بررسی دیدار پایانی رقابت های آزاد استرالیا

[Nadal]

Rafael Nadal - Roger Federer Match Review

در دیداری زیبا و جذاب، رافائل نادال موفق شد راجر فدرر را از رسیدن به رکورد پیت سمپراس بازدارد و در کنار آندره آغاسی، جیمی کانرز و متس ویلاندر تنها بازیکنی باشد که بر روی هر سه سطح گرند اسلم برده است.

نادال در دیدار حماسی ساعات قبل که به وقت محلی تا ساعات اولیه روز دوشنبه هم ادامه داشت، راجر فدرر سوئیسی را در پنج ست و با نتیجه 7-5، 3-6، 7-6، 3-6، 6-2 از پیش رو بردارد.

کم کم تبدیل به عادت شده است که دیدار فدرر و نادال هر بار زیباتر از دفعه ی قبل باشد و بازی امروز نیز، در کنار فینال ویمبلدون، به یکی از زیباترین بازی های این دو اسطوره ی تنیس تبدیل شد.

آمار و بررسی بازی:

درصد سرویس های اول نادال 64% بود و درصد سرویس های اول فدرر 52% بود که یکی از دلایل Break شدن های زیاد راجر، همین درصد پایین سرویس های فدرر بود که بعد از درصد بالای سرویس های فدرر در دو دیدار اخیر، بسیار عجیب به نظر می رسید.

نادال در کل بازی 4 ace زد و 4 Double Fault داشت ولی فدرر 11 ace زد و 6 Double Fault داشت که اکثراً در مواقع حساس بازی بودند و باعث شدند نادال در نقاط حساس بازی Cheap Point بدست آورد.

نادال از 112 سرویس اولی که زد، 74تای آنها تبدیل به امتیاز شد که معادل با 66% بود و فدرر از 90 سرویس اولی که زد 66تای آنها تبدیل به امتیاز شد که معادل با 73% هست.

نادال از 63 سرویس دومی که زد 30تای آنها تبدیل به امتیاز شد که معادل با 48% هست و فدرر از 82 سرویس دومش، 37 امتیاز گرفت که معادل با 45% هست.

Winner های نادال 50 عدد بود و فدرر 71 Winner زد. رافا 41 Unforced Error داشت و راجر 64 Unforced Error داشت که در مجموع برآیند Winner - UE هر دو نزدیک به هم و با برتری اندک نادال است.

نادال در کل بازی 16 Break Point داشت که موفق شد 7 بار فدرر را Break کند که معادل با 44% است و فدرر در کل بازی 19 Break Point داشت که 6 بار موفق شد نادال را Break کند که معادل با 32% هست.

رافا در طول بازی 26 بار به لب تور آمد که 15 بار موفق بود (58%) و راجر در طول بازی 60 بار به لب تور آمد که 43 بار موفق بود (72%).

در تمام این بازی 4 ساعت و 23 دقیقه ای، نادال 173 امتیاز گرفت و فدرر 174 امتیاز.

در این دیدار جذاب و دیدنی، رافا از نقشه ای واضح استفاده می کرد و در تمام بازی بر اجرای آن تاکید داشت و آن هم فرستادن 99% سرویس ها بر روی بکهند فدرر بود و به جرئت می توان گفت که به غیر از 4 aceیی که نادال در طول بازی داشت، تمام سرویس ها روی بکهند فدرر می آمدند. نادال همچنین در رالی ها تمرکز ضرباتش در 80% موارد روی بکهند فدرر بود. (مانند عکس زیر)

در کنار این، فدرر سعی می کرد تا از شیوه ای که اکثر بازیکنان برای برتری برابر نادال استفاده می کنند، بهره ببرد؛ یعنی باز بازی کردن (Wide Playing) و خارج کردن رافا از جریان بازی ولی رافا در بسیاری از موارد ضربات خارق العاده و غیر قابل باور میزد و امتیازی که به نظر می رسید از دست رفته است را بدست می آورد. (مانند عکس زیر)

در طول بازی، رافا بدون تغییر در نقشه ی اولیه اش، استفاده از ضربات Top Spin بر روی Backhand فدرر، امتیازات فراوانی بدست آورد. رافا از این واقعیت ساده در تنیس استفاده کرد که بازیکنانی که Backhand تک دست دارند، در زدن ضربات Backhand بالاتر از شانه با مشکل بیشتری روبرو می شوند و همین باعث شد که رافا در بسیاری از رالی ها کنترل امتیاز را در دست داشته باشد. راه حل فدرر برای مبارزه با این نقشه، حضور بیشتر در داخل زمین و پاسخ دادن ضربات نادال در زمان کمتر، سرعت بیشتر و ارتفاع پایین تر بود که در بعضی از امتیازات با این روش موفق عمل می کرد ولی در کنار آن، تعداد Unforced Error های راجر افزایش یافت و تمرکز او را به هم زد. شاید یکی از اشتباهات بزرگ راجر در ست سوم بازی بود، جایی که دوبار می توانست رافا را در امتیازهای 0-40 و 15-40 Break کند ولی به دلیل عدم استفاده از همین شیوه ی همراه با ریسک، نهایتاً ست سوم را در Tie-Break به رافا واگذار کرد و ضربه ی روانی محکمی را متحمل شد.

هر دو بازیکن در جریان بازی نشان دادند که شایسته ی قهرمانی هستند ولی در نهایت این نادال بود که با حفظ تمرکز خود، در ست پنجم موفق شد از نظر روانی بر فدرر برتری یابد و سرویس راجر را Break کند و نهایتاً مقام قهرمانی را بدست آورد و اشک های فدرر را از دیدگانش جاری سازد.

بطور کلی، نقشه ای که رافا از آن بهره می برد، بسیار دقیق و حساب شده بود و اصرار رافا به استفاده از آن باعث شد که راجر نتواند از Forehand های سهمگین خودش استفاده ی لازم را ببرد و کنترل بیشتر امتیازات را به رافا داد و در نتیجه نقشه ی اصلی راجر برای پیروزی در این دیدار که همانا استفاده از سرویس و فورهند های سنگین بود، ناکارآمد شد و رافا موفق شد با تحمیل سبک بازی خود به فدرر، برتری را از آن خود کند. رافا امروز نشان داد که مستحق قهرمانی بود ولی هیچ چیز از ارزش های برترین بازیکن تاریخ تنیس، راجر فدرر، که اشک های او بعد از پایان بازی بسیاری را تحت تاثیر قرار داد، کم نمی کند. راجر امروز نشان داد که همچنان حرف های زیادی برای گفتن دارد و دوران او هنوز به پایان نرسیده است. رافا نادال نیز امروز بر همگان ثابت کرد که خواستن، توانستن است و می توان با تلاش، به موفقیت رسید و پیشرفت کرد. امروز کمتر کسی است که رافائل نادال را تنها بر روی یک سطح خطرناک بداند و به راستی اکنون رافا در تمامی سطوح فوق العاده عمل می کند.

این دیدار نیز به پایان رسید و رافا به ششمین عنوان قهرمانی گرند اسلم خود دست یافت و راجر را در آرزوی کسب چهاردهمین گرند اسلم نگاه داشت. رافا اکنون به عنوان اولین اسپانیایی که در استرالیا قهرمان شده است و همچنین تنها بازیکن فعال که روی هر سه سطح خاک، چمن و Hard به قهرمانی گرنداسلم دست یافته است، نام خود را در کتاب رکورد ها ثبت کرده است و امیدوار است تا روند قهرمانی هایش را ادامه دهد.

[Mohammad]

ممنون علی جان عالی بود! هم پریویو و هم ریویو

رافا همیشه از راجر به عنوان برترین و بهترین بازیکن برای همیشه نام می بره ولی خب اونو رافا به خاطر عشقی که به راجر داره میگه، اجازه بده باهات در این زمینه مخالفت کنم که راجر رو برترین بازیکن تنیس تاریخ تنیس خوندی. راجر هنوز تا G.O.A.T شدن فاصله داره، دلیلشم مشخصه هنوز رولند گروس مونده!

یه نکته جالبی هم راجر دیروز تو مصاحبش گفته بود که البته نباید گفت جالبه بیشتر شبیه بهانه های نواک بود. و اینکه آرزو کرده بوده که کاش چپ دست بودم!! به خاطر همون مزیت همیشگی چپ دستها در برابر راست دستها که در امتیازهای مهم و حیاتی یک گیم، نوبت سرو زدن از Ad court شون میرسه و خب با طبع خيلي از موارد سرویس ها رو تا حد ممکن Wide و با Spin زیاد می زنند تا جهش کنه بیرون، با این کار هم توپ به سمت Backhand شخص گیرنده جهش میکنه و هم تا حدودی از زمین دور میشه.(ولي فك كنم يه بار رافا ديروز يه Ace از سمت Ad به T زد كه راجر رو غافلگير كرد) البته همه ما میدونیم که رافا هم ذاتا راست دسته و به خاطر همین مزیتها این همه به خودش سختی داده و با دست چپ بازی کرده. کار آسونی نیست مخصوصا اولاش، به عقیده خیلیها شاید یکی از دلایلی که رافا کمتر سرویس هاش سرعتیه و پیشرفتش در این زمینه یه حرکت تدرجیه همین باشه (البته این یه عقیده است! دلیلی به علمی بودنش نیست) مسلما راجر هم مي تونست اين كارو بكنه! نميتونست؟

راجر هم كه هميشه نشون داده خيلي به سروهاي اولش وابستست. هم از لحاظ رواني و هم از لحاظ بازي! اينو تو فينال ويمبلدون هم ديديم كه هر وقت درصد سروهاي اولش اومد پائين كارش به گره خورد. كه ديروز هم از اين قائده مستثنا نبود.

انصافا به جز سرويس راجر ديروز عالي بود، مخصوصا تو راليها كه خيلي عالي بود ولي خب اين رافا بود كه از اون بهتر بود و در شرايطي كه هيچكسي فكرشو نميكرد رافا به توپ مي رسيد تو يه Winner ميزد.

[aj7mclean]

رنكينك جديد امروز اعلام شد، ده نفر اول رو در پائين براتون ميذارم. از نكات قابل توجه سقوط 7 پله اي سونگا به رده چهاردهم و بالا آمدن ورداسكو تا رده نهم است:

Rafael Nadal 14260
Roger Federer 11000
Novak Djokovic 9010
Andy Murray 7360
Nikolay Davydenko 5030
Andy Roddick 4510
Juan Martin Del Potro 4350
Gilles Simon 4170
Fernando Verdasco 3480
David Nalbandian 3395