پاسخ : بحث و تبادل نظر پیرامون آخرین گرنداسلم سال US OPEN)نیویورک- 2015)
با سلام خدمت دوستان ماشاالله کاربرها خیلی خوب بازی نادال رو تحلیل کردند و هر کس نظر خودش رو اعلام کرد.ولی دو نکته هست که می خواستم بهش اشاره کنم.اولی درباره بازی نادال در امروز و به طور کلی امسال هست.نادال امسال اصلاً اون جنگجویی سالهای قبلش رو نداشت. و از اول سال هر چه از زمان تورنمنتها می گذشت این مسئله نمود بیشتری پیدا می کرد.و روحیه اش هم به تدریج از بین رفت تا کار به جایی برسه که العان داریم می بینیم.من بازی نادال با فونینی رو دیدم و خیلی هم دوست داشتم که نادال ببره ولی افسوس.به نظر من یکی از نکاتی که باعث افت فاحش نادال در این فصل و به خصوص بازی با فونینی بود سرویسهای بد نادال بود.اگه دوستان یک بار دیگه این بازی رو ببینند متوجه این موضوع می شند که نادال تو این بازی نتونست از سرویسهاش خوب استفاده کنه.و یکی از عوامل باختش تو این مسابقه بود.دومین موضوعی که می خواستم بگم اینه که با تمام احترامی که برای نادال و جوکوویچ و دیگر تنیسورها قائل هستم می خواستم بگم که فکر نمی کنم نادال بتونه به دوران پرفروغ گذشته اش بازگرده.شاید بتونه حتی یکی دوتا گرنداسلم ببره (البته بعید می دونم)یا چند تا مسترز دیگه ببره ولی دیگه به اقتدار سالهای گذشته اش بر نمی گرده.نه تنها نادال بلکه این قضیه در یکی دو سال دیگه برای جوکوویچ هم پیش میاد چون تنیسورهایی مثل نادال و جوکوویچ قدرتی بازی می کنند و خیلی جنب و جوش از خودشون تو بازی نشون می دند.که این امر در درجه اول مستلزم جوانی و تمرینات طاقت فرساست.که نادال دیگه اون شادابی و جوانی رو نداره.مطمئن باشید جوکوویچ هم تا یکی دو سال آینده همین مشکل رو پیدا می کنه.چون جوکو هم اگه بازیهاش رو دقت کرده باشید به همین شکل بسیار پر انرژی و با سرعت زیاد بازی می کنه که این مسئله انرژی زیادی از آدم می گیره.این جنب و جوشهای زیاد و دویدن های پیاپی در زمین احتیاج به نیروی جوانی داره.چون اگه تنیسور سبک بازیش قدرتی باشه و پایه و اساس بازیش بر دوندگیهای زیاد و جابجا کردن بازی در زمین باشه خیلی انرژی می طلبه .ولی فدرر یک استثناست چون راجر بیشتر با مغزش بازی میکنه تا با بدنش.حتی اگه شما عزیزان دقت کرده باشید استایل بدنی نواک و رافا خیلی عضلانی تر و تراشیده تر هستند به نسبت راجر.خلاصه کلام اینکه تنیس چون ورزش سنگینی هست و نیروی بسیار زیادی می طلبه همین امر باعث می شه که تنیسورهای حتی درجه اول به مرز سی سالگی که می رسند دیگه کارایی گذشته رو نداشته باشند و کم کم فرسوده بشند.منتهی راجر یک استثناست.و به همین دلیل هم هست که هنوز با این سن و سال در سطح درجه یک تنیس فعالیت می کنه.مطمئن باشید اگه راجر هم سبک بدنی و بازیش مثل نواک و یا رافا بود العان سه چهار سالی بود که تو خونه نشسته بود و بازیها رو از تلویزیون دنبال می کرد. I LOVE KING ROGER FEDER
|