تفاوت جوایز تنیس مردان با زنان؛ تبعیض جنسیتی یا عدالت؟

[PowerVu]

تفاوت جوایز تنیس مردان با زنان؛ تبعیض جنسیتی یا عدالت؟

دنیای تنیس دوباره با دردسری تازه روبرو شده. جنجالی جدید بر سر مسئله‌‌ای نسبتاً قدیمی. مسئله‌ای بر سر تفاوت دستمزدها و جوایز ورزشکاران زن و مرد در عالم ورزش.

آغازکننده بحث، این بار مدیر اجرایی مسابقات ایندین ولز بود. انتقادهای ریموند مور از سطح کیفی مسابقات تنیس زنان و دفاعش از تفاوت جوایز تنیس‌بازان مرد و زن، باعث شده که او به "تبعیض جنسیتی" متهم شود و حتی عذرخواهی‌اش، اوضاع را آرام نکرده.

ریموند مور

ریموند مور شصت و نه ساله گفته تنیس زنان برای موفقیت متکی به تنیس مردان، است: "اگر تنیس‌باز زن بودم، هرشب زانو می‌زدم و به خاطر به دنیا آمدن راجر فدرر و رافائل نادال، خدا را شکر می‌کردم. آنها واقعاً دارند بتنهایی این ورزش را جلو می‌برند."

"در زندگی بعدی‌ام دوست دارم برای فدراسیون تنیس زنان کار کنم. چون کار آنها راحت است و فقط دنباله‌روی مردان هستند. هیچ تصمیم خاصی نمی‌گیرند و از این نظر خیلی خیلی خوش‌شانس هستند."

صحبت‌های آقای مور نه فقط به دلیل ماهیت تبعیض جنسیتی‌‌، انتقادهای زیادی را برانگیخته و بسیاری از او بابت ضربه زدن به وجهه مسابقات ایندین ولز خرده گرفته‌اند. هرچه باشد او مدیر یکی از رقابتهای مهم تنیس است و یکی از وظایفش، افزایش بینندگان تلویزیونی و حق پخش رقابت‌ها است ولی با این اظهار نظر جنجال‌برانگیز، حالا این مسابقات با خطر تحریم زنان روبرو است؛ تورنمنتی که در سال‌های گذشته از نظر محبوبیت و اعتبار پیشرفت زیادی کرده و ارزش مالی جوایز آن به حدود ده میلیون دلار رسیده است.

این موضوع حالا به اندازه‌ای جدی شده که شاید ادامه همکاری آقای مور با این تورنمنت غیرممکن شود؛ آن‌چنان که در فاصله چند ساعت بعد از صحبت‌های او، بعضی از چهره‌های سرشناس تنیس از جمله پاتریک مک‌انرو آمریکایی خواهان کناره‌گیری‌اش شده‌اند.

در عین حال ریموند مور که اهل آفریقای جنوبی است می‌گوید برداشت خبرنگار از صحبت‌هایش کاملاً اشتباه بوده و در انعکاس حرف‌هایش دقت نشده: "آن گفتگو موقع صبحانه انجام شد. حرف‌های من درباره فدراسیون تنیس زنان بد و اشتباه تعبیر شده. واقعاً از این بابت متأسفم و به این خاطر از فدراسیون تنیس زنان و همه تنیس‌بازان زن عذرخواهی می‌کنم. "

سرنا ویلیامز: دوره این حرفها گذشته

سرنا ویلیامز، تنیس‌باز آمریکایی، به اظهارنظر آقای مور بشدت اعتراض کرده و توضیح او را قابل‌قبول ندانسته: "من متن گفته‌های او را خواندم. ضمناً انگلیسی را خوب می‌فهمم. فکر می‌کنم او هم مشکلی نداشته باشد. این که گفته ما باید زانو بزنیم، به خودی خود توهین‌آمیز است. او همچنین گفته ما باید از مردان شکرگذار باشیم که در واقع خیلی وقت است دوره این حرف‌ها به سر آمده."

ویلیامز، قهرمان شش دوره ویمبلدون، گفته او و ونوس، خواهرش و باقی تنیس‌بازان زن، کارهای زیادی برای این ورزش کرده‌اند: "آدمهای زیادی آمده‌اند پیش من و ونوس و گفته‌اند دلیل اصلی علاقه آنها به تنیس، ما بوده‌ایم. پارسال در مسابقات اوپن آمریکا، بلیت فینال زنان خیلی زودتر از مردان به فروش رفت. مگر در آن فینال که بلیت‌هایش به سرعت تمام شد، نادال یا فدرر بازی می‌کردند؟ واقعاً از شنیدن این حرفها متعجبم."


جوکوویچ: جایزه مردها باید بیشتر باشد

با این که ورود به بحث تفاوت دستمزد و جایزه در دنیای ورزش، شبیه رفتن به میدان مین است اما نوواک جوکوویچ بصراحت از این تفاوت فاحش جوایز دفاع کرده. مرد شماره یک تنیس جهان می‌گوید تنیس‌بازان زن، برای موفقیت در ورزش، زندگی خصوصی و خانوادگی خود را بیشتر از مردان، قربانی می‌کنند و از این بابت برایشان احترام زیادی قائل است اما در عین حال گفته تنیس‌بازان مرد جهان و اتحادیه حرفه‌ای تنیس باید برای درآمد بیشتر تلاش کنند:

" آمار نشان می دهد که مسابقات تنیس مردان تماشاگران بیشتری دارد و بلیت بیشتری می‌فروشد و توجه بیشتری جلب می‌کند. فکر می‌کنم این از دلایلی است که ما طبیعتاً باید جایزه نقدی بیشتری بگیریم اما باز می‌گویم که تنیس‌بازان زن هم باید برای چیزی که فکر می کنند حقشان است مبارزه کنند. آن‌چنان که ما هم باید برای حق خودمان بجنگیم."

آمار چه می‌گوید؟

از ۹ سال پیش هر چهار گرنداسلم تنیس، جوایزی یکسان برای قهرمانان زن و مرد جهان در نظر گرفته‌اند اما در مسابقاتی که صرفاً زنان در آن شرکت دارند، جایزه کمتری به تنیس‌بازان می‌رسد. برای مثال در سال ۲۰۱۵، سرنا ویلیامز، نفر اول تنیس زنان، با پیروزی در ۹۴.۶۴ درصد از مسابقاتش و قهرمانی در سه گرنداسلم، بیش از ده میلیون و پانصد هزار دلار درآمد داشت.

در قیاس با او نوواک جوکوویچ با فتح سه گرنداسلم و پیروزی در ۹۳.۱۸ درصد از دیدارهایش، حدود بیست و یک میلیون دلار درآمد کسب کرده. مسابقاتی که در این سال ۹۷۳ میلیون نفر آن را تماشا کرده‌اند، رقمی که از ۳۹۵ میلیون تماشاگر تنیس حرفه‌ای زنان، بسیار بیشتر است.

با اینکه این اعداد و ارقام شاید از نظر بعضی، کفه ترازو را برای نظرات ریموند مور سنگین‌تر کند، نمی‌تواند توجیه کننده شیوه گفتاری باشد که دست کم نیمی از طرفداران تنیس را سرخورده کرده است.

بـی.بـی.سـی