[SIINAA]

همیشه مثال نقض زدن و از یک بعد به یک قضیه نگاه کردن،ساده ترین چیز ممکنه...
...
اول میخواستم در مورد هد تو هد فدرر با جوکوویچ و نادال بگم،وقتی دو تنیسور هم سن نیستند(مخصوصا فدرر و جوکوویچ) و هیچ وقت دوران اوجشون همزمان نبوده،چه طوری میشه در مورد هد تو هدشون قضاوت درست کرد ؟
در مورد فدرر و نادال هم به اندازه کافی بحث شده ولی فقط به یک نکته میشه تامل کرد،اینکه اکثر بازی های فدرر و نادال در زمان مشترک اوجشون تو خاک بوده ولی متاسفانه در زمان قدرتنمایی فدرر تو یو اس اوپن و سطوح سریع دیگه نادال تا سال 2009 حتی به فینال هم نمی رسدیده تا جدالی صورت بگیره !!
در مورد ویمبلدون امسال، سن مهم نیست؟،یعنی واقعا سطح یازی و تحرک فدررنسبت به فینال مثلا 2007فرقی نداشت ؟! اگه جواب منفیه که دیگه حرفی باقی نمی مونه !!!
به همین راحتی و با یک نقطه ضعف میشه اسطوره بودن یکیو نفی کرد؟واقعا سطح تکنیکی و انرژِی که فدرر صرف میکنه با بقیه برابره؟
ذات بازی فدرر یک بازی آروم،روون و سرشار از ظرافته در حالی که تو چند سال اخیر تنیس به شدت فیزیکی و قدرتی شده و ارزش کار فدرر اینجا مشخص میشه که با همون سلاح قدیمی در مقابل گلادیاتورهای نوظهور(که حقیقتا به گلادیاتور بیشتر شبیهن تا تنیسور) عرض اندام میکنه و اینجاست که سن بهش اجازه نمیده تا سبک زیبا و روونشو با سطح قدرتی امروزی جایگزین کنه ...
و در آخر به نظر من باید تا پایان کریر هر سه تاشون صبر کنیم تا اون موقع بهترین قضاوتو درموردشون بکنیم ولی تا اینجا از جنبه های متقاوت و از حیث رکورهای خارق العاده،فدرر هم به گواه آمار و هم به گواه اکثر کارشناسان بهترین تاریخه ...