بحث و تبادل نظر پیرامون آخرین گرنداسلم سال US OPEN)نیویورک- 2015)

[ARY143]

Behr@d دوست عزیز و دیگر نادالیون گرامی

به عنوان کسی که حالتهای مشابه تو را تجربه کرده و می فهمم که چه حالی داری ، امیدوارم حالت بهتر بشه و از این ناراحتی در بیائی - می دونم سخته و کمی زمان می بره و باید با مسئله کنار بیائی و به آینده امیداور

رافا دفعات قبل هم دوره مصدومیت را گذرونده و خیلی سریع به دوران اوجش برگشته ، همین موضوع احتمالا توقع دوستدارانش را زیاد کرده - باید به اون زمان داد تا باز بشه همون رافای سابق
به شخصه بازی به بازی دارم روند بهتر شدن بازیش را میبینم و احتمالا دوستان فنی تر می تونند به این مسئله اشاره کنند .

به عقیده من و با اشاره ائی که یکی از دوستان کرد ، باید منتظر رافای همیشگی در استرالیا بود

[MEHR]

واقعا براي نادال و هواداراش روزهاي سختيه.من هوا دار آتشي نادال نيستم ولي از شكستهاش ناراحت ميشم. ايشالا كه دوباره برگرده به روزهاي اوجش.

[Mehdiii]

خواهشاً دیگه برای نادالیون از این مدل پیام ها نفرستید این کارا مفهومی نداره . رافا با تمام وجود بازی کرد ولی امروز از اون روزایی بود که خیلی اوضاع پیچیده شد گرچه رافا میتونست تا حدودی جلوی این اتفاقو بگیره ولی کمی دیر شد فونینی جوگیر شده بود و نمیشد دیگه کاریش کرد به قول یکی از گزارشگرا فونینی احساس میکرد هر ضربه ای رو میتونه بزنه .
فونینی رولند 2013 هم همین شکلی جلوی رافا بازی کرد ست اولو گرفت ست دوم رو هم میتونست بگیره ولی رافا اون روز بازیو مدیریت کرد و نگذاشت فونینی اعتماد به نفس بگیره ولی امروز نتونست.

[HawkclaW]

من خیلی به این رافا امید داشتم نسبت به ویمبلدون، واقعا فکر نمی کردم که اینطوری بشه بعد از اینکه ست سوم رو باخت گفتم حداقل 3-1 می بره ولی متاسفانه اینطور نشد.به نظرم در کل توی این گرند بهتر از قبلیها بود امید وارم دوباره بتونه نتیجه بگیره و به نظر من باید عموی گرامیشو اخراج کنه.به امید روز های پر اوج نادال.

الان هم امید وارم یکی از سوئیسی ها قهرمان بشه با اینکه در کل طرفدار نادالم امید وارم را جر قهرمان بشه چون واقعا یک بازیکن تقریبا تکرار نشدنیه
با آرزوی موفقیت

[aretobe7]

به نظر مکن مشکل اساسی نادال مشکل روحیه تا مشکل جسمی، مشکلات روحی و عدم اعتماد به نفس در ابتدا از مشکلات جسمی نشات میگیرند یعنی شما با محدودیت جسمانی شروع می کنید و به دلیل این محدودیت نمی توانید از ظرفیت خود استفاده کنید و این کاملا طبیعی است.
اگر هم زمان با مشکل جسمی مشکل اعماد به جسمتان را نیز بهبود دهید به شرایط ارمانی بازخواهید گشت اما اگر روح شما هنوز با ترس از حسمتان استفاده کند به مشکل بر خواهید خورد.
نادال در تورنمنت های گذشته نشان داده که در تمام کردن بازی مشکل داشته و حالا هم با این مشکل پا بر جاست. البته نباید از بازی عالی فونینی در سات های پایانی غافل شویم اما همه میدانیم که فونینی بازیکنی نیست که نادال نتواند آنرا شکست دهد، حتی در شرایط عدم آمادگی.....
یادمان نرود که نادال با توحه آخرین مصاحبه اش نشان داد که به وضعیت موجود حساس است. وقتنی رسانه ها را به دلیل نوع خطابشان و اینکه مدام او را زیر سطح خود می پندارند اعتراض داشت.
من هم به این موضوع اعتقاد دارم که رافا همانند همیشه به سطح خود باز می گردد ، اما شاید برای سرعت بخشیدن به این امر باید تغییرات تاکتیکی در بازی خود به وجود آورد. به اعتقاد من تنها بازیکنی که از بیگ 4 هیچ تغییری در بازی خود در دو سال اخیر نداده رافا است. اندی که رو به پیشرفت است و هر بار گزینه های جدیدی را به صورت سعی و خطا امتحان می کند. نواک بیشتر به سمت تور حرکت می کند و راجر هم تغییرات زیادی در بازی خود ایجاد کرده.
به هواداران نادال هم باید گفت که تنیس بازان همه با همین مشکلات دست و پنجه نرم می کنند. هوادارن هم باید بدانند که زمان می برد تا تنیس بازی به سطح اول خود باز گردد.
یادم میاد زمانی بود که اگر فدرر در مقابل هر بازیکنی یک بازی مناسب و خوب و کم ارور داشت همه خوشحال می شدیم و امیدوار به بازگشت او به سطح اول تنیسش.
در هر حال بزرگترین شگفتی تورنمنت تا کنون رقم خورد.

این نکته هم خالی از لطف نیست که سمت جوکو هر روز اسفالت و اسفالت تر می شود. باید دید تا انتهای تورنمنت چه اتفاقی خواهد افتاد.

[behsen]

والا ما موندیم داستان این فروم چیه که همه دنبال مچ گیری و قضایای پلیسی اند. خیلی وقت پیش دو تا از دوستام که اتفاقا شدیدا هم فدرری بودند و هستند این سایتو بهم معرفی کردن که من ثبت نام نکردم تا همین امسال قبل از شروع رولند گاروس وقتم آزاد شد و دنبال یه جا بودم که با چند نفر درباره تنیس تبادل نظر کنیم، یادم افتاد به اینجا و اومدم ثبت نام کردم. والا نمیدونستیم اینجا همه یاد و خاطره زنده یاد غلام حسین نقشینه(بازیگر نقش دایی جان ناپلئون) رو برامون زنده میکنن وگرنه پامم نمیذاشتم تو این سایت که بعضی اعضاش توهم توطئه دارن. اگه این فروم مدیر داره که در اوردن آی پی ها کار 30 ثانیست.

درباره اون دوستی هم که میگه 3 ماه طول میکشه جای تاپیکو پیدا کنی، خدمتت عرض کنم دوست گرامی من 3 4 سال تو فروم فوتبالی فوتیران(تاپ گل) عضو بودم و دو سال هم مدیر یکی از بخش هاش بودم، 6 7 سال پیش هم با یکی از دوستان یه فروم فوتبالی دیگه داشتیم، از شما خیلی بهتر نقشه ی وی بولتین و جای همه چیو بلدم

اگه تو این سایت قراره به جای تبادل نظر درباره تنیس وقت افراد رو با گفتن چنین مهملاتی پر کنیم میریم واسه خودمون تنیس میبینیم و حالشو میبریم. کاری که تو 10 12 سال گذشته انجام دادیم.

[FANTASTIC]

چیزی که نادال رو داره به قهقرا میبره نه کمبود اعتماد به نفسه و نه مشکلات روحی و نه مصدومیت بلکه غرور کاذبه

[Afshin]

واقعاً مساله رافا پیچیده نیست. سنش بالا رفته. اینم فراموش نکنید که رافا از 17 سالگی داره در سطح بالا رقابت می‌کنه و 13 سال تو این سطح رقابت کردن، اونم با اون سبک بازی رافا بشدت به بدن فشار میاره.

رافا چندین بار توی دوران ورزشیش مصدوم شد و دوباره به اوج برگشت، ولی سن که بالا میره برگشتن به شرایط ایده‌آل جسمانی سخت‌تر می‎‌شه. نه تنها دوره ریکاوری طولانی‌تر می‎شه به واسطه بالا رفتن سن حتی اگه مصدومیتی هم نداشته باشید دیگه اون قوای جسمانی 25-26 سالگی رو نخواهید داشت.

رافا سال 2010 هم از نظر جسمانی با رافای 2008-2005 فرق داشت، ولی هنوزم فیت‌ترین بازیکنِ Tour بود و از طرفی بازیش کامل‌تر شده بود و اون بلوغی که تو بازیش بود بیشتر از اون یه ذره کاهش قوای جسمانی اثر داشت و به نوعی بهترین سال ورزشیش رو رقم زد(گرچه هنوزم معتقدم رافای 2008 روی سطوح غیر هارد بهتر از رافای 2010 بود).

سال 2013 یه بازگشت دیگه داشت، سال 2013 هم رافا با وجود کندتر شدنش و در کل کاهش قوای جسمانیش هنوزم جز فیت‌ترین بازیکن‌های تور بود + نواک دوران خوبی رو سپری نمی‌کرد و همین مساله باعث شد تا بتونه نتایج خیلی خوبی بگیره.

چیزی که توی این یک سال و نیم گذشته دیدیم اینه که رافا از نظر جسمانی دیگه اون بازیکن سابق نیست. افت جسمانیش باعث شده کاهش سرعتش مشهود باشه و نتونه مثل گذشته زمین رو کاور کنه. توپای سمت فرهندش رو اصلاً نمی‌تونه به خوبی گذشته برگردونه. کمی توپ عمیق و با سرعت باشه یا به توپ نمیرسه یا به صورت دفاعی و لوپی توپو برمیگردونه و کنترل رالی رو کاملاً از دست می‌ده. همین مساله مجبورش کرده که مثل سابق نتونه سمت بکهندش کَمپ کنه و همه توپا رو ران اراوند کنه و با فرهند بزنه. بکهندش هم اصلاً در حد فُرهندش نمی‌تونه بازی رو دیکته کنه و همین مساله کل بازی بیس‌لاین رافا رو به هم ریخته.

یه مورد دیگه اینه که با طولانی شدن زمان بازی، کم کم عمق و قدرت ضرباتش کم می‌شه و کلی توپ شورت و کم سرعت در وسط کورت میندازه که همین کار رو برای حریف راحت می‌کنه تا بهش حمله کنه.
فرهند رافا به صورتی هست که بشدت به توپ اسپین می‌ده و طبیعیه که وقتی شما به صورت Flat به توپ ضربه نزنید، برای تزریق سرعت باید قدرت بیشتری به توپ بدید. این که رافا توی این یک دهه در کنار اون اسپین وحشتناک می‌تونست Paceـه زیادی هم به توپ تزریق کنه شاید یکی از ارکان اصلی موفقیتش بود. ولی تو این سن و سال دیگه فایر پاور گذشته رو نداره و می‌بینید که یه ست خوبه و ست بعد همون ضربات رو با قدرت کمتر می‌زنه و نمی‎تونه برای 4-5 ست متوالی عمق و سرعت ضرباتش رو حفظ کنه.

سرویسش هم به هر دلیلی دیگه قدرت سابق رو نداره. سال 2010 توی اپن امریکا میانگین سرو اولش 120 مایل در ساعت بود، امسال بین 109-113 بود (توی سه راندی که بازی کرد). ریترن سرویسش هم افت پیدا کرده. قبلاً رافا برای سرویس چند متر پشت بیس لاین قرار می‎گرفت و با سرویس درست مثل باقی ضربات Ground Stroke برخورد می‌کرد و به واسطه قدرت زیادی که داشت می‌تونست تو همون شرایط توپ رو خیلی عمیق برگردونه. به واسطه سویینگی که داره هم نمی‌تونه بیاد داخل کورت و آن رایز ریترن کنه (قبلاً توی ویمبلدون این کارو می‌کرد ولی چند سالی می‌شه که دیگه نمی‌تونه). در نتیجه موقع ریترن خیلی بیشتر در موضع دفاعی قرار می‌گیره.

نتیجه کلی اینه که توی رالی‌ها و وقتی که ریترن می‌کنه به مراتب بیشتر از گذشته تو موضع دفاعی قرار می‌گیره، نتیجه این می‌شه که خیلی بیشتر از گذشته باید تو لاک دفاعی باشه و توپ برگردونه و قوای جسمانیش هم افت کرده و همه اینا دست به دست هم می‌دن تا مقابل یه بازیکنی مثل فونینی کاملاً بدون سلاح به نظر برسه.

وقتی که بازیکنی مثل رافا یک سال و نیم تمام به انواع و اقسام بازیکنای تور می‌بازه، هم خودش اعتماد به نفسش رو از دست می‌ده هم بازیکنا به این باور می‌رسن که می‌تونن رافا رو شکست بدن. مجموع همه عوامل فیزیکی و روحی دست به دست هم می‌دن تا باعث شه یه بازیکنی مثل رافا دیگه نتونه مثل گذشته نتیجه بگیره.

دقیقاً همین پروسه برای راجر هم رُخ داد، کاریش هم نمی‌شه کرد. هر چیزی پایانی داره و سلطه فدرر و نادال هم تموم شده. ما طرفدرا عادت داریم به خودمون امیدواری بدیم که تموم نشدن، ولی اگه واقع‌گرایانه به قضیه نگاه کنید می‌بینید که اینطوره. الان فدرر و نادال توی 2 سال گذشته فقط 1 گرنداسلم بردن! نامبروان نشدن و WTF رو هم نبردن. راجر به واسطه سبک بازیش و این که ابزارهای هجومیش از رافا بهتر هستن هنوزم می‌تونه توی بعضی تورنمنت‌ها با فرم خوب و استفاده از تنیس هجومی خوب نتیجه بگیره، ولی راجر هم وقتی توی اسلم‌ها مجبور می‌شه دو هفته بازی Best of Five انجام بده، مشکلات جسمانیش نمایان می‌شن. نمونش فینال ویمبلدون 2 سال گذشته که واقعاً ست‌های آخر اون قوای جسمانی ست‎های اول رو نداشت (کردیت کامل به نواک)، یا همین US OPENـه پارسال که بعد از یه بازی 5 سته مقابل مانفیس عملاً نتونست ریکاور کنه و مقابل چیلیچ خیلی بی‌جون بازی کرد.

این که رافا بازم اسلم می‌بره یا نه، بستگی به خیلی چیزا داره، این که از نظر جسمانی سالم باشه، فُرم خوبی داشته باشه، اعتماد به نفسش رو پس بگیره، قرعه خوب بهش بخوره و ... می‌تونه باعث شه دوباره تورنمنت مهم ببره. ولی این که دوباره اون بازیکن Dominant بشه و نامبر وان شه؟ به نظر من دیگه اون دوران برای رافا تموم شده.

[behsen]

دو تصویر مهم دیروز(یا امروز)



ناراحتی نادال بعد از حذف. تصویر تلخیه برای هوادارای نادال و برای خیلی از هواداری تنیس. یه ویژگی بارزی که از نادال توی ذهن من هست اینه که تقریبا هیچوقت ندیدم تو حین بازی به خاطر ناراحتی از خراب کردن توپ یا امتیازی داد بزنه و خودشو اینجوری خالی کنه، بر خلاف جوکو که خیلی از اوقات نمیتونه به اعصابش مسلط باشه، یا ماری که استاد بد و بیراه گفتن به زمان و زمانه. حتی گه گاه عصبانیت و داد زدن فدرر رو هم شده ببینم بعد از خراب کردن یه امتیاز مهم، ولی هیچوقت ندیدم نادال سر کسی یا خودش داد بزنه و این برای من جالب بوده همیشه. حتی بعد از باخت هم وایساد و به تماشاگرا کلی امضا داد.
ست پنجم بازی فونینی-نادال خیلی جالب بود، از در و دیوار برک پوینت میبارید نادال باخت و 2015 و فونینی نام های کابوس واریه برای نادال. من شک نداشتم که نادال یه یک چهارم و جوکو نمیرسه، به هر حال یه نکته مثبت هم تو حذف های زودهنگام نادال هست، اونم اینکه آمار H2Hاِش خراب نمیشه.



شما اگه با ژیمناستیک آشنایی داشته باشید میدونید که میانگین سنی قهرمانی المپیک و جهان تو این رشته چقدر پایینه، مخصوصا تو بخش زنان. ینی یه ژیمناست بزرگ از 16 17 سالگی به اوج میرسه تا حداکثر 25 26 سالگی، و بعد از این افت بدن ها شروع میشه. حالا این سرنا تو 34 سالگی چنین انعطاف و آمادگی بدنی داره، واقعا جالبه.

[مسعود 289]

نوشته اصلی توسط sina1993

توی صفحات اول همین تاپیک درباره یوزر محمد که خودت درست کرده بودی همین حرفا رو زدی

مطمئنم فرصتی که بهت دادن باعث نمیشه توی رفتارت تغییری بدی بخاطر اینکه توی پستی که در تاپیک ((دومین دوره انتخابات هیئت نظارت)) نوشتی و مثلا به خاطر کارات عذرخواهی کرده بودی بیشتر از اینکه خودت رو مقصر بدونی قوانین انضباطی سایت رو زیر سوال برده بودی

تاپیکهای بحث هم برای خودت و بقیه دوستات(یوزرات) , بنده خدا آقا فرید که اول مسترز سینسیناتی وقتشو گذاشت و یکی از دلایل عدم موفقیت نواک رو توی اون مسترز برات توضیح داد ولی بخاطر سطح پایین سواد نه فقط توی تاپیک سینسیناتی که توی تاپیک یو اس اپن هم حسابی از خجالتش دراومدی و مسخرش کردی

نوشته اصلی توسط behsen

دو تصویر مهم دیروز(یا امروز)


ناراحتی نادال بعد از حذف. تصویر تلخیه برای هوادارای نادال و برای خیلی از هواداری تنیس. یه ویژگی بارزی که از نادال توی ذهن من هست اینه که تقریبا هیچوقت ندیدم تو حین بازی به خاطر ناراحتی از خراب کردن توپ یا امتیازی داد بزنه و خودشو اینجوری خالی کنه، بر خلاف جوکو که خیلی از اوقات نمیتونه به اعصابش مسلط باشه، یا ماری که استاد بد و بیراه گفتن به زمان و زمانه. حتی گه گاه عصبانیت و داد زدن فدرر رو هم شده ببینم بعد از خراب کردن یه امتیاز مهم، ولی هیچوقت ندیدم نادال سر کسی یا خودش داد بزنه و این برای من جالب بوده همیشه. حتی بعد از باخت هم وایساد و به تماشاگرا کلی امضا داد.
ست پنجم بازی فونینی-نادال خیلی جالب بود، از در و دیوار برک پوینت میبارید نادال باخت و 2015 و فونینی نام های کابوس واریه برای نادال. من شک نداشتم که نادال یه یک چهارم و جوکو نمیرسه، به هر حال یه نکته مثبت هم تو حذف های زودهنگام نادال هست، اونم اینکه آمار H2Hاِش خراب نمیشه.


شما اگه با ژیمناستیک آشنایی داشته باشید میدونید که میانگین سنی قهرمانی المپیک و جهان تو این رشته چقدر پایینه، مخصوصا تو بخش زنان. ینی یه ژیمناست بزرگ از 16 17 سالگی به اوج میرسه تا حداکثر 25 26 سالگی، و بعد از این افت بدن ها شروع میشه. حالا این سرنا تو 34 سالگی چنین انعطاف و آمادگی بدنی داره، واقعا جالبه.

به نکته جالبی اشاره کردید