بحث ,گفتگو و تبادل نظر پیرامون آخرین گرند اسلم سال 2016 آزاد امریکا (US Open)

[MEHR]

نوشته اصلی توسط masa

استن یه ویمبلدون ببره تو تاریخ جاودانه میشه
مختصر و مفید

همین حالا هم جاودانه

[sina1993]

بینظیر بود یکبار دیگه نشون داد وقتی رو فرم باشه کسی نمیتونه جلوشو بگیره

توی استرالیا شانسش بیشتره اگه برنامه درستی داشته باشه تکرار قهرمانی دور از دسترس نیست

[#سامان#]

باز طبق معمول این jfk موش شد رفت تو سوراخ

[#سامان#]

نوشته اصلی توسط #سامان#

باز طبق معمول این jfk موش شد رفت تو سوراخ

بیا از نوله دفاع کن،بیا بگو که مصدومیت شصت پاش باعث باختش شده،احتمالا شصت پاش رفته بوده تو چشش

[omidd]

و اینگونه این پسر سوئیسی قهرمان شد اون هم برای 3بار به اندازه ماری!!!!!
بازی بسیار زیبایی بود خصوصا برای اون گروهی که طرفدار دو اتشه هیچکدوم نبودن خیلی ریلکس تر بود.انتظار همچین درخششی داشتم از استن و نواک اما انتظار همچین سرو افتضاحی از نواک نداشتم خیلی عجیب بود برام یکی از نقاط قوتشو از دست داد در باقی موارد خوب بود اما استن عالی بود این پسر ساخته شده بکهند بزنه فقط.
ست اول دقیقا میشد پیش بینی کرد که نواک ببره، نواک ست اول همیشه عالی و معمولا برده و برعکس استن دیر موتورش روشن میشه بعد اینکه تونست بریک کنه و بازی به تای بریک برسه بیشتر امیدوار شدم و باز هم ست دوم و اینکه نواک نباید از دستش میداد مشخص بود استن ستو ببره خیلی بهتر میشه و شد و تمرکز اصلیشم برای گیم های پایانی بخوبی جواب داد تا با شایستگی قهرمان بشه استرس خانواده نواک ریلکس بودن همسرش استرس شدید نامزد استن و خونسردی خانواده استن که مشخص استن بهشون رفته و چه میکنه این مگنوس نورمن ساخت این پسرو.
راجبع اون مدیکال میخواستم از دوستان بپرسم در بازی چند بار میشه مدیکال گرفت؟
وارد بحث مصدومیت نواک نمیشم و خودشم قبول کرد که استن بهتر بود در مواقع حساس.نواک باخت تا با 12 گرند همچنان حداقل دوسالی تلاش و ثبات رو ادامه بده که بعید نیست بتونه هنوز شرایط خوبی داره خصوصا در استرالیا.
واقعا سخت بازی کردن با این استن قبلا هم گفتم بردن استن اماده سخت البته راجر به نسبت باقی افراد سبک بهتری داره برای پیروزی بر استن اما باز استن رو فرم باشه خیلی خطرناک.
امیدوارم باز هم رو فرم ببنمش بازیش چشم نواز.ضرباتو از بس سنگین میزد نواک که هوش بالایم داره اگه قبلا در ثانیه فکر میکرد بازی با استن اماده باید در صدم ثانیه فکر میکرد و این در هر ورزشی کارو سخت میکنه.
سال دیگه بنظر ویمبلدون بگیر با این اوصاف.یا علی

[sina1993]

فکر کنم زمانش برای مصدومیتهایی که حاد نیستن سه دقیقه هست و یه بازیکن نمیتونه دو بار برای یه مصدومیت مشابه از وقت پزشکی استفاده کنه (فکر کنم بار دوم نواک مدیکال تایم نگرفت از زمان بین دو گیم استفاده کرد) برای مصدومیتهای حاد که توی جریان بازی باشه مثل افتادن توی رالی , پیچ خوردن مچ پا و ... زمانش محدود نیست

دقیقا نمیدونم اگه کسی میدونه توضیح بده ممنون

[مسعود 289]

واقعا کار استن و مربیش مگنوس نورمن فوق العاده بود
بازی فوق العاده زیبا و جذابی بود و صادقانه بگم با اینکه قهرمانی نواک میتونست خیلی خوشحال کننده باشه اما به همون نسبت باختش در فینال ناراحت کننده نبود
فاصله دو بازیکن در فینال خیلی زیاد نبود نواک بازی خیلی بدی به نمایش نگذاشت اما استن با سیو حدود ۲۰ برک پوینت عالی کار کرد
نواک با اوجش در اوایل سال و سال گذشته فاصله داشت و المانهای بازیش تفاوت چشمگیری با اون کیفیت مطلوب خودش داشت اما به هرحال جنگید و مبارزه کرد و یک بازنده سربلند بود
قدر مسلم اینکه که نواک در نیویورک سرحال و نزدیک به اوج نبود
بعد از باخت در المپیک و مصدومیت نصفه نیمه ای که داشت و خصوصا شرایطش در سمی واقعا باخت در فینال غیرمنتظره نبودخصوصا که استن سزاوارانه قهرمان شد
وقتی به گذشته نگاه میکنم به یاد میارم باخت در فینال رولند گاروس به استن بسیار دردناکتر و سخت تر بود حتی شکست در کوارتر استرالیای ۲۰۱۴ هم نتیجه دردناکتری بوذ برای نواک اما نتیجه این اوپن بنظرمن با توجه به شرایط اصلا دردناک و سخت نیست
به هرحال در این سطح رسیدن به فینال گرنداسلم کار آسانی نیست به یاد بیاریم راجر در ۳۵ سالگی ۲۷ حضور در فینال داره و نواک ۲۹ ساله ۲۱ حضور
نواک هنوز برای رسیدن به رکوردها در موقعیت ممتازیه و فرصت طولانی داره با حفظ کیفیت مطلوبش همچنان مرد اول تنیس جهان باشه
پرونده گرند اسلمهای امسال به این ترتیب بسته میشه و هرچند امسال نواک به خوبی پارسال نتیجه نگرفته اما کسب دو گرنداسلم و خصوصا رولند گاروس که جاش در ویترین افتخاراتش خالی بود میتونه کارنامه امسالش را هم درخشان و رشک برانگیز جلوه بده
به عنوان یک نواک فن از عملکرد و نتیجه اش در سال ۲۰۱۶ و حتی در این گرند اسلم راضی و خشنودم
و قویا ایمان دارم که نواک همچنان در مسیر افتخارآفرینی و رکورد شکنی پیش خواهد رفت و نام خودش را جاودانه تر میکنه
نیمه پر لیوان را که ببینیم افزایش فاصله با اندی ماری و گارانتی کردن عنوان نامبر وان بود
اگر نواک فینال را به اندی میباخت الان یکجورایی در بحران و فشار قرار میگرفت و بدون فرصت ریکاوری میبایست تحت فشار اندی در مسترزهای باقیمانده و مسترزکاپ از جان مایه میگذاشت
اما الان در صورت صلاحدید حتی میتونه به خودش استراحت بده و چین را کلا فراموش کنه و بدون فشار از عنوان نامبروان خودش دفاع کنه
فاصله امتیازی با اندی ۲۰۰۰امتیازه و نواک و اندی حدود ۴۰۰۰امتیاز دیگه تا پایان سال در دسترس دارند
بنظر من در بدترین شرایط نواک میتونه حدود ۱۰۰۰امتیاز دیگه اضافه کنه اما اندی در بهترین شرایط هم بعیده بتونه بیش از ۳۰۰۰امتیاز به دست بیاره
از این لحاظ نواک میتونه با آسودگی سومین نامبر وانی متوالی و پنجمینش در مجموع را به دست بیاره و به رکورد راجر برسه و تعداد هفته ها را به ۲۳۰
همه این موارد نشان میده در مجموع امسال هم نواک سال موفقی را پشت سر گذاشته و همچنان از مسیر تبدیل شدن به بهترین تنیسور تاریخ منحرف نشده

[ehsm]

نوشته اصلی توسط taban

من طرفدار نواکم ولی استن حقش بود ببره.. و از این به بعد 100 بارم با استن بازی کنه در گرند اسلم، بازم همشو میبازه چون دیگه ازش ترسیده و نمیتونه باهاش بازی کنه.. ولی اگه دیشب به جای نواک تو فینال کسه دیگه ای بود مثل مورای یا نادال صدر در صد بازی رو به اینا میباخت استن... نقطه قوتش همین جوکوویچ هست.... و بازم تبریک میگم به طرفدارای استن...

صد در صد میباخت!!! مسیر اومدن واورینکا به فینال رو ببینید بعد نظر بدید. واورینکا نیشیکوری رو برد که نیشیکوری اندی ماری رو شکست داده بود. دل پوترو رو شکست داد که دل پوترو هم جوکو ویچ و هم نادال رو شکست داده بود. مثلجوکوویچ نبود که همینطوری تا فینال بیاد بالا.

[khamooshy]

چه کرد این پسر.واقعا مرد میدان های بزرگه.
به شخصه معتقدم نه تنها بهترین بکهند تک دست تاریخ رو داره،بلکه بکهندش جزء بهترین ها در کل بکهند هاست.من از اون لحظه ای که بکهندهاش گرفت گفتم که تموم شد و استن میبره.
یه درس خوبی هم از استرالیای 2013 گرفت و به حرف داور گوش نکرد و چلنج داد تا همون گیم حساس پایانی رو بگیره و ست2 رو دربیاره.

نواک بیچاره هم نمیدونست چیکار کنه واقعا .چه مینداخت رو بکهند چه رو فورهند وینر میخورد.از زور عصبانیت خندش گرفته بود


و در آخر


STAN THE MAN

[نشاط]











۲۰۱۶

































»تنیس جهان»واورینکا پس از قهرمانی در تنیس آمریکا: باید از سختی کشیدن، لذت ببرید!




تنیسفا: استن واورینکای سوییسی که بامداد امروز نخستین یو اس اوپن و سومین گرند اسلمش را در سن ۳۱ سالگی کسب کرد، در گفت‌وگوی پس از قهرمانی، از چگونگی و سختی‌های این بازی مهم سخن گفت.
بیشتر بخوانید: مصاحبه نواک جوکوویچ پس از شکست مقابل واورینکا در فینال یو اس اوپن ۲۰۱۶
قهرمان سابق تنیس آزاد استرالیا و فرانسه در مورد راز شکست جوکوویچ گفت:

هیچ رازی وجود ندارد. وقتی شما با می‌خواهید بهترین تنیس‌باز جهان را شکست دهید، باید تمام توان خود را در زمین اجرا کنید. من همین کار را انجام دادم و الان دیگر انرژی ندارم! من در زمین سختی کشیدم ولی هیچ چیزی از خودم نشان ندادم. هیچ چیز. نه ناراحتی نه گرفتگی عضله نه هیچ مصدومیتی. خیلی به خودم سخت گرفتم و تمام توانم را اجرا کردم.
واورینکا در رابطه با چگونگی بازگشت از ست اول اظهار داشت:

شما باید آماده سختی کشیدن باشید و از آن لذت ببرید! من در همان ست اول خسته بودم و در ست سوم و چهارم احساس درد می‌کردم. ولی مهم‌ترین چیزی که قبل از مسابقه راجع به آن با مگنوس نورمن صحبت کردم این بود که برای همه امتیازات تلاش کنم و از اول تا آخر مسابقه بجنگم.
این بازیکن قدرتی سوییسی اعتراف کرد که قبل از مسابقه نیز شرایط سختی داشته است:

امروز قبل از مسابقه بسیار مضطرب بودم. هیچ موقع چنین احساسی نداشتیم. ۵ دقیقه قبل بازی با مگنوس صحبت می‌کردم و خیلی نگران بودم. می لرزیدم و حتی گریه کردم! ولی مطمئن بودم که اگر تمام تلاشم را بکنم، شانسی برای پیروز شدن خواهم داشت.
واورینکا در رابطه با بازی‌های قبلی خود اظهار داشت:

در دورهای ابتدایی بهترین تنیس خودم را بازی نکردم ولی سعی کردم بازی به بازی بهتر شوم. در دیدار با اونز فشار زیادی به خودم وارد کردم و شرایط سختی داشتم. آرامش نداشتم و او هم عالی بازی می‌کرد. بنابراین جنگیدم تا راهی برای برد پیدا کنم. خوش‌شانس بودم که آن “مچ‌پوینت” را نجات دادم و این باعث شد بهتر شوم. دیروز در تمرین خیلی سر حال بودم. توپ را با تمام وجود حس می‌کردم و بهترین تنیسم را بازی کردم.
تنیس‌باز شماره ۱ سوییس که حالا جایگاه ویژه‌ای در تنیس دارد، در خاتمه در رابطه با ادامه کار خود نیز گفت:

همیشه پله پله پیش می‌روم. ابتدا می‌خواستم یک تنیس‌باز حرفه‌ای شوم. سپس تلاش کردم تا یکی از ۱۰۰ و بعد ۵۰ بازیکن برتر جهان تنیس شوم. هرگز تنیس را با این دیدگاه که شماره ۱ شوم یا گرند اسلم ببرم آغاز نکردم. تنها چیزی که می‌خواهم این است که تا آخرین توانم مبارزه کنم و بعد از بازی هیچ پشیمانی در کار نباشم