03-19-2014, 09:52 AM
|
#1 |
|
Senior Member
 
تاریخ عضویت: Jul 2012 محل سکونت: Tehran
پستها: 364
سپاس: 5,039
در 319 پست 2,859 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: Roger Federer
|
دوئل بكهندها
قابل توجه بعضي از كاربران كه ايراد و خرده هاي زيادي به مطالب و مقالات آموزشي اين سايت وارد مي كنند . دانسته و ندانسته
  بازیکنانی که امروز با بکهند یک دستی تنیس می‌کنند کم‌یاب‌اند چون اکثر بازیکنان حرفه‌ای وهمین طور استعدادهای جدید همگی با بکهند را دودستی می‌زنند. در این مقاله ریچارد شون‌بورن کار‌شناس، مربی سابق تیم دیویس آلمان و مشاور فدراسیون جهانی تنیس که نویسنده کتاب‌های زیادی در مورد تکنیک‌های تنیس هم هست، در نشریه «تنیس مگرین» درباره نقاط قوت و ضعف بکهند یکدستی و دودستی توضیح می‌دهد. نیما علیزاده شعاع عمل یکی از برتری‌های بکهند یکدستی نسبت به دودستی همواره شعاع عمل بیشتر در زمین بوده است، که البته به گفته شون‌بورن دیگر مثل گذشته نیست. او دراین باره می‌گوید: «سرعت و چابکی در تنیس امروز باعث شده تا دیگر شعاع عمل اهمیتی نداشته باشد. بازیکنان امروزی به قدری سریع شده‌اند که تقریبا تمام توپ‌ها را می‌توانند با بکهند دودستی بزنند. نوواک جوکوویچ و رافائل نادال بهترین نمونه برای اثبات این فرضیه هستند. البته نکته مهم اینجاست که امروزه تمامی بازیکنان تراز اول ضربه بکهند اسلایس (کات‌دار) بسیار خوب و مطمئنی دارند که می‌توانند از آن در شرایط سخت و دشوار کمک بگیرند. در نسل‌های گذشته زمانی که سرعت و چابکی نقش زیادی در تنیس نداشت و اکثر بازیکنان هم بکهند یکدستی می‌زدند، بازیکنانی که از بکهند دودستی استفاده می‌کردند هنگام بکهند اسلایس دچار مشکل می‌شدند و همین باعث برتری یک‌دستی‌باز‌ها می‌شد. قدرت اگر قدرت و سرعت ضربه در بکهند را بخواهیم مقایسه کنیم باید گفت که بازیکنان دودستی‌زن از هر لحاظی برتری دارند. بهترین مثال دیدارهای نادال و فدرر مقابل یکدیگر است که تاکتیک همیشگی نادال زدن ضربه‌های تاپ اسپین بلند سمت بکهند فدرر است. معمولا بازیکنان یک‌دست‌زن در زدن توپ‌هایی که تا ارتفاع شانه و حتی سر بازیکن بلند می‌شود نمی‌توانند از تمام قدرت خود استفاده کنند. در این شرایط چاره‌ای جز استفاده از بکهند اسلایس (ضربه کات دار) ندارند و این بدان معنی است که از سرعت ضربه می‌کاهند و رهبری در زمین را به حریف واگذار می‌کنند. همچنین بازیکنانی که از بکهند یکدستی استفاده می‌کنند هنگامی که قصد زدن توپ‌های بلند تاپ‌اسپین را دارند با یک دست به سختی می‌توانند جاگیری مناسبی پشت توپ داشته باشند و از انجایی که کنترل آن میلیمتری است نتیجه‌اش معمولا یک ضربه اشتباه است. اما در مقابل بازیکنانِ دودستی‌زن با کمک دودست می‌توانند ثبات بیشتری هنگام زدن ضربات بلند داشته باشند و معمولا همکاری دو دست کمک می‌کند تا از قدرت بیشتری هم برخوردار باشد و از نظر تکنیکی اشتباه کمتری هم مرتکب شوند. در حقیقت بکهند دودستی به مانند یک ضربه فورهند یک بازیکن چپ‌دست زده می‌شود و همین قدرت ضربه را در مقایسه با بکهند یکدستی دوچندان می‌کند. آمار‌ها نشان می‌دهد بازیکنی مثل نادال هنگام زدن بکهند دودستی علاوه بر اینکه به توپ زود‌تر ضربه می‌زند در ته زمین هم فاصله‌اش با خط عرضی کمتر از بازیکنان یک‌دست‌زن است و این خود یک دلیل دیگری است که چرا سرعت ضربه دودستی‌زن‌ها بیشتر از یک‌دستی‌زن‌ها است. تکنیک به ندرت ضربه‌ای به باکلاسی بکهند یک دستی تومی هاس می‌توان در میان تنیس‌بازان مشاهده کرد، او همانند فدرر بکهند یکدستی را از همان دوران نوجوانی یاد گرفتند. اما امروز نوجوانان کمتری علاقه به یادگیری بکهند یکدستی دارند. دلیل آن هم این است که بکهند یکدستی فشار بیشتری را به عضلات کمر در مقایسه با بکهند دودستی وارد می‌کند و عضلات کمر در دوران کودکی و نوجوانی خیلی ضعیف است و از آنجایی که امروزه نوجوانان برای امتیاز جمع کردن خیلی زود وارد مسابقات می‌شوند سعی می‌کنند فشار کمتری را به بدن خود وارد کنند و از طرفی هم بکهند ضعیف نمی‌تواند به آنها در پیشرفتشان کمک کند.  به همین خاطر به طور خودکار از دست چپ خود کمک می‌گیرند با بتوانند موفق‌تر شوند. اما نکته تعجب آور اینجاست که میلیون‌ها نوجوان در جهان راجر فدرر را که سال‌ها با بکهند یک دستی سلطان تنیس جهان بود به عنوان الگوی خود قرار دادند اما هیچ تمایلی به بازی با بکهند یکدستی ندارند. تعداد بازیکنان یک دست زن روز به روز کمتر می‌شود. به گفته شون‌بورن درمسابقات قهرمانی جهان در رده سنی ۱۴ ساله‌ها که ۴ سال پیش برگزار شد حتی یک نفر هم با بکهند یک دستی بازی نمی‌کرد. تاکتیک بازیکنان یک‌دستی‌زن نسبت به دودستی‌باز‌ها بیشتر می‌توانند حین بازی تاکتیک خود را تغییر دهند. اگر بازی راجر فدرر، ریشار گاسکه و تومی هاس را آنالیز کنیم می‌بینیم که این بازیکنان در مقایسه با جوکوویچ و نادال بیشتر از ضربات اسلایس، دراپ شات و والی استفاده می‌کنند و این تغییرهای مکرر در بازی باعث می‌شود که حریف نتواند ریتم بازی‌اش را پیدا کند. این سه بازیکن به ندرت پیش می‌آید که برای مدت طولانی در ته زمین قرار بگیرند و فقط به زدن بکهند و فورهند بپردازند. در بکهند یکدستی شتاب توپ بیشتر از دودستی است و این خود می‌تواند نکته تعیین‌کننده‌ای در یک مسابقه باشد. در بکهند دودستی بیشتر توپ هل داده می‌شود تا اینکه شتاب طبیعی بگیرد و البته قدرت بیشتری هم می‌طلبد که امروزه با وجود آمادگی جسمانی بالایی که تنیس‌بازان دارند این نطقه ضعف در بازیکنانی که بکهند دودستی می‌زنند دیگر اهمیت چندانی ندارد و آنها عملاً آن را با قدرت بدنی جبران کرده‌اند. در تنیس مدرن امروز کسانی که از بکهند دودستی استفاده می‌کنند می‌توانند در طول مسابقه ساعت‌ها با قدرت تمام از بکهند خود استفاده کنند. در بحث تاکتیک، دیگر برتری‌ای که یک‌دستی‌زن‌ها دارند این است که در مواقع اضطراری و زمانی که جاگیری مناسبی پشت توپ ندارند، می‌توانند با یک دست راکت را بهتر برای ضربه هدایت کنند. اما همان طور که گفته شد تنیس‌بازانی که از بکهند یکدستی استفاده می‌کنند این موقعیت را دارند که بنا به سلیقه و ذوق خود تاکتیک و استایل بازی خود را مدام تغییر دهند و تماشاگران را به وجد بیاورند اما نمی‌توان این حقیقت را نادیده گرفت که در دنیای تنیس امروز قدرت، چابکی و استقامت حرف اول را می‌زند و این بدان معنی است که آینده از آن بکهند دودستی است. |
|
|
| 24 کاربر زیر از شما کاربر گرامی rezaomo به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند: | ||
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
|
|
حالت خطی
