مارات سافین

[archi]

مارات موبین اوغلی ( = موبینوویچ ) سافین 27 ژانویه ی 1980 در خانواده ای اهل ورزش از تبار تاتار در مسکو زاده شد . پدرش موبین / میخاییل سافین تنیسور سابق ، مدیر و گرداننده ی باشگاه تنیس اسپارتاک می بود . این باشگاه محل پرورش اولیه ی مارات و بازیکنان دیگری همچون آناستازیا میسکینا ، النا دمنتیوا و آنا کورنیکووا می بوده است . خواهر کوچکتر مارات ، دینارا سافینا نامبر وان پیشین تنیس زنان جهان و دارنده ی مدال نقره ی المپیک 2008 پکن می باشد . این دو ، تنها خواهر و برادری هستند که شماره یک جهان شدند . مارات در چهارده سالگی مسکو را به مقصد والنسیای اسپانیا برای تمرینات جدی تر تنیس در زمینهای خاکی آن کشور ترک گفت . در کنار زبان مادری اش که تاتار بود ، روسی ، اسپانیایی و انگلیسی را نیز به خوبی آموخت . بعدها در مصاحبه ای با نشریه ی USA Today که از او پیرامون باورها و عقاید مذهبی اش پرسیده شده بود وی خود را مسلمان خواند . مارات در 1997 حرفه ای شد و در فرنچ اوپن 1998 اندره اگسی و مدافع عنوان قهرمانی گوستاوو کوئرتن را شکست داد . در نوزده سالگی نخستین عنوان اش را در بوستون به دست آورد و سپس به سال 1999 تا فینال تورنمنت پاریس - برسی پیش تاخت ولی در نبرد چهار سته ی نزدیکی مغلوب اندره اگسی شد . در سال 2000 پس از شکست پیت سمپراس در فاینال و قهرمانی در یو اس اوپن برای نه هفته نامبر وان جهان نام گرفت . مارات نخستین و تا امروز تنها تنیسور مرد روسی است که فاتح اوپن امریکا شده است . گرچه در سالیان سپسین با آسیب دیدگی های پر شمار روبرو شد که روند پیشرفتش را کند کرد . سافین بیشتر سال 2003 را به خاطر مصدومیت از دست داد . او سه بار به دیدار پایانی آزاد استرالیا در سالهای 2002 ، 2004 و 2005 نیز راه یافت . مارات علت شکستش را در فینال 2002 عصبی بودن و در فینال 2004 خستگی فیزیکی دانسته است . در سال 2005 با شکست لیتون هیوییت قهرمان اوپن استرالیا شد و دومین گرند اسلم خود را در پنج سال فعالیت حرفه ای اش به دست آورد . برای رسیدن به دیدار پایانی این تورنمنت ، راجر فدرر سوییسی را در سمی فاینالی پنج سته شکست داده و نواک جوکوویچ صرب را در راند نخست و با از دست دادن تنها سه گیم از پیش رو برداشته بود . این تورنمنت نخستین حضور جوکوویچ در جدول اصلی یک گرند اسلم بود . پس از پاره کردن نوار 26 برد پیاپی فدرر در مقابل ده بازیکن برتر رنکینگ ، سافین این پیکار را نبرد مغزها خوانده بود . بهترین نتیجه اش را در ویمبلدون به سال 2008 با رسیدن به نیمه نهایی و شکست نواک جوکوویچ رنک سه ی وقت جهان به دست آورد . سافین معمولا در ویمبلدون در راندهای اول و دوم اوت می شد و از بازی در روی چمن چندان لذتی نمی برد . البته در سال 2001 به کوارتر فاینال ویمبلدون راه یافت که در چهار ست مغلوب گوران ایوانیشویچ شد . سافین پنج مسترز برد که نخستین عنوانش در سال 2000 با قهرمانی در تورنتو به دست آمد . سه بار در پاریس و یک بار هم در مسترز مادرید قهرمان شد . در تنیس مسترز کاپ نیز یک بار در سال 2004 که در هوستون تگزاس برگزار می شد به سمی فاینال رسید ولی در دو ست مغلوب فدرر شد . تای برک تماشایی ست دوم که با نتیجه ی 20 - 18 به سود راجر فدرر خاتمه یافت ، سومین تای برک طولانی در تاریخ Open Era و در نوع خود رکوردی جالب توجه می باشد . سافین در سالهای 2000 و 2002 نیز به سمی فاینال این تورنمنت راه پیدا کرد . در دیویس کاپ مارات سافین به روسیه کمک کرد تا به نخستین عنوان قهرمانی اش در سال 2002 دست یابد ، هم تیمی هایش یوگنی کافلنیکوف ، میخاییل یوژنی و اندری استولیاروف بودند ، کاپیتان روسیه هم شامیل تارپیسچف بود . سافین در سال 2006 نیز به قهرمانی کشورش در دیویس کاپ یاری رساند . در دیدار مقابل آرژانتین با وجود اینکه بازی اول انفرادی اش را برابر دیوید نعلبندیان باخته بود در دابل همراه دیمیتری تورسونوف تیم دابل آرژانتین را که از نعلبندیان و آگوستین کالری تشکیل می شد ، شکست دادند . در کوارتر فاینال دیویس کاپ 2009 که روسیه بخت مناسبی برای قهرمانی داشت در میان ناباوری همگان در ایندور هارد کورت در استادیوم نوکیا آره نای تل آویو مغلوب اسراییل شدند . این بازیکن 193 سانتی متری دوم سپتامبر 2009 بازپسین پیکارش را در یو اس اوپن در حالی که در رنک 58 دنیا قرار داشت به انجام رساند و رسما در یازدهم نوامبر 2009 پس از شکست مقابل خوان مارتین دل پوترو در راند دوم مسترز پاریس تنیس را کنار گذاشت . در آیین خداحافظی با شکوهی که در پایان بازی برایش ترتیب دادند بازیکنانی چون خوان مارتین دل پوترو ، نواک جوکوویچ ، ژیل سیمون ، تامی روبردو ، فردریکو گیل ، ایوو کارلوویچ ، آلبرت کاستا ، مارک روست و یونس العیناوی حضور داشتند . سافین از بهر واکنش های احساسی ، بازی عصبی و راکت شکنی های پر شمارش در یادها مانده است . در سال 1999 حدود 48 راکت را شکست و در طول دوران ورزشی اش شکستن 1055 راکت را تخمین می زند که در نوع خود منحصر به فرد می نماید . از لحاظ سبک بازی با وجود اینکه بلند بالا بود و به گفته ی بوریس بکر یکی از محکم ترین ضربات را در تنیس داشت به ویژه بکهند های ویرانگرش که واقعا مثال زدنی بود ، هرگز نتوانست آن چنان که باید در پهنه ی تنیس جهان از قابلیت های پیدا و پنهانش به درستی بهره گیرد و جایگاه راستین اش را در تنیس جهان بازیابد . مارات سافین وارون بازیکنانی با فیزیک مشابه خود ، چمن را هیچگاه کورت مطلوب خود نمی دانست و در هارد و حتی خاک مسلط تر می نمود . این تنیسور توانا روی هم رفته پانزده عنوان قهرمانی انفرادی کسب کرده و آمار 422 برد و 267 باخت با درصد پیروزی 61.3 را در سینگل به جای نهاده است . پس از بازنشستگی از تنیس ، به عنوان عضو فدراسیون تنیس روسیه و کمیته ی ملی المپیک آن کشور برگزیده شد .