[PowerVu]

الهی من فدای رافا جونم بشم.

جا داره من هم به عنوان کوچکترین عضو سایت، قهرمانی رافا رو به همه هوادارهای خوبش تبریک بگم و به آرسام جان هم همونطور که رافا گفت، عرض می کنم که با بازی فوق العاده ای که نواک مقابل رافا و راجر کرد و مهارت و صلابت روز افزون در مسابقات، حقشه که در آینده ی نزدیک به دومین گرند اسلمش دست پیدا کنه.

سرویس رافا خیلی بهبود پیدا کرده و من خیلی بابت این پیشرفت از مربی هاش ممنونم. ایکاش روی سرویسش خیلی زودتر از اینها شروع به کار می کردند.

در دقایقی از بازی رافا بکهندش افت نسبی پیدا می کرد و به نواک مجال فورهندهای سنگین می داد که این افت، با توجه به فشار روحی و استرس زیادی که روی رافا به خاطر اولین حضورش در فینال یو اس اوپن و مسئولیت سنگینی که برای قهرمانی در اولین حضورش، بر روی شونه هاش سنگینی می کرد، برای من کاملاً قابل درک بود.

ضربه های خیلی زیبایی رو از هر دو تنیسور در این بازی شاهد بودیم. از جمله فورهندهای بدون حرف و حدیث نواک حتی در شرایط افت روحی و یا ضربات Down the line و بکهند کراس کورت های رافا که بارها و بارها به زیبایی نواخته شدند و یا اون لاب قشنگ که رافا به انتهای زمین نواک روانه کرد.

رافا جانم دستیابی به این قهرمانی واقعاً جای تبریک داره! هم به خاطر اینکه تونستی هر چهار گرند اسلم رو در نهایت ببری تو کلکسیون افتخاراتت و اونم تو چه جایی! یو اس اوپن و روی هارد کورت که اصلا سطح تخصصیت نیست و هم به خاطر اینکه امسال درخششت فوق تصور بوده: سه گرند اسلم پشت سر هم و قهرمانی در همه مسترزهای روی خاک در سال 2010 و یه عالمه رکورد باورنکردنی دیگه که همه رو با غیرتمندی بالا به دست آوردی!

خوش به حال تو رافا جانم که سالهای پرشور جوانی رو چقدر رویایی و خاطره انگیز داری تجربه می کنی! امیدوارم همیشه شاداب و سرزنده و موفق و پیروز باشی.

راستی، دقت کردین چقدر میمیک اضطراب تو صورت مامان رافا شبیه اضطراب تو چهره ی خود رافا بود؟ مامانشه دیگه. مثل همه مامانا نگرانشه. البته من از مامانش بیشتر براش حرص میخورم و چقدر خوب شد که تقریبا همه خانواده ی رافا اونجا بودند و شاهکار این ماتادور پرتلاش و خستگی ناپذیر رو از نزدیک دیدند!

رافا جان، بهت افتخار می کنم! تو هر روز بیشتر و بیشتر من رو عاشق خودت میکنی