درباره آرتور اش؛ به بهانه آغاز US Open 2014

[BABAK]

« آن هنگام که جام ویمبلدون در دستانم آرام گرفت هرگز نگفتم خدایا چرا من ؟! و اکنون هرگز نمیگویم خدایا چرا من ؟ »

این جملات مردی ست که به واسطه تزریق خون آلوده به ویروس HIV به بیماری ایدز مبتلا شده بود..

زمانی که سیاهی ِ چهره نشانی از تباهی و پستی بود، او اولین قهرمان رنگین پوست اوپن آمریکا شد.

2 سال بعد از فتح آمریکا، فاتح اوپن استرالیا شد و 5 سال بعد از آن قهرمان ویمبلدون نام گرفت..

اما این جام ها، تنها قسمتی از راز ماندگاری اوست..

در روزگار آپارتاید، و برتری نژادی، الهام گرفته از مارتین لوترکینگ و مادیبا(نلسون ماندلا)،به فعالیت های ضد نژادپرستی پرداخت و چندین بار به زندان رفت. به باورِ اینکه سفید و سیاه برابرند...

بزرگترین استادیوم تنیس دنیا و ورزشگاه اصلی محل برگزاری US OPEN واقع در باغ Flushing Meadows بنام سُنبُله سبزی ست که در آستانِ دِرو از مرگ سرودی ساز کرد..

آرتور اش نخستین خواننده سیاهان در تنیس بود که از انتهای تالاب سیاهیِ روزگار خویش، سمفونی آزادی را سر داد..

با یاد آن جمله از سعدی که مردهای نکونام هرگز نمیمیرند، آرتور اش در سال1993 میلادی و در آستانه 50 سالگی از دنیا رفت.