نقل قول:
نوشته اصلی توسط nemo62
اين خيلي بچه بازيه كه آدم نتونه شكستشو قبول كنه و هي بهونه بگيره همهي ورزشكارا اكثر مواقع مصدومن بخصوص از ناحيه زانو حالا يكي پيدا شده كه تا ميبينه داره مي بازه هي بغض ميكنه و مصدوميتشو بهونه ميكنه يا وسط بازي ميكشه كنار و حال حريفشو ميگيره اين لوث كردن برد حريف نيست اينكه بازي رو ناتموم بذاره كه مثلا من مصدومم بعد بره با نيش باز با شكيرا برقصه   |
رافا تو 5 سال اخیر مگه چند بار از بازی کنار کشیده؟؟ یه بار با موناکو تو سینسی، یه بار با کچل تو پاریس و یه بارم با موری تو استرالیا!! چطور تو یو اس اوپن بازی با فرر که زمین گیرم شد و داشت شل میزد کنار نکشید نیومدید بگید جوونمرده؟؟ چطور بازی با موری تو روتردام کنار نکشید؟؟ چطور وقتی تو رم دو سال پیش با فررو که پاش پر از تاول و زخم و زیری بود و اتفاقا کفشش هم درآورد و همه دیدن و کنار نکشید و باخت کسی نیومد بگه جوانمرده؟
آدم باید از اشتباهات گذشتش درس بگیره، وقتی ادامه میدی و مجبور میشی تا 3 ماه بازی نکنی بهتره یا اینکه وقتی میبینی ممکنه وخیم تر بشه کنار بکشی و بعد از چند وقت استراحت بتونی بازی کنی؟؟