PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : جنگجوی خیابانی : لیتون هیوئیت


M∂hdi
01-31-2012, 11:20 AM
جنگجوي خياباني : لیتون هیوئیت


11096


ليتون هيوئيت و همسرش، بِك، در مراسم مدال نيوكام 2011 در ماه دسامبر.



از زماني كه ليتون هيوئيت در مسابقات آزاد 1997 استراليا به عنوان جوانترين بازيكن راه يافته
به جدول اصلي اين مسابقات معرفي شد، او با اشتياق شعله ورش بازي ميكند. DEUCE
نگاهي مي اندازد به فرازهاي دوران بازي و آتش دروني‌اش كه او را در آستانه 31 سالگي به جلو
هدايت مي كند. بعضي مي گويند او با كمي جنگندگي در خونش به دنيا آمده، ولي ديگران
قسم مي خورند كه ليتون هيوئيت شايد يكي از بزرگترين جنگجويان در تاريخ تنيس باشد.
در طول دوران بازيش، هيوئيت به اين شهرت يافته كه مي تواند معادلات را برهم بزند.شماره 1
پيشين جهان هميشه ويژه بوده، حتي از سنين نوجواني.

“اولين خاطره من از ليتون در 12 سالگيش بود” دارن كيهيل (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Ca/D/Darren-J-Cahill.aspx) به ياد دارد.”والدينش دنبال فرد
جديدي بودند و با من تماس گرفتند.سپس يك روز درب منزلم به صدا درآمد، يك پسر بچه كوچك
با كلاهي كه به عقب پوشيده بود، شورت بلند و يك ساك كه در آن چيزي حدود 8 راكت بود. من
به او نگاه كردم و گفتم ‘آيا آماده اي براي تمرين برويم؟’ و او از كنار من عبور كرد و مستقيما از
درون خانه به سمت زمين تنيس در حياط پشتي رفت.ما حدود 3 ساعت تمرين كرديم و همه
چيزي كه او مي خواست بازي كردن ست بود.”

در طول سه سال بعد، هيوئيت سبكي را توسعه داد كه مانند يك قلعه محكم دفاع مي كرد و
ضربات محكمي را مانند قهرمانان مبارزه قفس با تمام قدرت بدنيش مي زد. پس از آن هيوئيت
بر روي ذهن شما كار مي كرد و سبب مي شد شما به خود شك كنيد و آنقدر مجبورتان مي كرد
تا در زمين بدويد كه خيلي زود به ريسمان چنگ مي زديد.بازيكنان محدودي مي توانند اين
مجازات را تحمل كنند و آن هايي كه ناآماده تر هستند ضربات خود را خارج از زمين
مي بينند.تنها تفاوت بين هيوئيت و يك تخته سيماني اينست كه او ضربان قلب دارد.



11093

مارك وودفورد (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Wo/M/Mark-Woodforde.aspx):”من با او قبل از تورنمنت آدلايد تمرين مي كردم ولي هيچ نشانه اي نديدم كه
بتواند در تورنمنت قهرمان شود. سپس در دور دوم با او روبرو شدم و در ست سوم پايم را
مصدوم كردم. به ياد دارم كه بعد از مسابقه به اين فكر مي كردم كه ليتون هيوئيت با فشار دادن
من در كل زمين و مجبور كردنم براي انجام همه كارها به نحوي باعث اين مصدوميت شد.”
در منزل هيوئيت در آدلايد، پوستر بزرگي از آندره آغاسي (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Ag/A/Andre-Agassi.aspx) در اتاق خواب ليتون جوان به ديوار وصل
شده. شايد بعضي فكر مي كردند كه هيوئيت 15 ساله هنگام روبرو شدن با قهرمانش،
آندره آغاسي در نيمه نهايي آدلايد 1998 مضطرب باشد. فقط يك مشكل براي آغاسي وجود
داشت، هيوئيت قهرمانان را نمي پرستد.”آن اولين موفقيت، غيرمنتظره بود.”توني روش (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Ro/T/Tony-D-Roche.aspx)
مي گويد.”شكست دادن آغاسي كه بازيكن بزرگي بود، فكر كنم همه به نحوي فهميدند كه
هيوئيت خاص است.”


هرچند قهرماني در آدلايد شگفت انگيز بود، چيزي كه وودفورد و كيهيل را شگفت زده كرد پس از آن بود.

“با وجود اينكه به تازگي يك عنوان قهرماني به دست آورده بود، او به جمع 100 بازيكن برتر وارد
نشد.” وودفور يادآوري مي كند.”او پس از آن 6 ماه و حتي كمي بيشتر در تور مسافرت و بازي
كرد.به نحوي زير نظر توني روش و هنوز دارن كيهيل بود.او در اروپا بود و سعي مي كرد در
مسابقاتي شركت كند كه پت رافتر و مارك فيليپوسيس در آن ها حاضر بودند و اولين كاري كه
صبح برايش آماده مي شد، تمرين كردن در زمين بود.مواقعي هم بود كه حتي نمي توانست به
جدول مقدماتي بازي ها وارد شود.پس روش او را براي تمرين در مقابل هر بازيكني كه نياز به
تمرين داشت قرار مي داد.او براي 4-5 ساعت در روز با بازيكناني كه براي بازيشان
مي خواستند گرم شوند، تمرين مي كرد. در كل آن زمان او بر روي بازيش كار مي كرد، پايه اش
را قوي مي كرد و بازيكنان برتر را نگاه مي كرد. او براي پرداخت هزينه هايش آماده بود.اين دقيقا
همان موقعي كه بود كه فهميدم او ويژه خواهد بود.”

كيهيل گفت:”چند هفته پيش از اينكه از عنوان قهرمانيش در آدلايد (در 1999) دفاع كند، او در يك
تورنمنت چلنجر در شهر پرت به عنوان آخرين مسابقات سال شركت كرد.اغلب امتيازات رنكينگ‌
اش در دو هفته آينده در آدلايد از او كسر مي شد.اگر خوب عمل نمي كرد، حدودا به رتبه 300
سقوط مي كرد.او سيد برتر در پرت و هدف بزرگي براي همه بود.فشار زيادي وجود داشت كه او
به طرز باورنكردني از پس آن برآمد.او در قسمت انفرادي (با غلبه 6-4, 6-4 بر مارك دراپر) و در
دوبل قهرمان شد و به فينال آدلايد هم بازگشت (6-4, 1-6, 2-6) از توماس اينكويست شكست
خورد.اين زمانيست كه فهميديم او بازيكن زمان هاي بزرگ است.“

هرچند آغاسي قهرمان هيوئيت بوده، شباهت او به ديگر قهرمان آمريكايي، جيمي كانرز است
كه مقايسه خيلي از كارشناسان تنيس را باعث شده. و دقيقا مانند كانرز، بي پروا بودن
هيوئيت كه فرياد وحشيانه 'COME ON' مشخصه آنست مردم را در دو دسته عاشقان و متنفران
از او قرار داده. مخصوصا در استراليا كه بايد جاي خالي رافتر را پر كند.

هيويت در گفتگو با DEUCE: ”هربار كه شما در دسته شخصي مانند جيمي كانرز قرار مي گيريد
فوق العاده است.منظورم اينست كه او به وضوح يكي از بهترين هاي ورزش ماست.او موفق شد
تا براي سال هاي طولاني در چنان سطح بالايي و در مقابل نسل هاي مختلفي بازي كند و
دوران بازي درخشاني داشت.”

روش:”استراليايي ها به نحوي به اين شهرت دارند كه مي خواهند افراد موفق را شكست
دهند.همه آن ها حريفان خود را دارند ولي طرفداران بيشتري هم دارند.”

11098

اين فداكاري هيوئيت براي جام ديويس و اشتياقش براي به جا گذاشتن خون در زمين پس از
هربار نمايش براي كشورش بود كه درنهايت موجب پيروزي هاي فراوان در مقابل حريفانش شد.
روش اينگونه شروع كرد:”هنگامي كه جان نيوكام (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Ne/J/John-D-Newcombe.aspx) و من اختيار تيم جام ديويس را به دست
گرفتيم ليتون فقط 15 سال داشت و در سيدني بود.در طول اين سال ها او خاطرات به ياد
ماندني را برايمان به جا گذاشته- بازي مقابل آمريكا در بوستون (Longwood Country Club,
Chestnut Hill, 1999) دقيقا بعد از آزاد آمريكا به ذهنم مي رسد.ليتون حتي در آغاز در تيم نبود
و به خانه در استراليا رفته بود وقتي كه فيليپوسيس زانويش را مصدوم كرد.ما او (هیوئیت) را
فراخوانديم و اولين بازي خود در جام ديويس را مقابل تاد مارتين، كه در آن زمان بازيكن خوبي
بود انجام داد و به پيروزي رسيد.”


“پس از آن، بازي در اسپانيا (Palao Sant Jordi, Barcelona 2000)” روش ادامه داد.”جايي كه
20000 اسپانيايي فريادزنان خون ليتون را مي خواستند و او آلبرت كاستا را در 5 ست مغلوب
كرد.ليتون در طول آن سه روز بيمار بود و بازي را با توان روحي خالصش برد.”
دارِن كيهيل، مربي سابقش مي گويد:”او از هيچكس نمي ترسد.شما مي توانید او را در بدترين
محيط ممكن در جهان و در مقابل سخت ترين حريف قرار دهيد و او براي اين چالش آماده است.
و اگر كسي وجود داشته باشد كه تا آخرين لحظه بجنگد و تا حد مرگ دست و پنجه بزند، ليتون
براي آن آماده است.”


11097

وقتي هيوئيت با شكست دادن پيت سمپراس (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Sa/P/Pete-Sampras.aspx) در آزاد 2001 آمريكا قهرمان شد، به جرأت
مي توان گفت كه بيش از چند قوطي نوشيدني به افتخارش باز شد.”قهرماني در آزاد آمريكا
براي تنيس استراليا خيلي مهم بود.” روش مي گويد.”براي جان (نيوكام) و من خيلي ويژه بود.”

“پيروزي در آزاد آمريكا يكي از بزرگترين (اگر نه بزرگترين) لحظات در زندگي ورزشي‌ام بود.”كيهيل
اقرار مي كند.”سپاسگزارم كه توانستم جزئي از تيم ليتون باشم.ما قبل از مسابقات صحبت
هايي درباره موقعيت او در تنيس داشتيم.او در رتبه ششم يا هفتم جهان بود و در چند
تورنمنت به دوره هاي پاياني رسيده بود ولي هنوز موفقيت بزرگي كسب نكرده بود.و قبل از آزاد
آمريكا، تمرين يك هفته اي در نيوهيون بهترين هفته‌ی تمريني بود كه او در زندگي‌اش
داشت.پس به نظرم شانس بزرگ دقيقا قبل از تورنمنت بود.او نبرد سختي با (اندی) راديك در
¼ نهايي داشت، به راحتي (اِوگِنی) كافِلنيكف را در نيمه نهايي شكست داد و با خودباوري به
فينال در مقابل پيت گام نهاد. براي من، اينكه او را به عنوان يك دوست، مربي و به نحوي برادر
بزرگتر ببينم كه به اين موفقيت رسيده، لحظه بزرگي بود

تا به حال دنياي تنيس چيزهايي را درباره هيوئيت آموخته است.به طور مشخص، او نه محكم به
توپ ضربه مي زند و نه سنگين. سرويس‌اش جاي گيري خوبي دارد ولي به هيچ وجه به عنوان
يك سلاح تلقي نمي شود.والي خوبي دارد ولي فقط هنگامي به سمت تور مي آيد كه پيش از
آن سخت تلاش كرده باشد.قلبي به اندازه شير دارد و كله اي به استقامت چكش.و او داوطلبانه
پاهايش را خرد و خسته مي كند تا بين پيروزي و شكست تفاوت ايجاد كند.حالا كه اشتهايش
برانگيخته شده و پيروزي مدام در چنگش است، او ديوانه شده است.”ليتون هيوئيت در دوره
مشخصي (2001 و 2002) باورنكردني بود.” رافتر اظهار مي كند.”كسي نبود كه او نتواند
شكستش دهد و در جام ديويس او وحشت آور بود.”

هيوئيت يك لحظه بزرگ ورزشي ديگر براي استراليا فراهم كرد.قهرماني در ويمبلدون
2002.”مجبور بودم كه به عنوان سيد برتر و نفر اول رنكينگ مقداري فشار را تحمل كنم.
” هيويت به DEUCE مي گويد.”و راهي كه من رفتم، مخصوصا شكست دادن هنمن در نيمه نهايي
در سه ست و در مقابل تماشاگران ميزبان و پس از آن شكست دادن نلبنديان، به نظرم در
يك فرم متقاعد كننده، در فينال.اين رويايي بود كه به حقيقت پيوست و قطعا مديريت كردن آن
فشارها و انتظارات چيزيست كه به آن افتخار مي كنم.”

برنارد تاميك (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Top-Players/Bernard-Tomic.aspx)، برترين بازيكن حال حاضر استراليا به ياد دارد:”من بازي هاي او در ويمبلدون را در
تلويزيون مي ديدم.تماشا كردن ليتون در مرحله اي كه شما رو به پيشرفت هستيد و اينكه
بخواهيد يك روز در بازي هاي بزرگ مانند او بازي كنید.”


آن را يكي از بزرگترين امتيازات تاريخ تنيس خوانده اند.

شايسته بود كه دو قهرمان در آن حضور داشته باشند.آن امتياز هيوئيت جنگنده را نشان
مي داد.هرچند راجر فدرر (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Top-Players/Roger-Federer.aspx) به راحتي مسابقه آن ها در تورنومنت ايندين ولز 2005 را مي برد،
ولي اين چيزي نبود كه هيوئيت را از جنگيدن تا آخرين نفس متوقف كند. راجر رشيد (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Ra/R/Roger-Rasheed.aspx)در آن زمان
مربي هيوئيت بود.

“ليتون حتي نمي خواست پا به زمين بگذارد چون درد وحشتناكي داشت.” رشيد
مي گويد.”ورم شديدي از ناحيه شصت پا داشت كه او را تا 4 هفته پس از آن خانه نشين
كرد.ولي او نمي خواست كه تماشاچياني كه استاديوم را پر كرده بودند، نااميد كند.آنقدر
بد بود كه حتي براي بازي خودش را گرم نكرد.”

11094

هيوئيت براي بردن امتياز به يك سرويس اول، 11 بكهند كراس كورت، 7 فورهند، 2 دراپ شات، 2
ضربه لاب، يك اسمش و يك فورهند والي نياز داشت.فدرر حتما حس كرده كه به دره شيطان
پرت شده.و هنگامي كه امتياز بالاخره به پايان رسيد، هردو بازيكن مانند گلادياتورهاي خونين
در ميان تشويق ايستاده تماشاگران جشن گرفتند.

“ليتون تمام وجودش را براي هر چالش روبرويش مي گذارد.” رشيد مي گويد.”بهترين مشخصه
اي كه دارد اينست كه در يك لحظه يا بازي حساس، بارها نشان داده كه حاضرست و تمام
سلاح هايش كار مي كنند.ليتون براي بازي مشتاق است و آدرنالين، عشق او به تنيس را
بيشتر هم مي كند.مغز او براي رقابت بي پايان سيم پيچي شده كه باور عميق به خود و
اشتهاي زياد براي كار كردن را لازم دارد.ما خواستيم كه استعداد او را با تلاش بي رحمانه
هماهنگ كنيم، چيزي كه من باور دارم فقط چند نفر در آن دوران مي توانستند از پس آن بر
بيايند.”

11099

مانند همه قهرمانان بزرگ، دوران بازي با شكست هاي درناك همراه است.براي هيوئيت،
شكست در فينال آزاد استراليا 2005 در برابر مارات سافين (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Sa/M/Marat-Safin.aspx) با توجه به اينكه خيلي به دنبال
پيروزي بود و چقدر به آن نزديك شده بود بايد عذاب آور باشد.”بعد از فينال او خرد شده بود.”
رشيد اعتراف كرد.”او با قلبش و با حمل يك بار سنگين در طول تابستان استراليا بازي كرد.در
سه ماه پيش از آن، او تمام وجودش را چه در زمين و چه خارج از آن به كار گرفت.هيچ چيزي
به جز پيروزي كم نبود.”

در سن 30 سالگي و با رنكينگ 180، خورشيد غروب تدريجي خود را براي قهرمان سربلندش
آغاز كرده است.ولي با توجه به روحيه اش، هيوئيت از كناره گيري سر باز مي زند.او به كار
سخت و انجام تمام تلاشش در زمين ادامه مي دهد.

“يكي از چيزهاي كه به نوعي مرا ناراحت مي كند اينست كه رسانه ها مي پرسند ‘چرا او هنوز
بازي مي كند؟نبايد بازنشسته شود؟’” رافتر مي گويد.”باور دارم كه اگر ليتون در رتبه 100
رنكينگ باشد هنوز مي خواهد بازي كند، پس آفرين به او.اين كاريست كه عاشقش است.
مي خواهد آنجا باشد و ادامه دهد.”

“ليتون بازيكني براي مسابقات بزرگ است.”روش مي گويد.”يك جنگجوي ثابت شده كه از زمين
بلند مي شود و روز بعدش قوي تر باز مي گردد.خيلي سخت است كه متوقف شويد و مجددا
شروع كنيد.او هنوز آن را مي خواهد و هنوز باور دارد كه مي تواند با بازيكنان برتر رقابت كند
ولي بايد خودش را سالم نگه دارد.”

اگر تنيس مسابقه طناب كشي مي بود، شما بايد پاهاي هيوئيت را اره مي كرديد تا از خط
عبورش دهيد. دو عمل جراحي ران در چهار سال گذشته شايد مانند همين بوده.هرچند ممكن
است پاهاي هيوئيت ضعيف شده باشند ولي دل شير او به محكمي گذشته است.و با فاصله
فقط 7 ماه از مسابقات المپيك كه در زمين هاي ويمبلدون برگزار مي شوند، مكاني كه قبلا در
آن قهرمان شده، ممكن است بپرسيد ‘اگر بدن هيوئيت مقاومت كند چه اتفاقي رخ مي دهد؟’

“شروع كردن در المپيك فوق العاده خواهد بود.” هيويت مي گويد.”به هرحال ويمبلدون مكان ويژه
اي براي من است.بازي كردن در مسابقه متفاوتي در آنجا منحصر به فرد خواهد بود.ولي هروقت
كه شما براي كشورتان بازي مي كنيد، قطعا افتخار بزرگيست.”

اگر ليتون هيوئيت يك بار ديگر در جدول مسابقات ويمبلدون به مراحل پاياني راه يابد، آن هنگام
صداي 'COME ON' او چقدر بلند خواهد بود؟


چيزي كه آن ها مي خواهند درباره هيوئيت بگويند


11095

راجر رشيد:”من مي گويم كه ليتون به عنوان يك ورزشكار مانند طلا است.او بهترين بازي و
بيشترين تعهدش را به تنيس و كشورش تقديم كرد.او هميشه براي مشاهده الهام بخش بود
و فرديست كه خيلي از او آموختم.او مرا در پيشرفتم در مربي گري از خيلي جهات كمك كرد.”

دارن كيهيل:”او يك دانش آموز باورنكردنيست.مطمئن نيستم كه كسي بهتر از او در تجزيه و
تحليل اطلاعات، اجرا كردن آن در زمين و پس از آن بازگشتن و صحبت كردن با شما درباره
نكاتي كه ثمربخش هستند و نكاتي كه اينگونه نيستند و اينكه كدام روش در مقابل بازيكنان
مختلف كار مي كند، وجود داشته باشد.او مي داند كه اگر شما يك نكته را بگوييد، ممكن است
در برابر يك بازيكن نتيجه دهد و در مقابل ديگري خير.او در اجرا كردن اين نكات در مقابل بازيكنان
مشخص بسيار خوب عمل مي كند.”

ناتان هيلي (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/He/N/Nathan-Healey.aspx):”من خوش شانس بودم كه با ليتون همكاري داشته باشم و در طول يك سال و نيم
با او بودن چيزهاي زيادي ياد گرفتم.اين تجربه به من كمك كرد تا مربي بهتري شوم.ليتون براي
همكاري شگفت انگيز بود و هيچ وقت از هيچ كدام از نظرات و ايده هاي من سرپيچي نكرد.
چند خاطره اي كه به ياد دارم نبرد در استخر كه در خانه اش در آدلايد بود، او همچنين يك
مسابقه بولينگ با دوستان نزديكش برپا كرده بود، يك جام قهرماني آماده كرده بود، يونيفورم
و حتي توپ هاي ساختگي و مخصوص.ما همچنين با هم چندين دور مختلف گلف بازي كرديم
و بازهم او در هرلحظه خيلي مصمم و جدي بود.”

پت رافتر (http://www.atpworldtour.com/Tennis/Players/Ra/P/Patrick-Rafter.aspx): مصمم.سرسخت.بول داگ (نوعی سگ بزرگ).


منبع : Deuce, ATP
با تشکر فراوان از نیما (http://tennistalkers.com/member.php?u=996)ی عزیز بابت ترجمه این مطلب .
دوستان، شما مي توانيد اين مطلب را به صورت PDF با استفاده از لينك زير دانلود كنيد.