گفتگو پیرامون مسابقات گرنداسلم ویمبلدون!

[Saeid]

ویمبلدون؛ نفر پنجم تنیس مردان کجاست؟

این روزها در ویمبلدون وقتی صحبت از قهرمانی مردان می‌شود فقط اسم دو نفر را می‌شنویم. راجر فدرر، قهرمان پیشین جهان از سوئیس و نفر سوم رده بندی جهانی در حال حاضر که تا کنون شش بار قهرمان ویمبلدون شده و رافائل نادال نفر اول جهان از اسپانیا و مدافع عنوان قهرمانی که رویهمرفته دو بار جام ویمبلدون را از آن خود کرده است.

با اینکه در رویارویی‌های این دو نادال دست بالا را داشته و آخرین بار هم اوائل همین ماه در فینال جام آزاد فرانسه، رولان گاروس، فدرر را شکست داد، بعضی از تحلیلگران تنیس و بازیکنان سابق که به جرگه تحلیلگران پیوسته‌اند معتقدند که امسال شانس فدرر برای قهرمانی در زمین چمن ویمبلدون بیشتر از نادال است.

این افراد سابقه فدرر در ویمبلدون یعنی شش بار قهرمانی و مهارت او در روی زمین چمن را دلایل اصلی پیشگویی خود ذکر می کنند. بعضی ها هم آمادگی فعلی او که در فرانسه با شکست دادن نوواک جوکوویچ نفر دوم جهان از صربستان به فینال رسید را عامل اصلی موفقیت احتمالی او در ویمبلدون می دانند.

البته تعداد تحلیلگرانی که حدس می‌زنند نادال با موفقیت از مقام قهرمانی خود دفاع خواهد کرد هم کم نیست. اما با بازی‌هایی که او و فدرر تا کنون انجام داده‌اند انتخاب قهرمان از میان آنان کار بسیار مشکلی است چون هر دو در مراحل اولیه در کمال آمادگی و جنگندگی ظاهر شده‌اند.
دست اندرکاران و مطلعین تنیس پیش بینی دیگری هم دارند. آنان می‌گویند که اتفاقی که در فرانسه افتاد در ویمبلدون هم تکرار می‌شود و چهار نفر اول رده‌بندی جهانی به مرحله نیمه‌نهایی خواهند رسید، یعنی نادال و جوکوویچ و فدرر به اضافه اندی ماری نفر چهارم جهان از بریتانیا.

اما آیا تنیس حرفه‌ای مردان جهان آنقدر فقیر شده که هیچ بازیکن دیگری توان مقابله با این چهار نفر را ندارد. حالا فرض کنید که قبول کنیم قهرمانی متعلق به نادال یا فدرر است و کس دیگری بختی ندارد. اما آیا باید این را هم قبول کنیم که بغیر از چهار نفر اول جهان، نفر پنجمی نیست که بتواند حتی به نیمه‌نهائی برسد؟

واقعیت این است که این پیش‌بینی‌ها تا حد زیادی درست است. تنیس چهار نفر اول جهان در سطح بسیار بالاتری از دیگران قرار دارد اما تنیس هم مانند تمام ورزش‌ها لحظه‌ها و اتفاقاتی دارد که قابل پیش بینی نیستند.

چه کسی فکر می‌کرد که رافائل نادال سلطان تنیس روی خاک رس پس از چهار بار قهرمانی پیاپی در رولان گاروس در سال ۲۰۰۹ در دور چهارم مغلوب بازیکن سوئدی رابین سودرلینگ شود؟
یا چه کسی به عقلش می‌رسید که راجر فدرر در سال ۲۰۱۰ که هم در رولان گاروس و هم در ویمبلدون از مقام قهرمانی خود دفاع می‌کرد در هر دو تورنمنت در مرحله یک‌چهارم نهایی شکست بخورد، در پاریس از سودرلینگ و در ویمبلدون از توماس بردیچ از جمهوری چک.

امسال هم دور از ذهن نیست که نظیر چنین اتفاقاتی در ویمبلدون بیفتد. بازیکنانی هستند که می‌توانند شگفتی بیافرینند. البته احتمالش آنقدر زیاد نیست اما غیرممکن هم نیست، بخصوص اگر در نظر بگیریم که یک یا دو اشتباه در مسابقات مشکل نتیجه را عوض می‌کند و در ضمن همیشه احتمال آسیب دیدگی هم وجود دارد.

یکی از این بازیکنان اندی رادیک نفر هشتم جهان است که تا کنون سه بار در اینجا به فینال رسیده و دو بار هم صاحب جام آزاد آمریکا، یو اس اوپن، شده است. اندی تا کنون دو مسابقه انجام داده که در هر دو با قدرت ظاهر شده است.

توماس بردیچ فینالیست سال گذشته هم با دو پیروزی نسبتا آسان به دور سوم رسیده. راه بردیچ که در رده بندی جهانی در ردیف ششم ایستاده برای رسیدن به یک‌چهارم نهایی نسبتا هموار است اما در آن مرحله احتمالا با نادال روبرو خواهد شد.

سودرلینگ نفر پنجم جهان، که امروز لیتون هیوویت قهرمان سال ۲۰۰۲ ویمبلدون از استرالیا را شکست داد و خوان مارتین دل پوترو بازیکن آرژانتینی را هم نباید از نظر دور داشت. آنها اگر مراحل اولیه را به سلامت از سر بگذرانند، حرف‌هایی برای گفتن خواهند داشت.

BBC