۴ گیم به جای ۶ در هر ست تنیس؟

[نشنیده]

با سلام خدمت همه دوستان. بعد از کش و قوس های فنی نامعلوم بالاخره موفق به عضویت در این فوروم شدم و خوشحالم که خودم را در جمع علاقه مندان به ورزش مورد علافه ام می بینم. من نویسنده و مترجم زبان فرانسه هستم. در وبلاگ خودم، نشنیده نقد فوتبال هم می نویسم و بنادارم مطالب تنیس را بیشتر کنم. این مقاله را بعد از پیروزی سوئیس در جام دیویس از سایت فیگارو ترجمه کردم. امیدوارم مورد استفاده همفرومی های عزیز قرار گیرد:
فدراسیون بین المللی در حال تجدید نظر در قوانین تنیس است. در بازار رقابتی ورزش همه به دنبال جذب بیشترین مخاطب، اسپانسر و قرارداد با شبکه های تلویزیونی هستند. امروزه، دوره، دوره لایت است! تنیس هم می تواند در دام مد بیفتد. راجر فدرر که بتازگی خبر قهرمانی اش را در جام دیویس در همین سایت اعلام کردیم، قبل از شروع فصل ۲۰۱۵ و در یک بازی نمایشی در سیدنی، در برابر لیتون هیوویت قرار خواهد گرفت که قوانین به صورت امتحانی، ۴ گیم در هر ست، عدم اعلام خطای برخورد سرویس با تور، حذف پوئن آوانتاژ(دیوس) در حالت تساوی ۴۰-۴۰ و ورود به تای بریک در صورت تساوی ۳-۳ در هر ست اعمال خواهد شد.
تنیس به دنبال کوتاه کردن مدت بازی هاست: “فرمت جدید، انقلابی در این ورزش ایجاد خواهد کرد، زمان، حکم طلا دارد و این مدل سریع برای همه بازیکنانی که تقویمشان پر بوده و دغدغه بایگانی کردن مسابقه را در کوتاهترین زمان دارند، ایده آل است”. این را کرگ تایلی، رئیس فدراسیون تنیس استرالیا می گوید. همان مدلی که چندین سال است در رقابت های تنیس پایه در سنین ۸، ۹، ۱۰ سال در فرانسه و همچنین دسته ۴ و آنهایی که فاقد رنکینگ هستند به اجرا در می آید.
خیلی وقت است که تنیس برای تطبیق خود به دیکتاتوری اسپانسرها و شبکه های تلویزیونی پخش کننده، در فکر محدود کردن زمان مسابقات است. از سال ۲۰۱۳ فدراسیون جهانی در میادین چلنجر (دست دوم مسابقات جهانی تنیس) تست های متفاوتی را به اجرا گذاشته است مانند حذف خطای برخورد سرویس به تور و سخت گیری نسبت به مهلت ۲۵ ثانیه ای که بازیکن برای زدن سرویسش زمان دارد. هدف، بالا بردن هیجان و ریتم مسابقات است. فرانچسکو ریچی بیتی، پرزیدنت فدراسیون بین الملل بعد از آخرین فینال اوپن نیویورک(بین نیکیشوری و چیلیچ) که موفق نشد رکورد تماشای تلویزیونی را بشکند، فرضیه حذف سرویس دوم را مطرح کرد. وی در آستانه رقابت های فینال جام دیویس در اینباره توضیح بیشتری داد: “از آنجایی که من بیشتر در جهت بیزنس هستم، فکر می کنم تماشاگران بیشترین هیجان را زمانی دارند که بازی به انتهای ست می رسد. پس اگر ما انتهاای ست، بیشتر داشته باشیم بهتر است. طولانی شدن بازی مشکل زا است. سال ۲۰۰۲، من پیشنهاد داده بودم که بازی ها به ۵ ست ۴ گیمی تغییر کند.”
ورزشی که در آن تغییرات نادر بوده است
با این حال، ریچی اعتراف می کند که تنیس بازان مایل به تکان دادن چهارچوب فعلی نیستند “بازیکنان خیلی محافظه کار هستند. آنها از پروژه حمایت نکردند. آنها از ما محافظه کار ترند. معتقدند وقتی سنتی، مطلوب باشد باید از آن دفاع کرد: اگر خوب است چرا باید آنرا تغییر داد” ولی اعتقاد من این است که زمان طولانی مسابقات یک مسئله است. باید مدت آن قابل کنترل باشد. ورزش ما برای تلویزیون ایجاد مشکل می کند. و تلویزیون خیلی اهمیت دارد، همچنین کلیه رسانه ها”
تا کنون تنیس، شاهد کمترین تغییرات در قوانین بوده است.مهمترینشان بدعت tie-break یا نوعی ضربات پنالتی در صورت تساوی در انتهای ست است که برای اولین بار در یو-اس-اوپن ۱۹۷۰ اعمال شد و سپس عمومیت پیدا کرد. با این حال هنوز مسابقات جایزه بزرگ (به استثنای یو-اس-اوپن) این قانون را برای ست پنجم رعایت نمی کنند و موجب شده است شاهد بازی های بی پایانی باشیم مثل بازی دور اول ویمبلدون ۲۰۱۰ بین جان ایسنر آمریکایی و نیکولا ماهو از فرانسه. ۶-۴، ۳-۶، ۶-۷، ۷-۶، ۷۰-۶۸ در ۱۱ ساعت و پنج دقیقه که بیش از ۸ ساعت آن مربوط به ست پنجم می شد. یا نیمه نهایی فرنچ-اوپن ۲۰۱۲ بین رافائل نادال و نواک جوکوویچ که با امتیاز ۹-۷ در ست پنجم به پایان رسید.
تغییر دادن، تطبیق به شرایط پخش کننده ها، به امید وسعت بخشیدن نمایش در محیطی که هر روز رقابت در آن بیشتر و بیشتر می شود، رویای بسیاری از ورزش ها و فدراسیون های جهانی بوده ولی همواره قرین با موفقیت نبوده است. مثل والیبال که در سال ۱۹۹۸ قانون «rallye point system» را بکار بست یا پینگ پنگ که از سال ۲۰۰۲، ۱۱ پوئن را جایگزین ۲۱ پوئن در هر ست کرد. تغییرات مهمی که ثمره آن پاسخگوی امیدها نبود.
تنیس با گامهای گرگین، پیش می رود. این ورزش از ده ها سال قبل افسانه اش را بر پایه مسابقات ماراتن(طولانی) استوار کرده است. فرمت کوتاه، می تواند فاصله بین بازیکنان را بیشتر کند، بازی های پرشتاب را زنچیره ای کنار هم ردیف کند، با قربانی کردن بخشی از خمیرمایه و … مزه آن.

ترجمه توسط نشنیده از فیگارو