[Nima93]

اين نوشته برگرفته از قسمت Racquet Reaction سايت مجله Tennismagazine است.

اين نوشته توسط Peter Bodo،ويراستار سايت نوشته شده است.

نواك جوكويچ در ست اول بازي ديشب خنجري در قلب رافا فرو كرد ولي با توجه به اينكه رافا قرباني بود،اين خيلي تعجب برانگيز نيست كه او بيش از سه ساعت ديگر دوام آورد.
وقتي همه چيز تمام شد،وقتي كه جوكويچ بعد از 4 ساعت و 10 دقيقه 3-1 پيروز شد،23هزار تماشاگر استاديوم و بينندگان تلويزيوني در سراسر دنيا يك بازي بي همتا را تجربه كردند.مبدا خيره كننده يك يگانگي عجيب بين ضربات ديدني و توانايي بدني فوق العاده.در اين اواخر هيچ دو بازيكني اينقدر مثبت و در طول يك بازه طولاني و با تحمل اين همه فشار بدني بازي نكرده اند.
اين خيلي مناسب بود كه بازي با يكي ديگر از فورهندهاي اين سايد اوت اتمي جوكويچ به پايان رسيد كه نمونه اي از سماجتش براي ريسك كردن در بازي را نشان داد.اينكه ضرباتش را نزديك به خطوط بزند،سلاح هاي قوي نادال را به چالش بكشد و او را پشت بيس لاين نگه دارد.اين ها عواملي بود كه او را برنده بازي كرد.من اميدوارم كه اين تعريف،نادال را هم به اندازه كافي ستايش كرده باشد،چون كمتر بازيكني پيدا مي شود كه بعد از عقب افتادن 2-0 و تحت فشار قرار گرفتن از همه جهات،چنان عزم و اراده اي براي ادامه بازي داشته باشد،چيزي كه ست سوم را براي او به ارمغان آورد و ناگهان به نظر رسيد كه نتيجه در حال برعكس شدن است.
در ست سوم نادال به راحتي عقب نمي كشيد و حتي متعصب ترين طرفدار جوكويچ هم بايد نگران مي شد كه نواك با وجود اينكه در نتيجه پيش بود،ممكن بود شكست بخورد.با وجود بازي فوق العاده جوكويچ در دو ست اول،در ست سوم به نظر مي‌ رسيد كه خستگي به بدنش ورود پيدا مي كرد.اين تنها نقطه اي از بازي بود كه مي توان گفت خطاهاي هر دو بازيكن از روي بي دقتي بود،هرچند كه كل آن ها كمتر از 6 تا بود.در چنين روزي،6 خطا به مانند 600 خطاست و وقتي جوكويچ در ابتداي ست چهارم از فيزيوتراپ مداوا دريافت كرد،به نظر مي رسيد كه شرايط براي رافا مهيا شده كه نواك را شكست دهد.
ولي شما بدون اينكه سرنوشت منتظر شما باشد 63 (حالا 64) برد كسب نمي كنيد و 2 باخت كه در آن ها كمي معجزه رخ داده.به هر حال بعد ازينكه جوكويچ گيم اول ست 4 را برد و در گيم بعد بريك كرد،به نظر مي رسيد كه جريان بازي بازهم و براي آخرين بار برگشته.خيلي احمقانه است كه به دنبال نقاط بازگشت در بازي بگرديم كه جوكويچ در آن 26 بريك پوينت داشت(كه 11 تا را كسب كرد).اين بيشترين تعدادي است كه رافا در يك بازي گرنداسلم داشته.نادال هم 14 بريك پوينت داشت(كه 6تا را كسب كرد).بازي بسيار نزديكي بود،هرچند كه تعداد بريك پوينت هايي كه نواك داشت،نشان مي دهد كه نادال چقدر در برابر فشار مقاومت مي كند.
همچنين اين كار بيهوده اي است كه با يك ديد كلي به بازي نگاه كنيم كه در آن 88 خطا(كه سهم جوكويچ 51 خطا) بود.اين آمار هيچ چيز درباره بازي نمي گويند،چرا كه خيلي ازين خطاها در امتيازهايي از بازي اتفاق افتاد كه يكي ازين دو بازيكن ظاهرا امتياز را دو يا سه بار در طول رالي برده بود و بيشتر به خاطر شجاعت آن ها[در زدن ضربات] بود،نه ترس از بازي كردن.خيلي از بازيكنان دوست دارند اينگونه خطاهايي كه از كيفيت بازي اين دو سرچشمه مي گرفت را داشته باشند.

در نهايت،عواملي كه بيشترين كمك را به جوكويچ كرد تا آخرين گرنداسلم سال را ببرد اين ها بودند:
1-تواناييش در زدن ضربات عميق تر و صاف تر(فلت) و داراي زاويه(angle) خيلي بيشتر از نادال.نادال در برابر همه بازيكنان ديگر،اگر توپ هايش كم عمق باشند باز هم مي تواند بازي را به سود خود به پايان ببرد ولي جوكويچ او را به خاطر اين ضربات بي رحمانه تنبيه مي كند.او به سادگي نادال را به عقب بيس لاين هول مي دهد و با ضرباتش بازي را ديكته مي كند.
2-بكهندش،مخصوصا وقتي سرويس ريترن مي كند.سرويس اسلايس(slice) يا كيك(kick) در سمت اد كورت(AD court) هر بازيكن چپ دستي براي امتياز گرفتن خيلي مفيد است.بعضي از بازيكنان كل دوران بازي گري خود را بر اساس همين ضربه ساختند(مثل گوران ايوانيزويچ(Goran Ivanisevic)) ولي ريترن جوكويچ اينقدر قابل اعتماد و رخنه كننده است كه بارها و بارها نادال را از همين راه شكست داد.
3-اعتماد به نفس.وقتي نادال اين بازي را بازبيني كند،شايد از خود بپرسد كه چگونه به جوكويچ اجازه داد كه دوبار در دو ست اول بعد ازينكه 2-0 جلو افتاد،به بازي برگردد؟او همچنين بايد بفهمد كه چرا در ست چهارم اينقدر كمرنگ ظاهر شد.او قسمتي از جواب را اينگونه مي يابد كه اعتماد به نفس فعلي جوكويچ به او در پايان دادن بازي خيلي كمك كرد.
بنابراين شكست ها ادامه مي يابند و جوكويچ به يكي از ديدني ترين فصل هاي يك بازيكن تنيس ادامه مي دهد.مهم نيست كه ادامه راه چگونه است،ديشب او يكي از بهترين بازي هاي تاريخ تنيس را برد.