نقل قول:
نوشته اصلی توسط Alireza Murray
خب من اعصابم اومد سرجاش  چه حالی بده اولین قهرمانی در تورنمنت مورد علاقه اندی یعنی US Open  ولی خب راستش متاسفانه اندی خیلی زود بازی رو وا میده و خودشو میبازه باید سخت روی مسائل روانی کار کنه و در شرایط سخت هم بازی خودشو کنه ولی خب بازم میگیم come on و باز هم صبر خواهیم کرد به امید قهرمانی در NYC  |
من صادقانه می گم که نتونستم آخرای بازی رو تحمل کنم . همیشه بی طرفانه پای مسابقه ی تنیس می شینم و از بازی هر دو لذت می برم بدون اینکه مایل باشم طرف خاصی ببره . بازی دیروز مثل خیلی از نیمه نهایی های دیگه که اندی اومده و باخته فرق می کرد . امیدوارم بودم اندی بازی پخته تری ارائه بده . اما جز حرکات کودکانه و تاسف های بی فایده هیچ چیز دیگه ای ندیدم ازش . رافا به نظر من خیلی هم خوب بازی نکرد . روز متوسطی داشت . اما گندی که اندی دوباره رو گند های قبلیش گذاشت باعث شد راحت ببازه . اینم یه جورشه دیگه !!
من تا بازی دیروز به این فکر می کردم که چقدر بازی های امسال جذاب تر از پارسال شده . واقعا بازی هایی که نواک با تومیک و سونگا کرد و بازی فدرر و سونگا و البته از همون اوایل که فدرر با نلبندیان و نواک با باغداتیس بازی می کرد به من نشون داد که تنیس جذاب هنوز هم زنده س .
دوست دارم از فینالی که بین دو تا بازیکن مستحق برگزار میشه لذت ببرم . این فعلا خودش دلخوشیه خوبیه ! نه این که به موجودی دل ببندی که جلوی چشمات بیاد گند بزنه عین خیالشم نباشه ...