|
مسترز مایمی (Sony Ericsson Open) |
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
03-28-2012, 09:41 PM | #1 | |
Senior Member
تاریخ عضویت: Aug 2010 محل سکونت: چت باکس تنیس تاکرز
پستها: 1,257
سپاس: 12,428
در 1,244 پست 8,595 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: اسطوره نواک جوکوویچ ، نادال، بردیخ، سونگا، تیم ،پیا، کلیژان، کرنو بوستا، آندری کوزنتسوف،کارن هاچانوف،چانگ هیون،دونا وکیچ ، خواهران ویلیامز، تیلور فریتز ،وسلی،ویکمایر،تیپسارویچ ، یوژنی،اناستازیا سواستوا و ....
|
نقل قول:
تورنمنت چنای هند در دسته 250 هست دیگه؟ درسته؟ 250 امتیازی های جیمی کونورز رو در نظر نمی گیریم. جیمی کونورز 8 تا گرند اسلم داره. 3 تا WCT Finals و Masters Grand Prix ( معادل ATP Finals کنونی) داره. 18 تا Grand Prix Championship Series ( معادل مسترز فعلی) داره. 45 تا Grand Prix Super Series (معادل 500 امتیازی فعلی )داره. 30 تا هم معادل 250 امتیازی . اون 30 تا رو کم کنیم. جیمی کونورز 79 تایتل (به جز 250 امتیازی ها) > کل قهرمانی های جناب آقای راجر فدرر =73 |
|
2 کاربر زیر از شما کاربر گرامی delpotro به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند: | ||
03-28-2012, 09:50 PM | #2 | ||
Former Staff
|
نقل قول:
در 500 تایی و 250 تایی کونورز جلو هست ولی در گرند اسلم مسترز و ATP Finals چی؟ کدومو مهم ترن به نظر تو ؟ بردن کدوما سخت تره به نظر تو ؟ 250 و 500 تایی؟ یا مسترز و گرند و تور نهایی ؟ کونورز چند سال نامبر وان بوده؟ کونورز در دو گرند اسلم 4 بار پیاپی قهرمان شده؟ این امار هم که از ویکیپدیا دادی بر اساس همون تایتله . و میبینی که تایتل به راحتی با 250 تایی میره بالا. نقل قول:
اگه نظرت اینه که 250 تایی و 500 تایی با مسترز و تور نهایی و گرند اسلم یکه . خب دیگه حرفی بات ندارم به عبارتی ساده تر دیگه کسی که اینجوری فکر کنه جای بحث نداره. ویرایش توسط Afshin : 03-28-2012 در ساعت 10:02 PM |
||
15 کاربر زیر از شما کاربر گرامی Ahoura به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند: | ||
03-28-2012, 10:01 PM | #3 |
Novak's Fan
تاریخ عضویت: Jan 2012 محل سکونت: mashhad
پستها: 85
سپاس: 2,215
در 81 پست 408 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: MANSOUR BAHRAMI AND NOVAK DJOKOVIC
sampras , ashe , jo tsonga ,gael monfils , janko tibsarevic , victor troicki , roger federer , marin cilic , tomas berdic , bernard tomic , juan martin del potro , edberg , john isner , andy roddic philip kolsheraiber , radek stephanek , gulbis , stanislas wa
|
به نظر من شما اهورا و رضای عزیز بحثی اشتباه در پیش گرفتید و الکی دعوا میکنید وموضوع قابل بحثی نیست
البته به نظر من رضا حرفش درست تر و با سند است البته به من ربطی نداره 1ه بحث بین خودتونه |
03-28-2012, 10:04 PM | #4 |
Senior Member
تاریخ عضویت: Aug 2010 محل سکونت: چت باکس تنیس تاکرز
پستها: 1,257
سپاس: 12,428
در 1,244 پست 8,595 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: اسطوره نواک جوکوویچ ، نادال، بردیخ، سونگا، تیم ،پیا، کلیژان، کرنو بوستا، آندری کوزنتسوف،کارن هاچانوف،چانگ هیون،دونا وکیچ ، خواهران ویلیامز، تیلور فریتز ،وسلی،ویکمایر،تیپسارویچ ، یوژنی،اناستازیا سواستوا و ....
|
تنیسورهای هم عصر جیمی کونورز:
Kenneth Robert ("Ken") Rosewall John David Newcombe Arthur Robert Ashe Manuel Orantes Corral Björn Rune Borg Guillermo Apolinario Vilas John Patrick McEnroe Ivan Lendl Ricardo Alonso González Adriano Panatta Wojciech Fibak Roscoe Tanner Mats Wilander جیمی کونورز در زمانی بازی می کرد که 13 نفر برنده گرنداسلم در فیلد وجود داشتن. و تونست 8 تا ببره. |
2 کاربر زیر از شما کاربر گرامی delpotro به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند: | ||
03-28-2012, 10:08 PM | #5 | |
Former Staff
|
نقل قول:
|
|
13 کاربر زیر از شما کاربر گرامی Ahoura به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند: | ||
03-28-2012, 10:11 PM | #6 | |
Former Staff
تاریخ عضویت: May 2009 محل سکونت: Iran-Ahvaz
پستها: 2,906
سپاس: 19,092
در 2,916 پست 30,306 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: Roger Federer
|
نقل قول:
علت اول و اصلی : کانرز اونقدر استعداد و نبوغ نداشت که خودشون از هم نسل هاش جدا کنه (مثل فدرر) اگه به اندازه ی فدرر نبوغ و استعداد داشت اجازه نمیداد خیلی از هم نسل هاش گرنداسلم ببرن علت دوم : کانرز تا 40 سالگی بازی کرد و خب طبیعیه که تنیسورهای زیادی باهاش هم نسل بوده باشن که خب شما اینو نمیدونستی البته . |
|
14 کاربر زیر از شما کاربر گرامی Afshin به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند: | ||
03-28-2012, 10:16 PM | #7 | |
Senior Member
تاریخ عضویت: Aug 2010 محل سکونت: چت باکس تنیس تاکرز
پستها: 1,257
سپاس: 12,428
در 1,244 پست 8,595 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: اسطوره نواک جوکوویچ ، نادال، بردیخ، سونگا، تیم ،پیا، کلیژان، کرنو بوستا، آندری کوزنتسوف،کارن هاچانوف،چانگ هیون،دونا وکیچ ، خواهران ویلیامز، تیلور فریتز ،وسلی،ویکمایر،تیپسارویچ ، یوژنی،اناستازیا سواستوا و ....
|
نقل قول:
فکر نکن خودت علامه دهر هستی. فکر می کنی کورم که تاریخ فینال هایی که بازی کرده رو ببینم و با تاریخ تولدش تطبیق بدم؟ پس باختای راجر رو تقصیر سن و سال نندازید.همش نگید با این سنش... مسخره ها تا 40 سالگی بازی کردن هم عرضه و استعداد می خواد که خیلی ها ندارن |
|
کاربر زیر از شما delpotro به خاطر این پست سپاسگزاری کرده است: | ||
03-28-2012, 10:25 PM | #8 | |
Former Staff
تاریخ عضویت: May 2009 محل سکونت: Iran-Ahvaz
پستها: 2,906
سپاس: 19,092
در 2,916 پست 30,306 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: Roger Federer
|
نقل قول:
نمیدونستی ، اگه میدونستی این اشتباه رو نمیکردی کور نبودی ، داری تو ویکیپدیا میچرخی و واسه خودت از این ور و اونور اطلاعات جمع میکنی که با یه حقیقت واضح و مبرهن بجنگی ، خب طبیعیه که حواست پرت میشه و به خیلی چیزا دقت نمیکنی. کانرز هم بعد چند سال آخر بازیش توی اسلم ها و مسترزها یه None-Factor بود ، واسه همین دیگه فقط توی تورنمنت ها ی کوچیک قهرمانی کسب میکرد (به جز موارد بسیار اندکی) ، خب اون زمان دیگه نسل بعد تنیسورها میومدن و گرنداسلم میبردن و عملا وجود و عدم وجود کانرز هیچ تاثیری توی اون پروسه نداشت . کانرز تا وقتی که جوون بود و سن و سال بالایی نداشت اکثر افتخارات مهمشو به دست اورد.صد البته سن و سال تاثیر گذار بود در نتایجش. یه چیز دیگه هم هست ، اونم اینه که نه تنها فدرر ، بلکه رافائل نادال هم توی این نسل وجود داشتن و این طبیعیه که با وجود دو تا از برترین های تاریخ گرنداسلم زیادی برای تنیسورهای متفرقه و کم استعدادتر (مثل دلپترو) باقی نمونه . این ها نشانه های بزرگی تنیسورها هستند. تا 40 سالگی بازی کردن هم عرضه میخواد و خیلی ها این عرضه رو ندارن ، ولی عرضه داشتن و تا 40 سالگی بازی کردن دلیل بر برترین تاریخ بودن نیست ، تا 40 سالگی بازی کرد ، در مقابل تا نفر 50 ـه رنکینگ هم پایین رفت ، عنوان مهمی هم نبرد ، به جاش تایتل های میکی ماوسش بیشتر شد ، نوش جونش . فدرر و خیلی های دیگه حاضر نیستند این کارو بکنن . در حالی از کانرز بزرگ تر هستند. در مورد آخر ، مودب باش ، اگه فکر میکنی طرف بحثت مسخرست دلیل نداره جواب بدی ، راه باز جاده هم دراز ، تشریف ببر بیرون از تاپیک . اگه بازم بی ادبی کنی جور دیگه برخورد میشه. |
|
12 کاربر زیر از شما کاربر گرامی Afshin به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند: | ||
03-28-2012, 10:31 PM | #9 | |
Senior Member
تاریخ عضویت: Aug 2010 محل سکونت: چت باکس تنیس تاکرز
پستها: 1,257
سپاس: 12,428
در 1,244 پست 8,595 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: اسطوره نواک جوکوویچ ، نادال، بردیخ، سونگا، تیم ،پیا، کلیژان، کرنو بوستا، آندری کوزنتسوف،کارن هاچانوف،چانگ هیون،دونا وکیچ ، خواهران ویلیامز، تیلور فریتز ،وسلی،ویکمایر،تیپسارویچ ، یوژنی،اناستازیا سواستوا و ....
|
نقل قول:
79 تا. 30 تاش فقط میکی موسی بوده. |
|
03-28-2012, 10:54 PM | #10 | |
Senior Member
تاریخ عضویت: Aug 2010 محل سکونت: چت باکس تنیس تاکرز
پستها: 1,257
سپاس: 12,428
در 1,244 پست 8,595 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: اسطوره نواک جوکوویچ ، نادال، بردیخ، سونگا، تیم ،پیا، کلیژان، کرنو بوستا، آندری کوزنتسوف،کارن هاچانوف،چانگ هیون،دونا وکیچ ، خواهران ویلیامز، تیلور فریتز ،وسلی،ویکمایر،تیپسارویچ ، یوژنی،اناستازیا سواستوا و ....
|
نقل قول:
رویارویی با Kenneth Robert ("Ken") Rosewall در فینال ویمبلدون 1974 رویارویی با John Newcombe در استرالین اوپن 1975 رویارویی با Arthur Ashe در فینال ویمبلدون 1975 رویارویی با Manuel Orantes در فینال یو اس اوپن 1975 رویارویی با بیورن بورگ 4 بار در سال های 1976 و 1977 و 1978 در یو اس اوپن و ویمبلدون رویارویی با ایوان لندل در 1982 و 1983 در فینال یو اس اوپن رویارویی با جان مک انرو در 1984 در فینال ویمبلدون و رویارویی با گیلرمو ویلاس در یو اس اوپن 1977 از این 14 برنده گرنداسلم، با 8 تاشون در فینال گرنداسلم روبرو شد. یعنی در سن 32 سالگی به فینال گرند اسلم می رفت. رویارویی هاش با سایر برندگان گرند اسلم در فینال مسترز: رقابت با Ricardo Alonso González لس آنجلس - 1971- معادل مسترز مسابقه با Adriano Panatta استکهلم -1975- مسترز Wojtek Fibak ایندیانا پولیس -1976- مسترز Roscoe Tanner- لندن -1976 مسترز متس ویلاندر - سال 1986 و 1988 - در سینسیناتی و میامی -مسترز جیمی کونورز تا سال 1988 به فینال مسترز می رسید.تا 36 سالگی. و با هر 13 برنده گرنداسلم در فینال گرند اسلم و یا فینال مسترز روبرو شد. پس حقیقت اینه که تا سن 36 سالگی (1988) هنوز ضعیف نشده بود. بنابراین رویارویی های جیمی کونورز را با برندگان گرنداسلم تا سال 1988- نمی توان با بازی کردن جیمی کونورز تا سن 40 سالگی مرتبط دانست. پس حرفات اشتباس. نمیدونم چرا اینقدر با اطمینان حرف میزنی. |
|
کاربر زیر از شما delpotro به خاطر این پست سپاسگزاری کرده است: | ||
کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
|
|