حرکات حاشیه ای نادال نادال و جوکوویچ منو ناراحت نمیکنه.
اتفاقا عاشق آنچه که در این سایت " دلقک بازی های جوکوویچ " خونده میشه هستم.
(محروم نشم تا اطلاع ثانوی ، خونده میشه!)
در مورد خشک کردن های طولانی نادال با حوله هم اولا بدم میومد. بعدا با خودم دقیق فکر کردم گفتم من
تو فوتبال لیگ برتر نوجوانان تهران که تو دروازه وایمیستادم استرس داشتم.هر وقت از وسط زمین
تیممون توپو از دست میداد منتظر بودم یه بازیکنمون توپو بگیره توپ سمت دروازم نیاد.
حالا انتظار دارم رافا نادال تو فینال گرند اسلم استرس نگیره.انتظار بیهوده ایه.
همه که مثل فدرر ریلکس نیستن خب.
در مورد سبک بازی، همون یویو بازیا (روی سطح خاک مخصوصا )و انتظار کشنده برای دیدن برنده یه
رالی طولانی (حتی قدرتی) رو خیلی دوست دارم.هرچند که ترجیح میدم پایان رالی یه دراپ شات باشه
تا ارور.
بازی فدرر هم روی سطوح سریع و ایندور هارد شگفت انگیزه.
از والی هم لذت می برم. به خصوص والی هایی که با دایو توام باشه که به نظرم استاد مسلمش هیوییته.
از ترکیبی از همه استایل ها لذت می برم و از بازی هایی که فقط والی کنند بیزارم.
( جز ویمبلدون که باید مبتنی بر سبک سرو اند والی باشه )
ویرایش توسط delpotro : 01-18-2013 در ساعت 08:40 AM
|