پاریس به یاد ماندنی

[Tarannom]

پاريسِ به یادماندنی

همانطور كه رافائل نادال عازم ماموريتي مي شود كه او را به نخستين بازيكني تبديل مي كند كه هفت قهرماني رولند گاروس به دست آورده، DEUCE به جمع قهرمانان پيشين مي رود تا يكي از قابل توجه ترين ركوردهاي تاريخ تنيس را بررسي كند: ركورد 45-1 نادال بر روي خاك سرخ پاريس.

2005: مايكل چنگ درباره اولين موفقيت

فينال، غلبه 6-7(6), 6-3, 6-1, 7-5 بر پوئرتا

رافائل نادال 16 ساله بايد اولين حضور خود در رولند گاروس را در سال 2003 تجربه مي كرد، اما به خاطر مصدوميت آرنج در تمرينات پيش از تورنومنت كناره گيري كرد. جشن اولين حضور مايوركايي سال بعد يك بار ديگر به دليل شكستگي استخوان مچ پاي چپ به تاخير افتاد.

“به نظرم از بعضي جنبه ها باعث شد خيلي تشنه شود.” مايكل چنگ، قهرمان سال 1989 مي گويد.

در حاليكه قهرماني چنگ در پاريس – وقتي كه در 17 سالگي به جوان ترين مرد پيروز گرند اسلم تبديل شد – كمي شگفت آور بود، نادال وقتي به زمين هاي رولند گاروس قدم گذاشت ثابت كرده بود يك قدرت به حساب مي آيد.

“او پيش از آن چند بازيكن بزرگ را شكست داده بود و حالا بر روي سطح مورد علاقه اش، خاك قرمز، يك شگفتي بود”

در فاصله بين تورنومنت 2004 و 2005، نادال شش قهرماني اول خود در تور مردان – همه بر روي خاك رس – را به دست آورد كه شامل دو قهرماني مسترز در مونت كارلو و رم هم مي شدند. او تجربه گرند اسلم را هم داشت، رسيدن به مرحله چهارم آزاد استراليا در ابتداي همان سال و همچنين ركورد 17 پيروزي پياپي قبل از ورود به پاريس.

“من هميشه نبردهاي بين نادال و فدرر را تماشا مي كردم و به نادال شانس پيروزي مي دادم."



“به طرز عجيبي، اين اولين آزاد فرانسه برايش بود ولي در تورنومنت سيد چهارم بود.” چنگ يادآوري مي كند. “او مي دانست چگونه برنده شود. فقط رفتن بر روي آن خاك رس مهم بود، كه او در آن دوره بي نهايت مسلط بود. در واقع قرعه خوبي در سال اول داشت، با اين وجود نمي دانم آيا لزوما تفاوتي ايجاد مي كرد.”

“به نظرم همان موقع شانس زيادي، اگر نه براي قهرماني، بلكه براي عملكرد خيلي خوب داشت. اينگونه نبود كه ناگهان وارد شود و ما بگوييم، اين شخص كيست؟”

نادال با واگذاري فقط يك ست از سد لارس بورگسمالر، ژاوير ماليس، ريشارد گاسكه، سباستين گروژان و داويد فرر گذشت و بعد از آن در نيمه نهايي با مرد شماره 1 تنيس جهان، راجر فدرر روبرو شد. اين دو، چند ماه پيش در فينال ميامي با هم بازي كرده بودند، مسابقه اي كه در آن فدرر پس از دو ست عقب افتادن جنگيد تا ست پنجم برنده شود و چنگ مي گويد نادال از آن تجربه در پاريس استفاده كرد.

“اين را براي خودم مي دانم، شكست مقابل جان مكنرو در رولند گاروس سال گذشته در واقع تجربه خيلي خوبي برايم بود چون به من كمك كرد تا معيار خوبي از بازي كردن مقابل يك بازيكن برتر در يك صحنه خيلي بزرگ را به دست آورم.” او گفت.

در حاليكه چنگ با شكست نفر اول رنكينگ، ايوان لندل در دور چهارم و پس از 4 ساعت و 39 دقيقه حماسه خلق كرد، نادال به كمتر از سه ساعت زمان نياز داشت تا 6-3, 4-6, 6-4, 6-3 در هواي ابري بر فدرر غلبه كند.

“او پيش از آن چند بازيكن بزرگ را شكست داده بود و حالا بر روي سطح مورد علاقه اش، خاك قرمز، يك شگفتي بود، ولي شوك خيلي بزرگي نبود چون توانايي هايش را مي دانستيد.” چنگ مي گويد.

“اين قطعا براي هر دو ما پيروزي بزرگي در آن زمان بود. در واقع نشانه مناسبي ازينكه هر دو ما خيلي خوب بازي مي كنيم. به نظرم اتفاقي كه معمولا رخ مي دهد اينست كه وقتي يك پيروزي بزرگ به دست مي آوريد و خيلي جوان هستيد، ساده است كه به نحوي نااميد كننده ظاهر شويد. يك پيروزي بزرگ داريد، و بازي بعدي كه انجام مي دهيد به خاطر هياهو سخت است؛ شما توجه زيادي كسب كرده ايد، ستایش زيادي، و در اكثر مواقع مسابقه بعدي را به همان خوبي بازي نمي كنيد.”

نه نادال و نه چنگ در ديدارهاي بعدي نااميد كننده نبودند. چنگ مسير رويايي خود را با پيروزي پنج سته مقابل استفان ادبرگ در فينال به پايان رساند، و نادال ماريانو پورتا آرژانتيني كه بين سيدهاي تورنومنت قرار نداشت را 6-7(6), 6-3, 6-1, 7-5 از پيشرو برداشت تا بعد از متس ويلاندر در فصل 1982، دومين بازيكني باشد كه در اولين حضورش رولند گاروس را كسب مي كند.

“از زماني كه خيلي جوان بود، او مي گفت آرزويش قهرماني در آزاد فرانسه است و شما مي توانيد آن را ببينيد.” چنگ مي گويد. “هر وقت كه در خاك قرمز رولند گاروس بازي مي كند، حرارت بيشتري وجود دارد، قدرت بيشتري، اگر بتوانيد آن را در بازيكني مانند رافا ببينيد.

2006: گوستاوو كوئرتن درباره دفاع از عنوان قهرماني

فينال، غلبه 1-6, 6-1, 6-4, 7-6(4) بر فدرر

رافائل نادال در سال 2006 به پاريس بازگشت تا بعد از گوستاوو كوئرتن در سال هاي 2000-2001 اولين بازيكني باشد كه با موفقيت از عنوان قهرمانيش دفاع كرده.

در دفاع 2001، كوئرتن به عنوان نفر اول رنكينگ به همراه 13 عنوان قهرماني شامل مسترز كاپ سال قبل وارد شد. ”به نظرم سختي به طور مستقيم با تجربه ارتباط دارد، مخصوصا در گرند اسلم.” او درباره تفاوت دو تلاشش براي دفاع از قهرماني مي گويد. “در سال هاي 97-98 من اشتياق به دست آوردن قهرماني را نداشتم، اينكه به قهرمان تبديل شوم. در 2000-2001، اين ويژگي ها شكوفه داده بودند.”

برزيلي محبوب به طور غيرمنتظره اي در سال 1997 و به عنوان يك بازيكن 20 ساله گرند اسلم خاك رس را به دست آورد، در مسابقه اي كه در واقع اولين فينال دوران حرفه ايش بود، ولي در مرحله دوم سال بعد از مارات سافين شكست خورد.

هرچند تا پايان رولند گاروس آن فصل 20 ساله نمي شد، نادال در گذشته آن شخصيت هاي قهرماني را نشان داده بود. بازيكن اسپانيايي به طور استواري جايش را در رنكينگ 2 جهان ثابت كرده بود، به صورتي چشم گير، به عنوان مردي براي شكست دادن در خاك رس. روند پيروزي هاي متواليش در ورود به پاريس به 53 رسيده بود – برابر با ركورد گيرمو ويلاس در 29 سال پيش.

“هميشه برايم يك بازيكن تماشايي بود؛ او مي تواند به همراه بلوغ با جنگندگي كنار بيايد.” كوئرتن درباره توانايي نادال براي مديريت كردن فشار اضافي دفاع از عنوان قهرماني براي نخستين بار مي گويد. “اينگونه بود كه نادال تورنومنت را كسب كرد.”

نادال ركورد خاك رس ويلاس را با پيروزي سه سته مقابل رابين سودرلينگ در دور اول شكست، سپس كوين كيم، پل آنري متيو، ليتون هيوئيت، نواك جوكوويچ و ايوان ليوبيچيچ را مغلوب كرد تا نمايش پيش بيني شده فينال مقابل راجر فدرر را رقم بزند.

بازيكن سوئيسي تا به آنجا در هفت فينال گرند اسلم خود شكست نخورده بود و در جستجوي تاريخ بود، تلاش براي در اختيار داشتن همزمان هر چهار قهرماني گرند اسلم براي نخستين بار بعد از راد ليور در 1969. شكست قبليش در گرند اسلم در نيمه نهايي سال گذشته مقابل نادال بود. در واقع، نادال چهار رويارويي گذشته آن ها را كه شامل فينال دو تورنومنت خاك رس مونت كارلو و رم مي شد را برده بود.

“من هميشه نبردهاي بين نادال و فدرر را تماشا مي كردم و به نادال شانس پيروزي مي دادم.” كوئرتن اعتراف مي كند.

اميد قهرماني نادال در خطر به نظر مي رسيد، هنگامي كه در ابتداي مسابقه پنج گيم اول را در ست 1-6 از دست داد، بدترين شكست ستش در رولند گاروس تا به اين لحظه. او به سرعت بازي را برگشت داد و با ست 6-1 خودش نيروي حركتي را به دست آورد. او در امتياز 5-4 ست چهارم از يك وقفه رنج برد ولي اعصابش را در تايبريك كنترل كرد تا به جوان ترين قهرمان پياپي رولند گاروس از زمان بيورن بورگ در 1974-75 تبديل شود.

“من آن را يك فينال معمولي بين دو قهرمان بزرگ در نظر گرفتم.” كوئرتن مي گويد. “اين چيزيست كه گرند اسلم اجازه آن را مي دهد، زماني براي تنيس باز تا راه حل را پيدا كند. نادال در زمين احساس راحتي داشت؛ او روش شكست دادن فدرر را پيدا كرد.

2007: كارلوس مويا درباره بازي با رافا

فينال، غلبه 6-3, 4-6, 6-3, 6-4 بر فدرر

رافائل نادال 12 ساله بود كه قهرماني ديگر بازيكن مايوركايي، كارلوس مويا در رولند گاروس را از تلويزيون تماشا كرد. نه سال بعد، دانش آموز و مربي در يك چهارم نهايي روز چهارشنبه در زمين فيليپ شاتريه روبرو شدند.

با وجود رابطه مخصوص بين آن ها، مويا اعتراف مي كند كه از بازي كردن با نادال خوشحال نبود، به جاي آن دوست داشت در قسمت ديگري از جدول بود. ”مقابل رافا در خاك رس در پنج ست، مانند جنگ است.” او مي گويد. “شما مي دانيد كه از آن ديوار عبور نخواهيد كرد. اين چيزيست كه همه ما مي دانيم.”

پنج بازي گذشته آن ها، كه مويا دو پيروزي داشت، نزديك تر بود. ولي بر اساس انتظار، نادال قهرمان سال 1998 را در كمتر از دو ساعت 6-4, 6-3, 6-0 شكست داد.

“آن روز باد زيادي مي وزيد و من واقعا هيچ شانسي براي برد نداشتم.” مويا به ياد دارد. “دو ست نخست برايم خيلي مهم بودند. من بريك جلو نبودم يا چيزي شبيه آن كه بتوانم حس كنم شانس دارم، اصلا. در ست نخست بريك را پس گرفتم و فهميدم چقدر دشوار است. او خيلي خيلي عميق، خيلي با اعتماد به نفس بازي مي كرد.”

در مسير آن سال، نادال به صورت بي رحمانه اي خوب بود. براي نخستين بار در رولند گاروس تا ديدار نهايي هيچ ستي را واگذار نكرد، حذف كردن خوان مارتين دل پوترو، فلاويو چيپولا، آلبرت مونتانيس، ليتون هيوئيت، مويا و نواك جوكويچ با موفقيت. بعد از تجربه دست اول مقابل نادال در پاريس، مويا دليل خوبي براي باور به قهرماني دوباره او داشت.

“در او چيزي را مي بينيد كه در ديگر بازيكنان نمي بينيد.” او مي گويد. “مي توانستم ببينم اگر در مقابل هر بازيكني خوب بازي كنم، شانس برتري دارم، حداقل بازي را نزديك كنم، ولي در برابر او نه. او شما را مجبور مي كند هر امتياز را بازي كنيد؛ هيچ امتياز راحتي به شما نمي دهد. در بازي پنج سته هيچكس مانند او نمي تواند آن را انجام دهد.”

براي دومين سال پياپي، نادال در فينال برابر راجر فدرر قرار گرفت، در حاليكه بازيكن سويسي يك بار ديگر به دنبال چهارمين گرند اسلم متوالي بود. با اين وجود، متفاوت با سال قبل، فدرر قبل از اين مسابقه سه تا از چهار ديدار پيشين را به سود خود پايان داده بود. يكي از آن ها در هفته قبل از رولند گاروس بود، هنگامي كه فدرر روند 81 برد متوالي بازيكن اسپانيايي بر روي خاك رس را با واگذاري دو گيم در دو ست نهايي فينال هامبورگ متوقف كرد.

اين بار، نادال با خونسردي 16 تا از 17 فرصت بريك را ناكام گذاشت تا سومين قهرماني رولند گاروس را با نتيجه 6-3, 4-6, 6-3, 6-4 كسب كند.

“قبل از 2007، من حس كردم نادال بازيكن بهتري نسبت به فدرر در خاك رس است. آن اولين سالي بود كه حس كردم رافا بازي را كنترل مي كند، امتياز را كنترل مي كند و به اين خاطر ست را به فدرر واگذار كرد كه بهترين بازيش را ارائه نمي داد. وقتي بهترين بازيش را نمايش مي داد، راه شكست فدرر را پيدا مي كرد.”

درباره موفقيت هاي نادال، مويا – كه اكنون 35 سال دارد و در تور قهرمانان حكمفرمايي مي كند – اعتراف مي كند فرصت رويارويي با او در رولند گاروس همچنين يك مزيت بوده. “از سوي ديگر، بازي كردن با او تجربه خوبي بود. او شايد به بهترين بازيكني تبديل شود كه در رولند گاروس بازي كرده. اگر امسال هفتمين قهرماني را به دست آورد، بهترين بازيكن خاك رس خواهد شد، پس حداقل مي توانم بگويم با او در تورنومت بازي كرده ام.”

2008: برد گيلبرت درباره عملكرد مقتدرانه

فينال، غلبه 6-1, 6-3, 6-0 بر فدرر

رافائل نادال براي مدت ها خودش را به عنوان برگزيده در رولند گاروس ثابت كرده بود، ولي هيچكس نمي توانست تصور كند چقدر قاطعانه مي تواند قهرمانيش را در چهارمين حضور به دست آورد.

برد گيلبرت كه آندره آغاسي را در شش قهرماني گرند اسلم، شامل رولند گاروس 1999 هدايت كرده، در طول سال ها به عنوان بازيكن و مربي چندين مسير بزرگ قهرماني گرند اسلم را ديده – و حتي او از عملكرد بازيكن اسپانيايي در آن سال وحشت زده شده بود.

“قطعا شگفت انگيزترين چيز اينست كه شخص وارد مي شود، قهرمان سه دوره، و اين از ابتدا تا پايان شايد مقتدرانه ترين عملكردش بود.” او مي گويد. “اين حس را داشت كه انگار آن ها از خيلي دور تماشا مي كنند، طوري كه هيچكس با توجه به بازيش در آن موقع شانسي نداشت.”

نادال پنج حريف نخستش را به راحتي كنار زد – توماس بلوچي، نيكولاس دويلدر، ياركو نيمينن، فرناندو ورداسكو و نيكولاس آلماگرو – با واگذاري جمعا 25 گيم. برد 6-1, 6-1, 6-1 مقابل آلماگرو، در واقع يك طرفه ترين يك چهارم نهايي رولند گاروس در تاريخ تنيس حرفه اي بود.

“به نظرم بازيكنان وقتي از تونل خارج مي شدند از ترس 3-0 بازنده بودند.” گيلبرت نقل مي كند. “علاوه بر آن، مسلما بازيش، اصلا به شما هيچ فرصتي نمي دهد. شما را مجبور مي كند هر امتياز را به دست آوريد. تركيب نادري از دفاع و حمله باورنكردني است.”

نواك جوكويچ بهترين فرصت را براي گرفتن ست از نادال داشت، بازيكن اسپانيايي را در ست سوم نيمه نهايي به تايبريك رساند ولي مدافع عنوان قهرماني برتري 6-0 را در تايبريك برپا كرد تا به سرعت اميدهاي صرب را فرو نشاند.

“باورنكردني بازي مي كرد.” گيلبرت مي گويد، كه براي ديدار نيمه نهايي در پاريس بود. “اين حس را داشتيد كه حتي اگر جوكويچ ست سوم را كسب كند، حتي اگر به اندازه كافي انرژي براي يك ست ديگر داشته باشد – واضحست كه حالا يك بازيكن كاملا متفاوت است – او نمي تواند دو ست ديگر را ببرد. من تماشاي آن بازي ها را به ياد دارم؛ جايي كه فكر مي كرديد اگر كسي ست بگيرد يك شگفتي خواهد بود، پيروزي يك نفر در سه ست را فراموش كرده بوديد.”

فينال كه با حضور مرد شماره 1 راجر فدرر در مقابل مرد شماره 2 رافائل نادال براي سومين سال پياپي بود، حيرت انگيزترين نتيجه را خلق كرد: در هم شكستن 6-1, 6-3, 6-0 بازيكن سويسي. اين يك طرفه ترين شكست فدرر در صحنه گرند اسلم بود.

گيلبرت، كه وقتي آغاسي با واگذاري فقط هفت گيم فدرر را در آزاد آمريكا شكست داد در كنار زمين بود، هنگامي كه بازي را از اتاق هتل در لندن مي ديد شگفت زده شده بود. “من اينگونه بودم كه، اين ممكن نيست اتفاق بيفتد. قطعا او بزرگ است، يك بازيكن خاك رس بزرگ و او را گيج و در هم شكسته كرده بود. فَكَم به خاطر آنچه كه مي ديدم كاملا باز شده بود.”

“رافا تقريبا نزديك به شكست ناپذير بود. فدرر شايد كمي بيش از حد فشار وارد مي كرد، با حس اينكه رافا در چه سطحي بود. يكي از اين چيزها بود، مانند گاهي در بازي بسكتبال يا فوتبال، سه يا چهار ناكامي و به سرعت از دستش خارج شد. كمبود تلاش يا چيزي شبيه آن نبود. رافا بر روي روند بازيش بود، فدرر كمي بد بود و آنروز از همه نظر بر او برتري داشت.”

نادال به پنجمين بازيكن تاريخ حرفه اي تبديل شد كه بدون از دست دادن ست قهرمان گرند اسلم شده و به كن رازول (آزاد استراليا 1971)، ايلي ناستازي (رولند گاروس 1973)، بيورن بورگ (رولند گاروس 1978، 1980؛ ويمبلدون 1976) و فدرر (آزاد استراليا 2007) پيوست.

“آن ها یکی پس از دیگری از جدول مسابقات بيرون مي رفتند.” گيلبرت مي گويد. “او به شدت برگزيده بود تا برنده باشد و آن را انجام داد. اين چيزيست كه آن را بيشتر مخصوص مي كند. شما مي دانيد تكرار قهرماني گرند اسلم چقدر سخت است، و نادال، سه بار اين كار را انجام داد. پس از آن در چهارمين بار و در شگفت انگيزترين صورتي كه انجامش داد؟ اين خودش به شما مي گويد كه او چقدر بزرگ است.”شما فكر نمي كرديد ممكن باشد كسي در خاك رس بهتر از بورگ باشد. خب، شايد او هست. نادال و بورگ، آن ها مانند پيكاسو هستند.





2010: متس ويلاندر درباره پيروزي مهم

فينال، غلبه 6-4, 6-2, 6-4 بر رابين سودرلينگ

متس ويلاندر، كه اولين از سه قهرماني رولند گاروس خود را در نخستين حضورش در سال 1982 كسب كرد، آن مسابقه را مهمترين در شش قهرماني نادال مي داند.

رافائل نادال با شكست مقابل رابين سودرلينگ در دور چهارم سال قبل، ديگر در پاريس بي نقص نبود. سرنوشت طوري رقم خورد كه آن ها دوباره در 2010 به مصاف هم بروند – اين بار در ديدار نهايي.

“آن برايم برجسته است چون بعد از شكست 2009 مقابل سودرلينگبازیش را تغيير داد و فصل 2010 بازگشت و سال خوبي مانند جوكويچ 2011 داشت.”او توضيح مي دهد. “فكر كنم اين اولين مسابقه اي بود كه نادال واقعا بازيش را ارتقا داد و قطعا بلافاصله بعد از آن ويمبلدون را برد و پس از آن آزاد آمريكا. تا قبل از فينال سخت بود پيش بيني كنيد نادال در نزديكي بهترين فصل دوران بازيش است.”

مشابه با مسير سه قهرماني پيشين رولند گاروس، نادال بدون از دست دادن ست به مسابقه نهايي رسيد. ولي هيچ يك از شش حريفش – جياني مينا، هوراشو زِبايِس، ليتون هيوئيت، توماس بلوچي، نيكولاس آلماگرو و يورگن ملزر – در بين 20 نفر برتر رنكينگ نبودند.

سودرلينگ كه در آن زمان رنكينگ 7 را در اختيار داشت، مدافع عنوان قهرماني، راجر فدرر را در يك چهارم نهايي حذف كرد و در نيمه نهايي پنج سته توماس برديچ را براي صعود به دومين فينال پياپي رولند گاروس شكست داد.

ويلاندر پيش از مسابقه شانس برتري را به هموطن سوئدي خود داده بوده: “من فكر مي كردم سودرلينگ شانس نسبتا بيشتري دارد. ”او اعتراف مي كند. “فكر مي كردم سودرلينگ به خاطر شكست دادنش در سال قبل او را مغلوب مي كند. او با شكست راجر فدرر، مدافع عنوان قهرماني وارد شده بود. ما همچنين بعد از آن شكست در نادال دگرگوني نديده بوديم.”

نادال سهم خود در ناكامي را بعد از شكست مقابل سودرلينگ در 2009 تجربه كرد. با مختل شدن بازيش به دليل مصدوميت زانو، او براي 10 ماه بدون قهرماني بود و به رتبه 4 سقوط كرد، پيش از اينكه در بهار موفق شد به اولين بازيكني تبديل شود كه هر سه تورنومنت مسترز خاك رس را به خود اختصاص داده.

مشابه با ويلاندر، كه بعد از شكست سال 1984 مقابل ايوان لندل در 1985 به فينال بازگشت و او را شكست داد، نادال به خاطر تنها ناكاميش در رولند گاروس انتقام گرفت.

در بازگشت به سرزمين آشنا، بازي كردن براي جام رولند گاروس، نادال 6-4, 6-2, 6-4 سودرلينگ را از پيشرو برداشت. بعد از آن، او صورتش را زير حوله پنهان كرد و اشك ريخت. اين پيروزي، بازگشت بازيكن اسپانيايي به رنكينگ 1 مردان را تضمين كرد و شروع مسير شگفت انگيزي بود كه نادال در آن ويمبلدون را براي دومين مرتبه برد و اولين قهرماني آزاد آمريكا را به دست آورد تا قهرماني در هر چهار گرند اسلم را كامل كند.

“به نظرم آن پيروزي، فينال برابر سودرلينگ، به نحوي دوران بازيش را به مسيرش باز گرداند.” ويلاندر مي گويد. “اين مسابقه اي بود كه باعث شد باور كند پايان نيافته و بازيش را دگرگون كرد.

2011: آندره آغاسي درباره فرم خاك رس نادال

فينال، غلبه 7-5, 7-6(3), 5-7, 6-1 بر فدرر

اعتماد به نفس رافائل نادال به قدري متزلزل شده بود، قبل ازينكه تلاشش را براي كسب ششمين قهرماني رولند گاروس در سال 2011 آغاز كند. هرچند او هنوز نفر اول رنكينگ بود، ولي دو فينال خاك رس را در ماه مي مقابل نواك جوكويچ واگذار كرده بود – هر دو در ست هاي متوالي.

"بعد از شكست 2009 مقابل سودرلينگ بازيش را تغيير داد و فصل 2010 بازگشت و سال خوبي مانند جوكويچ 2011 داشت"

براي دشوارتر شدن آن، قرعه نادال مقابل شايد خطرناك ترين حريف دور اول رقم خورد، جان ايزنر. آمريكايي 206 سانتي متري، ست دوم وسوم را در تايبريك كسب كرد تا قهرمان پنج دوره مسابقات را در نزديكي شكست قرار دهد، قبل ازينكه ببيند بازيكن اسپانيايي بازيش را ارتقا داده و در اولين ديدار پنج سته در رولند گاروس برنده شود.

نادال 25 ساله با ركورد شش قهرماني بورگ در رولند گاروس برابري كرد – ركوردي كه خيلي ها فكر مي كردند هيچ گاه دست نخواهد خورد

“نادال حريفانش را مطمئن مي كند كه با انواع چرخش ها كنار بيايند، و امكان اشتباهش در اين رالي ها درك نكردني است.” آندره آغاسي توضيح مي دهد، كه بعد از فيناليست شدن در سال هاي 1990 و 91 موفق شد عنوان رولند گاروس را در 1999 به خود اختصاص دهد. “ضرباتش را نزديك خط مي زند تا حريفانش را در زمين حركت دهد. فورهندش را طوري مي زند كه بالاي شانه حريف برسد و نادال در دفاع كردن به طرز باثباتي عاليست.”

“به اين خاطر است كه شكست دادن نادال در بازي هاي پنج سته خيلي سخت است، مخصوصا در رولند گاروس. مانند بوكسوري است كه مدام مشت مي زند. كاملا حريف را خسته مي كند.”

با توجه به اينكه مسابقه اش مقابل ايزنر مانند يك هشدار بود، نادال هميشگي رقيبان بعديش پابلو آندوخار، آنتونيو وئيچ، ايوان ليوبيچيچ، رابين سودرلينگ و اندي ماري را در سه ست كنار زد. در نيمه ديگر جدول مسابقات، راجر فدرر موفق شد با شكست نواك جوكويچ در نيمه نهايي به ركورد 41 برد و بدون باخت بازيكن صرب از ابتداي فصل پايان دهد.

در چهارمين فينال رولند گاروس بين رقباي قديمي، نادال يك بار ديگر پيروز ظاهر شد، شكست 7-5, 7-6(3), 5-7, 6-1 فدرر در سه ساعت و 40 دقيقه.

“تسلط نادال در طول سال ها به خاطر اين واقعيت است كه چندين مزيت دارد.” آغاسي مي گويد. “بهتر از هر كسي در خاك رس حركت مي كند – و شايد بر روي هر سطحي. جوكويچ فاصله را كم كرده، با بهبود حركت خودش، ولي نادال سلاح هاي خيلي زيادي در خاك رس دارد.”

“آيا جوكويچ و فدرر مي توانند او را در رولند گاروس شكست دهند؟ بله، قطعا مي توانند، ولي بايد در كل مسابقه 100 درصد آماده باشند و ريسك كنند. شيوه اي كه جوكويچ در 18 ماه گذشته با آن به او ضربه زده، جلو آمدن در زمين و بازگشت دادن سريع تر توپ هاست. شيوه پرمخاطره ايست و انجامش براي مدت طولاني در يك مسابقه سخت است.”

با پيروزيش در مقابل فدرر، نادال 25 ساله با ركورد شش قهرماني بورگ در رولند گاروس برابري كرد – ركوردي كه خيلي ها فكر مي كردند هيچ گاه دست نخواهد خورد.

“موفقيت هاي رافائل نادال در رولند گاروس و زمين هاي خاك رس بين بزرگترين در هر دوره تاريخ تنيس است” آغاسی گفت.

ترجمه توسط نیما (Nima93)

تهیه شده در انجمن تنیس تاکرز

منبع: Deuce, ATP

With assistance from James Buddell