راجر فدرر،بالاتر از دنیای اسطوره ها

[sami6425]

یادداشت: راجر فدرر، بالاتر از دنیای اسطوره ها

فتح تمامی جام های معتبر سال 2017 تا به این جا در آستانه 36 سالگی باور نکردنی، اعجاب انگیز و غیر قابل وصف است.​​​​​​​

به گزارش "ورزش سه"، برای چند مین بار طی 5 سال اخیر پس از یک دوره ناکامی، بسیاری از هواداران و حتی کارشناسان دنیای تنیس دوران راجر فدرر را در این رشته ورزشی تمام شده قلمداد می کردند، با این حال بار دیگر نابغه سوییسی توانست خلاف این ادعا را اثبات کند. هر چند طلوع خیره کننده پس از سیاهی های کوتاه مدت، از عادت های فدرر محسوب می شود اما آخرین بازگشت اسطوره احتمالا بهترین بازگشت تمام دوران های رشته ورزشی تنیس باشد.

جایی که فدرر پس از اینکه بیشتر فصل گذشته را به علت مصدومیت های مختلف کناره گیری کرد، توانست با فتح گرند اسلم هجدهم در ملبورن از تاریخ هم عبور کند. اما این پایان کار نبود، فدرر به 2 مسترز آمریکا هم رحم نکرد و در عین بهت و حیرت تمامی علاقه مندان، بازیکنان و کارشناسان این رشته ورزشی توانست در هر دو رقابت به عنوان قهرمانی برسد. نکته ای که این بازگشت و این قهرمانی های پیاپی را شیرین تر می کند، این است که فدرر در هر 3 قهرمانی مهم و تاریخی اش توانسته رافائل نادال( دشوارترین رقیب زندگی اش) را از پیش رو بردارد. علی الخصوص در ملبورن و میامی که در فینال ها توانست انتقام سختی از روزهای تاریکش در برابر ماتادور اسپانیایی بگیرد.

دیوید فاستر والاس، نویسنده مشهور آمریکایی، در یکی از مشهورترین یادداشت های ورزشی دنیا در سال 2006 تماشای راجر فدرر در دنیای ورزش را یک "تجربه مذهبی" دانسته بود و معتقد بود که زیبای های نابغه در دنیای تنیس انسان را در حالت خلسه قرار می دهد. برای هواداران جدی رشته تنیس، این مسئله کاملا ملموس است و فدرر بار دیگر توانست در سال 2017 این حالت "خلسه" را با نمایش های رقاصانه اش درون کورت معنا کند.

برد گیلبرت، تنیسور مشهور سال های دور و کارشناس فعلی ESPN، می گوید:" از سال 1998 است که راجر فدرر را درون کورت تماشا می کنم و اعجاب انگیز است که باید بگویم او حتی از گذشته و دوران اوجش هم این روزها بهتر بازی می کند." باور نکردنی است که فدرر در آستانه 36 سالگی این چنین دنیای تنیس را حیرت زده کرده است. وقتی به نمایش های فدرر مقابل بردیچ در ملبورن، ستِ پنجم دیدارش در فینال مقابل نادال در ملبورن، دیدار مقابل کریوس در میامی و فینال دوباره با نادال در میامی نگاه می کنیم، به معنای واقعی می توانیم صحبت های برد گیلبرت را درک کنیم.

مسئله اصلی دقیقا همین است. همین که فدرر می تواند این چنین در این سن و سال تمامی رکوردهای مسن ترین قهرمان رقابت های مختلف را جا به جا کند. وقتی به نواک جوکوویچ و رافائل نادال نگاه می کنیم که چگونه در مرزهای پس و پیش 30 سالگی به نفس نفس افتاده اند، حجت برایمان تمام می شود. سال هاست کمتر کسی به اینکه راجر فدرر بهترین ورزشکار تاریخ رشته ورزشی تنیس محسوب می شود، شک دارد. اما نمایش های امسال او درون کورت و آن شادابی باور نکردنی در سن 35 سالگی، مرزهای افتخار و تاریخ سازی را برای آقای نابغه جا به جا کرده است.

برنده چهارعنوان و رکورددار جایزه برترین ورزشکار سال(لاروس) بار دیگر این بحث را در محافل ورزشی مختلف و رسانه های سراسر دنیا به راه انداخته که آیا می توان اسم او را به عنوان برترین ورزشکار تاریخ آورد یا خیر. برای راجر فدرر اما این مسئله به هیچ عنوان مسئله اصلی نیست. تنها دغدغه او همچنان سالم بودن و ادامه میراث سازی خواهد بود. یکی از تنیس نویسان وبسایت ESPN دقایقی پس از فتح تاریخی میامی توئیت کرد:"آیا می توان پایانی بر میراث سازی فدرر متصور بود؟" البته هر پدیده ای در این کره خاکی پایانی دارد اما مهم این است که تاریخ در حال حاضر نیز در برابر میراث یکی از بزرگ ترین(اگر نگوییم بزرگ ترین) ورزشکاران تاریخ در تمامی ابعاد، سر تعظیم فرود آورده است...

[rezapor]

دیونه مون کردی مرد با این نوشتارزیبا وجذابت بخدا اشک تو چشام دراومد. من که اکثرفینالهاش رو خودم به صورت زنده ظبط کردم تا دردوران بازنشستگی و‍پیری دوباره نگاهشون کنم ویاد روزهای خوشی که با اسطوره داشتیم رو زنده کنم

[rezapor]

QUOTE=yunes53;114344]آخرین آپدیت برندگان مسابقات آزاد تنیس[/QUOTE]


باتشکرفراوان ازدوست عزیزمون که این آماررو داده باید عرض کنم که مقایسه فدرر با قهرمانان قبل ازسال 1975 که تنیس هنوز حرفه ای نشده بود به نظر من کار درستی نیست .چون قهرمانان بنام اون زمان مثل جیمی کانرز(109تایتل) وایوان لندل (94 تایتل ) و جان مک انرو(77تایتل ) طبق قانون اون زمان که قهرمان مسابقه رو مجاز میکرد درمسابقه فینال سال بعد بدون هیچگونه مسابقه قبلی فقط شرکت کنه و درحالتی که فینالیست با 6یا7 بازی خسته به بازی فینال رسیده بود و با قهرمان آماده وسرحال (بدون خستگی ناشی ازمسابقه)با جو کاملا حامی قهرمان مجبوب مردم اون زمان باید مسابقه می داد و معمولا هم می باخت کاردرستی نیست .بسیاری از قهرمانی های این سه ابرمرد فقط درهمین حالت به دست آمده .درحالت فعلی فقط می بایست اسطوره را با آغاسی - نادل - جوکوییج و اندی رادیک مقایسه کرد. وحتی اندی مورای و وارینانکا هم به خاطرتایتل های کم قابل آوردن دراین قیاس نیستند!!!
دوستان لطفا نظرات خودشون رو دراین ضمینه بیان کنند.
مچکرم .رضا ازآبادان
25فروردین 96