آیا نادال باز خواهد گشت؟

[نشنیده]

با شکست مقابل ورداسکو، رافائل نادال نتوانست به مرحله یک چهارم نهایی میامی برسد. صفر پیروزی مقابل تاپ 10 و فقط 2 پیروزی مقابل تاپ 20، از فرنچ اوپن به اینطرف بیلان مایوس کننده ای از این قهرمان بزرگ تاریخ تنیس به جای مانده است. مشکل نادال از کجا ناشی می شود؟ فیزیکی است؟ ذهنی؟ آیا شانسی برای او قایل هستید که بتواند دوباره یک روز جایگاه شماره یک رنکینگ تنیس جهان را اشغال کند؟

[Fakhruddin]

نوشته اصلی توسط نشنیده

با شکست مقابل ورداسکو، رافائل نادال نتوانست به مرحله یک چهارم نهایی میامی برسد. صفر پیروزی مقابل تاپ 10 و فقط 2 پیروزی مقابل تاپ 20، از فرنچ اوپن به اینطرف بیلان مایوس کننده ای از این قهرمان بزرگ تاریخ تنیس به جای مانده است. مشکل نادال از کجا ناشی می شود؟ فیزیکی است؟ ذهنی؟ آیا شانسی برای او قایل هستید که بتواند دوباره یک روز جایگاه شماره یک رنکینگ تنیس جهان را اشغال کند؟

درود
البته رافا دور سوم اوت شد و نتونست به دور چهارم برسه و 555 تا هم متاسفانه از امتیازاتش کم میشه. ولی در کل من به ادامه فصل و شروع زمین های خاک رس خیلی امیدوارم ,مخصوصا اینکه رافا انگیزه خیلی زیادی هم در این مقطع از فصل داره.
یادم میاد قبل از مونت کارلو 2010 رافا به مراتب وضعیت بدتری داشت.یک سال و چهار ماه هیچ جامی نگرفته بود ولی بازگشت طوفانی داشت و سه تا اسلم و چند تا جام دیگه برد!
خب نیمه دوم فصل گذشته رافا تورنمت های مهم تورنتو سینسیناتی یواس اوپن پاریس و لندن رو همه غایب بود و امسال قطعا واسه امتیاز گیری در این تورنمت ها تلاش زیادی میکنه
ضمن اینکه شانس زیادی هم واسه افزایش امتیاز درمونت کارلو رم بارسلونا داره .
در حالیکه مادرید و رولند گاروس رو باید دفاع کنه
بنظز من رافای متفاوت و پر انگیزه تری نسبت به سه ماه اول فصل خواهیم دید.انشالله

[sina1993]

هر چقدر سن نادال بیشتر میشه بازگشتش به دوران اوج سخت تر میشه نادال فرصت خوبی رو اواخر سال 2014 با مصدومیت دوباره (از ناحیه مچ دست و آپاندیسیت)از دست داد


نادال بعد از شکستش مقابل ورداسکو گفته مسئله مصدومیتها و مشکلات فیزیکی نیستن و اونا تموم شدن مشکل اصلی نداشتن اعتماد به نفس و استرس زیادیه که در لحظات حساس بازی داره
به نظر من هم فصل خاک میتونه وضعیت نادال رو مشخص کنه جایی که احتمالا دوباره اعتماد به نفسش رو بدست میاره از نظر بازی هم همونطور که خودش گفت فکر نکنم مشکل خاصی داشته باشه.

[نشنیده]

ناداال تا رولان گروس باید از 4000 امتیاز دفاع کند. اگر نجنبد امکان دارد در مرحله یک چهارم فرنچ با جوکوویچ روبرو شود. طوری شده که تنیسورها بدشان نمیاد در جدول به رافائل بخورند. سرویس های بد، فورهند لرزان، توپ های کوتاه، قرارگرفتن چندین متر پشت خط ... در عین حال که خاک نقطه قوت نادال محسوب می شود، تلاش و قدرت فیزیکی بیشتری هم می طلبد. ترس از مصدومیت قبل از رولان گروس هم عاملی است که می تواند گریبانش را بگیرد.
لطفا نظر بدهید.

[sina1993]

به نظر من مسئله جدی نیست تنها مشکل بازی نادال مقابل ورداسکو ریترنهای ضعیفش بود که اکثرا میانه زمین فرود میومد شاید دلیل اینکه بقیه فاکتورها ضعیف به نظر میرسید این بود که نادال بیش از حد پسیو بازی کرد که اونم به خاطر استرس بود


نادال برای بدست اودن اعتماد به نفسش نیاز به زمان داره و تورنمنتهای قبل از رولندگاروس فرصت خوبیه
نگرانی از مصدومیت هم مسئله جدیدی نیست و بیش از 10 ساله که همراه نادال بوده به نظر من امسال هم نادال شانس اول قهرمانی رولندگاروسه فقط بالا رفتن سنش و در نتیجه کاهش قوای جسمانی باعث شده شانس تنیسورهای مثل نواک بیشتر بشه

[YOSEF]

درمورد رافا باید گفت نوع بازیش بسیار فیزیکیه واسترات÷ی رافا بعد از هر مصدومیت ویا باخت سنگین غیبت از تور تا رسیدن به اوج امادگی بود که معمولا بازگشتی عالی داشت مثلا 2013 اومد ویکسره جامهارو درو کرد اما ایندفعه شرایطش متفاوته 1- زود به مسابقات برگشت 2- سنش با توجه به سبک بازیش بالاتر رفت 3- وقتی یک قهرمان (تقریبا شکست ناپذیربه غیر از چند نفر)میبازه در چندین نوبت برای همه بازیکنها این انگیزه وجود میاد که اینکار شدنیه وبا تمام وجود جلوش حاضر میشن ودارن موفق میشن کاری که برای راجر ازسال2008 اتفاق افتاده بود ....خلاصه رافا امسال کار خیلی سختی داره وبنظرنتونه گرندی بگیره ولی بنده درسالهای آتی براش این مهمو پیش بینی میکنم چون اون واقعا ثابت کرده یک تنیسور فوق العاده هست واز عهده اینکار بر میاد (مخصوصا انگیزه شکستن رکورد راجر باعث میشه هر نوع ناملایمتی رو تحمل میکنه باید ببینیم چی پیش میاد)

[نشنیده]

ممنون از دوستانی که نظر دادند. با این حال هیچکس پاسخ نداد که آیا نادال یک روز دوباره جایگاه شماره یک در رنکینگ را بدست خواهد آورد یا نه؟
من شخصا دو ماه آینده را در کریر رافائل نادال تعین کننده می دانم. به ویژه رولان گروس. تونی از برادرزاده اش گلادیاتوری ساخته که حاضر است در زمین تنیس بمیرد قبل از اینکه بازی کند. نادال با ترس از باخت و عدم قبول شکست بزرگ شده و رشد کرده. شاید همین مسئله برایش مشکل ایجاد کند چون مقاطعی برای یک قهرمان هست که باید شکست را مدیریت کند. کاری که فدرر نشان داد بلد است. دیگر بازیکنان در چنین شرایطی مربی عوض می کنند. ولی چه کسی می تواند رافا و تونی را جدا از هم تصور کند؟ تونی همیشه جمله ها را به صیغه اول شخص جمع صرف می کند. مثلا: ما در ست دوم به اندازه کافی تهاجمی نبودیم و هزینه اش رو پرداختیم!

[king of spin]

به چند تا نکته باید اشاره کنم؛
1.فوت ورک رافا دچار افتی فاحش و سرعت حرکتش توی کورت مقداری کند شده و این دو مورد از دلایل اصلی در جهت عدم نواختن پشینگ شات های بی نقص و مثال زدنی و رانینگ فرهندای بی نظیرش هست که همیشه از مزایای رقابتی اون محسوب میشد.
2. مصدومیت های پیاپی رافا هیچ ربطی به سبک بازیش یا افزایش سنش نداره؛ ژنتیک و تیم بسیار بی سواد و بدون برنامه رافا، مهمترین دلیل در کسب این نتایج ضعیف و مصدومیت های اون هستند. برای روشن تر شدن موضوع به سبک و میزان دوندگی داوید فرر توجه کنید... دلپوترو هم مثال خوبیه
3. راجر هم میزان دوندگیش توی زمین زیاده، به عنوان مثال رولند 2011 و یا ویمبی 2014 در مقابل نواک، مصادیق و گواه این امر هستند، نکته اصلی به سرویس گیمای این دو تا برمیگرده، راجر فرست سروای فوق العاده خوبی داره و با استفاده از این سلاحش تایم سرویس گیماشو کم میکنه و راحت گیم سرواشو هلد میکنه و تمرکز و دوندگیشو روی سرویس گیمای حریف میذاره، در حالی که رافا باید برا سرویس گیمای خودش هم رالی های سنگینو تحمل کنه، هر چند با اومدن ادبرگ راجر با نواختن اسلایس( روی سرویسای دوم حریف) و حضور بیشتر روی نت، از زمان و انرژیش به نحو بهینه ای استفاده میکنه.
4. دوران نقاحت و ریکاوری بعد از مصدومیت در ورزش حرفه ای بسیار مهم تلقی میشه، از طرفی رقبای اون شخص به روند صعودی خودشون و رفع و یا بهبود نقاط ضعف و قوت خودشون ادامه میدن و اون شخص مصدوم که از لحاظ آمادگی جسمانی و ذهنی رو به زوال رفته باید از نو شروع کنه و خودشو به ایده آل رقبای اصلیش نزدیک کنه؛ نواک و راجر در صورت مواجهه با مصدومیت طولانی و سنگین نظیر رافا، به مراتب دچار مشکلات بیشتری میشدن و نمیتونستن خودشونو تو سطح ایده آل حفظ کنند و چه بسا از top 20 هم خارج میشدن!
5. نواک نقاط ضعف رافا رو توی سال 2011 برملا کرد و خودش از اون سود برد ولی سایر رقبا به دلیل عدم داشتن سلاح مناسب ( بکهند سالید و همچنین تحریک فورهند رافا از ناحیه بکهند(کراس) و نواختن بکهند دون دلاین های عمیق و زاویه دار و خسته کردن رافا در رالی های طولانی) توانایی شکست رافا رو نداشتن ولی با طولانی شدن دوره مصدومیت رافا و ضعیف شدن اون و همچنین زمان کافی و مناسب برای رقبا( نزدیک به 3 سال) برای بهبود عملکردشون، به این مهم نائل شدن و همین طور که امروز میبینیم از سال گذشته تا به امروز افرادی که در حسرت بردن رافا بودن، موفق به شکست اون شدن( رائونیچ، دولگوپلو، الماگرو، استن و ...)
5. اگر ما میزان و معیارو افزایش سن تنیسور و موفقیت اون در گرند اسلم بگیریم، از سال 2008 به بعد با افزایش سن، راجر موفق به کسب یک عنوان یو اس اپن، دو تا ویمبلدون و یه دونه رولند و استرالیا شده که مجموعا 5 تا میشه؛ هر چند به نظر من ( فاصله اطمینان 95 درصد) در صورت رویارویی راجر با رافا در ویمبی و رولند 2009 و همچنین ویمبی 2012 و استرالیای 2010، تمامی این عناوین به رافا میرسید و راجر دستش از این جام ها کوتاه میموند، پس اگر برای رافا چنین امری حاکم باشه، قطعا برای راجر هم چنین هست.
5.فینال استرالیای 2014 به رافا ضربه بزرگی زد و علاوه بر از دست دادن استرالیا، بقیه فصل رو هم متزلزل بود.
شانس رافا برای کسب نامبر وانی امسال بسیار کمه اما مثل روز برام روشنه که در آینده نزدیک دوباره به شایستگی این عنوان رو تصاحب میکنه .
پ.ن اگه تنیسوری مصدوم نمیشه دلیلش این نیست که سبک بازیش فیزیکی یا استقامتی نیست، صدها معیار و ابعاد مختلف در این امر دخالت دارن، تنیس منچ و مارپله نیست و همچنین فوتبال آمریکایی هم نیست!!!!
راجر هم سر جاش واینمیسته و نیروی جاذبه عظیم سیاهچاله ها تو فضا رو نداره که توپا رو سمت خودش بکشه و فقط بقیه این طرف و اون طرف بدون!

[Afshin]

رافا هیچ موقع به بدی 9-8 ماهه گذشته نبوده. همون سال 2010 هم که تا قبل از فصل خاک نتایج خوبی کسب نکرده بود، به مراتب بهتر از امسال بازی میکرد.

رافا برای اولین بار توی دوران حرفه ایش داره نشونه های بالا رفتن سنش رو بروز میده. یک گام نسبت به گذشته کندتر شده و به خیلی از توپایی که در گذشته میرسید، نمیرسه و همین کل بازیشو تحت شعاع قرار داده. شما سالهای 2005-2013 عملاً نمیتونستید به سمت فرهند رافا حمله کنید (گرچه همین سالهای 2011-2013 هم کمی در این زمینه افت داشت، ولی به اندازه امسال مشهود نبود)، ولی الان خیلی از توپهای سفت فرهندش رو بخوبی گذشته نمیتونه ریتریو کنه و همین باعث شده سلاح اصلیش تا حد زیاد از کار بیفته و خیلی از مواقع بره تو لاک دفاعی. با توجه به این که سرویسش در مقابل بازیکنایی که به بکهند نسبتاً مناسبی دارن (یا چپ دست هستن و استفاده از سرویس وایدش به اون اندازه کارآمد نیست) به سختی مجازات میشه، امتیازهای چیپ هم کم بدست و میاره همین کارشو سخت تر میکنه.
ریترنش هم بنا بدلایلی مدتهاست خوب نبوده.
یه نکته دیگه توی بازیش هم اینه که من چندین و چند بار دیدم واقعاً توی بازی نمیدونه چکار باید بکنه (به قدری که Ground Strokeـهاش نامطمئن بود) و فقط و فقط توپ رو به هوا بلند میکرد و منتظر بود حریف امتیاز رو بهش هدیه کنه.

خیلی وقتا یه افت جزئی توی موومنت میتونه به صورت زنجیروار این همه مشکل برای بازیکن بوجود بیاره، درست مثل اتفاقی که سالهای 2008-2009 برای راجر رُخ داد، وقتی اون سرعت سالهای قبلش رو نداشت، نمیتونست مثل گذشته سمت بکهندش بایسته و برای کاور کردن سمت فرهندش به سرعتش و قابلیتش ریتریوش دل خوش کنه، چون کم کم و به مرور زمان دید به خیلی از توپهای سمت فرهندش در زمان مناسب نمیرسه و یا وینر میخورد و یا مجبور میشد یه ضربه خیلی دفاعی بزنه و بره تو موقعیت دفاعی. همین باعث شد که راجر مجبور شه بیشتر متمایل به مرکز زمین بازی کنه که بتونه سمت فرهندش رو هم پوشش بده، با همین تغییر مجبور شد که خیلی بیشتر از سالهای 2004-2007 توی رالی ها به بکهند تاپ اسپینش (که هیچ وقت نقطه قوت بازیش نبوده) متکی بشه و همین بالکل معادلات بازیش رو به هم زد. حالا این تاپیک در مورد راجر نیست و دیگه بیشتر در این مورد چیزی نمیگم.
+
به همه اینا این فاکتور رو هم اضافه کنید که خود رافا هم بخاطر نتایج ضعیف و عملکرد نه چندان خوبش از نظر اعتماد به نفس افت شدیدی داشته و باقی بازیکنای تور هم میدونن که در مقابلش شانس خوبی دارن.

اما فصل خاک که شروع میشه، یه سری از این مشکلات کمتر به چشم میاد، کندی زمین به خیلی ازین مشکلاتش کمک میکنه. راحت تر به خیلی از توپهای سمت فرهندش میرسه و همین بهش اجازه میده کمی متمایل تر به سمت بکهندش باشه و همین بهش اجازه میده که راحت تر ران اراوند کنه و با فرهندش بازی رو دیکته کنه. بعلاوه فرهندش به خاطر میزان اسپینی که داره و بسیار سنگینه، روی خاک برای خیلی از بازیکنا بیشتر از سطوح هارد مشکل ساز میشه.
در مورد ریترن هم تا حد زیادی شرایط فرق میکنه، رافا به علت سویینگ مفصلی که داره، نمیتونه آن رایز ریترن کنه (گرچه توی فصل چمن بنا به شرایط مجبوره این کارو بکنه و بعضاً هم جواب داده)، برای همین معمولاً چند متر پشت بیس لاین منتظر سرویس حریف میمونه و به سرو حریف به چشم یک Ground Stroke نگاه میکنه. توی سطوح غیر از خاک این مسئله خیلی وقتا براش گرون تموم میشه و باعث میشه نتونه خیلی خوب ریترن کنه ولی روی سطح خاک خیلی راحت تر میتونه با این شیوه ریترن کنه و در شرایط تدافعی قرار نگیره.
بعلاوه هنوزم روی سطح خاک یک Auraـی داره که باعث میشه خیلی از بازیکنا از رافا ترس داشته باشن و خودش هم اعتماد به نفس بیشتری روی این سطح داره و میدونه که میتونه تو روز خوبش هر کسی رو بزنه.
به همین دلیل واضحه که در فصل خاک بهتر میتونه کار کنه، ولی بازم نمیشه منکر افتش در یه سری موارد شد، حتی همین سالهای گذشته هم روی خاک متزلزل تر از دوران اوجش کار کرده. ستهای بیشتری باخته، بازیهاش خیلی نزدیک تر شدن، توی مونت کارلو دوساله که نتونسته قهرمان شه و ... .

به نظر من امسالم نسبتاً خوب کار میکنه روی خاک، ولی بازم افت بیشتری خواهد داشت. حداقل یه مسترز روی خاک میبره، اما اصل کار که فرنچ اوپن هست رو فعلاً نمیشه پیش بینی کرد. اگه همه بازیکنا سالم باشن و مصدومیتی در کار نباشه، بازم قهرمان بین خودش و جکوویچ خواهد بود. این دفعه بعد از سال 2011 جکوویچ بیشترین شانس رو داره که شکستش بده، ولی اگه همین فردا وارد زمین میشدن من رافا رو فیورریت میدونستم، فقط به خاطر سابقشون توی کورت فیلیپ شاتریه.

[mspayam]

نادال دوباره برمی گرده و پرتوان تر از قبل جام های مختلف رو درو می کنه و به رتبه ی یک دنیا می رسه.