFect]

دوستان عزیز
من صحبتای فدرر رو بعد از بازی ندیدم..
ولی مثل اینکه گفته سال دیگه بر میگرده دوباره..
حقیقت داره؟؟؟

[ehsm]

نوشته اصلی توسط peRFect

دوستان عزیز
من صحبتای فدرر رو بعد از بازی ندیدم..
ولی مثل اینکه گفته سال دیگه بر میگرده دوباره..
حقیقت داره؟؟؟

بله درسته همچین چیزی گفت که ممکنه سال بعد شرکت کنه.