مسیر طولانی بر روی مفاصل دردناک؛ رافائل نادال | نوشته‌ای از Peter Bodo

[M∂hdi]

مسیر طولانی بر روی مفاصل دردناک؛ رافائل نادال


879-899888.jpg

به اندازه اي كه مي توانم تلاش مي كنم و هر روز، هركاري كه به من مي گويند را انجام مي دهم و واقعيت اين است كه همه چيز در حال حاضر، کم یا زیاد، خوب پيش مي رود.” صحبت هاي چند روز پيش رافائل نادال كه همه جا نقل قول شد. “تنها موضوع اينست كه زمان بيشتري نياز دارم. در چند هفته آينده خواهيم ديد كه همه چيز چگونه پيش مي روند ولي اولويت من بازيابي خوب است، نه سريع، بلكه خوب.”

من، از سوي ديگر، تا جايي كه مي توانم در حال تلاش كردنم و هركاري را انجام مي دهم تا بفهمم آيا اين، همانطور كه رافا مي خواهد ما باور كنيم، يك مصدوميت و بازيابي جدي اما كاملا مرسوم و قديمي است يا – همانطور كه حس و غريزه به من مي گويد – فرايند پيچيده تري است كه شايد خيلي متفاوت تر از چيزي كه هر كسي، حتي خود نادال، انتظار دارند از كار در بيايد.

نمي خواهم نااميد به نظر برسم. و نمي خواهم طرفداران رافا را نگران كنم، كساني كه اين روزها بدون آنكه من باعث عصبي شدن آن ها بشوم به اندازه كافي حس شكنندگي دارند. ولي هيچ چيز – و هيچ كس – ثابت نمي ماند. با گذشت هر روز، نادال انساني متفاوت است، و تنيس ورزشي متمايز. تنها چيزي كه ما به يقين مي دانيم اينست كه هنگامي كه رافا بالاخره بازگردد، چه قبل يا، طبق چيزي كه در حال حاضر به ما گفته شده، احتمالا بعد از آزاد استراليا سال بعد، همه چيز متفاوت خواهد بود.

شايد به ندرت متفاوت، شايد خيلي متفاوت.

6a00d83451599e69e20167611e8c2d970b-800wi.jpg

نادال سعي در بهبود و بازيابي از مشكل زردپي و كشكك در زانوي چپ خود را دارد و همه ما مي دانيم كه او اين وقفه را انتخاب نكرده بود. اين خبر خوبي براي آن هايي است كه اميد دارند به محض اينكه نادال درمان و استراحت مناسب را دريافت كرد، با قدرت تمام باز خواهد گشت – شايد موثرتر و با انرژي تر از هر زماني در مدت اخير.در مقابل، همانطور كه به تازگي به Daily Mail گفته، چند هفته آخرش در تور به هيچ وجه لذت بخش نبودند:

“در رولند گاروس مجبور بودم با استفاده از داروهاي ضد التهاب بازي كنم. پس از آن حس خيلي بدي داشتم. تمرينم قبل از ويمبلدون افتضاح بود. دور اول را با تزريق بازي كردم، در غير اين صورت ممكن نبود. اين به زانويم كمك نمي كند. من در گذشته با درد شديد هم بازي كرده ام، كاري كه ديگران هم انجام داده اند. مشكل هنگامي است كه شما مي دويد و به اين فكر مي كنيد كه كجا پاي خود را قرار دهيد. بازي كردن به اين صورت غير ممكن است.”

به هر حال، نادال به 27 سالگي نزديك مي شود. او سبك بي نهايت سخت و بي رحمانه اي از تنيس را بازي مي كند. مي داند كه زمين هاي هارد براي مفاصل و استخوان ها بي رحمانه عمل مي كنند، ولي اغلب تورنومنت ها بر روي سطوح آسفالت برگزار مي شوند. هر بازيكني كه مي خواهد براي صدر رنكينگ، يا دو تا از چهار گرند اسلم بجنگد، نياز دارد كه با زمين هاي هارد كنار بيايد.

همچنين نادال ماهيگيري و گلف را دوست دارد. او از رفتن به ساحل لذت مي برد، و امنيت و آشنايي كه در جامعه تنگ و نزديك مايوركا احساس مي كند. نادال حتي پيش از اوج گرفتن جوكوويچ رو به سرخوردگي نهاده بود و هنگامي كه رقيب صربش به بلوغ رسيد و به بازيكني تبديل شد كه در اغلب سال 2011 او را با بي رحمي كنار زد، به نظر شكسته، ناراحت و سرخورده مي رسيد.


Rafael+Nadal+Castello+Masters+Previews+ezIcc77S7pZx.jpg

نادال در بهار گذشته مقداري انتقام گرفت، وقتي كه جوكوويچ را در ديدار نهايي باران خورده و بد منظره آزاد فرانسه شكست داد. ولي نماي كلي دو سال گذشته براي نادال اضطراب و كشمكش بوده. اين تجربه كاملا متمايزي از آنچه كه به عنوان يك پسر 21 ساله مي دانست بود، در آغوش گرفتن و چشيدن طعم مبارزه اثبات خودش برابر راجر فدرر.

حالا نادال خودش را از صحنه نبرد دور مي بيند، و در طول زمان ممكن است آن را به صورت كاملا متفاوتي ببيند. آخرين باري كه او براي درمان زانوهايش استراحت كرد در 2009 بود، دقيقا بعد از شكست مقابل رابين سودرلينگ در دور چهارم آزاد فرانسه. پس از حدود دو ماه بازگشت و مشتاق براي ادامه راهش از همان جايي كه آن را كنار گذاشته بود – ركوردهاي مشخص و افتخارات دست يافتني (ركورد هفت قهرماني در آزاد فرانسه و قهرماني در هر چهار گرند اسلم) هنوز در دسترس بودند، آماده براي دست يافتن.

حالا از نظر شكستن ركورد، با توجه به نتايج اخير و زماني كه از دست داده، چه چيزي برايش باقي مانده است؟ ايده قابل تصور گذشته كه او شايد از ركورد گرند اسلم هاي انفرادي فدرر (حالا 17 قهرماني) عبور كند حالا بعيد به نظر مي رسد؛ نادال شايد خوش شانس باشد و بتواند چند سال – و آزاد فرانسه - آينده را بر روي آن مفاصل دردناك بازي كند. او عنوان بهترين بازيكن خاك رس تاريخ را براي خود ثبت كرده است، تا هر حدي كه اين موفقيت مي تواند ستايش شود. او ديگر جدالي با فدرر ندارد، با اثبات برابري خودش با سويسي بزرگ از هر نظر به جز تعداد قهرماني. فقط كمي موضوع جوكوويچ مطرح است، اما آيا نادال همين مشكل را در گذشته با فدرر حل نكرده؟ و حالا موضوع كوچك ماري هم مطرح است.

اين توقف طولاني و تجربه كم سابقه كه اغلب مردم آن را زندگي “عادي” مي خوانند بدون شك بر روي نادال تاثير خواهد گذاشت. چطور ممكن است اينگونه نباشد؟ شايد آن را هر چقدر هم كه خوب به نظر مي رسد، با توجه به علايقش واقعا اينگونه نيست، نزديك به حس شادابي و حيات در زمين تنيس وقتي كه در نتيجه 5-5 ست پنجم، هزاران نفر نام او را فرياد مي كشند تجربه نكند. با اين وجود، ممكن است نگاه خوب و عميقي به زندگي گذشته خود بیندازد، با استفاده از زمان استراحت و دوري ازمسابقات، شانه هايش را بالا بندازد و از خودش بپرسد، “چه كسي به اين نياز دارد؟”

به طرز عجيبي، يكي از دلايلي كه خيلي از مردم رافا را دوست دارند دقيقا اينست كه او شخصي حساس به نظر مي رسد كه ممكن است دومين اين واكنش ها را از خود نشان دهد – با وجود اينكه او يكي از بزرگترين جنگجويان تاريخ و ورزش خود است.

ديگر بازيكنان بزرگ – و منظورم آن هايي است كه در تاريخ مطرح بوده اند – همين مسير را پشت سر گذاشته اند. بيورن بورگ سعي داشت بعد از بازنشستگي در سال 1981 باز گردد، نااميد و شكست خورده از همه چيز (تا حدي به خاطر جوكويچِ خودش، بچه اي بي رحم به نام جان مكنرو).اما موفق نبود؛ كمبود علاقه و اشتياق ناگذرا و غير قابل مخفي كردن بود. خود مكنرو هم بحران علاقه را تجربه كرد، كمي پس از آخرين قهرماني گرند اسلم در آزاد آمريكا 1984، فصلي كه او با ركورد شگفت انگيز 82 برد و 3 باخت به پايان برد. او به رقابت ادامه داد ولي فقط يك فينال گرند اسلم ديگر داشت.

آن موارد متفاوت بودند؛ بورگ و مكنرو در آن زمان نيمه – يا كاملا تمام شده – بودند و اين طبيعي بود كه كم شدن علاقه خود را دائمي بيابند. ولي نااميدي كه نادال بعد از قهرماني رولند گاروس دنبال كرد و سعي كرد در ويمبلدون فشار بيشتري بياورد مرا متعجب مي كند. بازيكنان بزرگ بايد خستگي قهرماني را از خود بيرون كنند؛ اگر مصدوميت براي توجيه چنين كاري كمك مي كند، خيلي بهتر. تركيبي از اين دو يك ضربه محكم خواهد بود.

به نظر غير ممكن مي رسد كه نادال در 2013 بتواند با همان سطح انرژي كه در گذشته با آن فدرر را دنبال مي كرد بازگردد، يا همان تشنگي انتقامي كه با آن زانوهاي لرزان او را به هفتمين عنوان آزاد فرانسه رساند. ولي اين رافائل نادال است، و ما در گذشته خيلي دور فهميديم كه اگر او ذهنش – و يك جفت پاي سالم - را آماده كند، هيچ فكري درباره او غير ممكن نخواهد بود.

888998648586.jpg

ترجمه مقاله توسط نیما (Nima93)
تهیه شده در انجمن تنیس تاکرز
منبع: Tennis.com

دوستان عزيز، شما مي توانيد اين مطلب را به صورت PDF با استفاده از لينك زير دانلود كنيد.

[Sorou$h]

مرسی دوست عزیز . با اینکه من از طرفدارهای رافا نیستم ولی واقعا واسش ناراحتم. اینشالا که هر چی زودتر برگرده و تو سال 2013 ببینیمش. چون واقعا مصدومیت واسه چنین بازیکن هایی ناراحت کنندست.

[babi bibaak]

ایشالا که زانوش هرچی زودتر خوب شه و به زیباترشدن مسابفات کمک کنه