شیرین ترین و تلخ ترین خاطرات خود را از تماشای بازی های تنیس بگویید...!

[S.A.IVI.A.N]

شیرین ترین و تلخ ترین خاطرات شما از تماشای بازی های تنیس چیست؟

خیلی جالبه واسم که بدونم همه بچه ها در حین دیدن بازی های تنیس و بازیکن مورد علاقه شون ،یا پس از پایان بازی چه خاطرات ، اتفاقات و حس هایی رو پشت سر گذاشتن!

لطفا همه بیان بگن ،فکر کنم جالب باشه واسه همه!

اگه امکان داره در دو قالب شیرین ترین خاطره و تلخ ترین خاطره بیان کنید!

[S.A.IVI.A.N]

خوب اولین خاطره رو خودم میگم!
اول تلخترین خاطره رو میگم که بعد شیرینی رو بگم شیریش خوش مزه تره

اول از همه بگم که کلا خاطرات من از تنیس بیشتر مربوط به احساساته،چون اتفاق مهمی که یادم بیاد تو اون روز و حین افتاده باشه یادم نمیاد!

یادمه فینال ویمبلدون 2007 بود. یادش به خیر. اون بازی راجر میخواست با قهرمانی به رکورد بورگ برسه. و رافا هم هنوز غیر از رولند هیچ گرند اسلمی نداشت. سخت بود انتظار اینکه رافا بتونه ویمبی رو ببره.مخصوصا اینکه سال قبلش هم به راجر باخته بود!
خلاصه من و داداشام رفتیم خونه یکی از آشنایان بازی رو ببینیم! ست اول رو راجر برد و ست دو رو رافا. کم کم امیدمون به برد بیشتر میشد. جالب اینجاش بود که هر چی از بازی میگذشت خونه شلوغ تر میشد.تو عمق بازی بودم. بین ست ها که حواسم از بازی خارج میشد یهو میدیدم 10 20 نفر تو سالن نشستن و دارن بازی رو نگاه میکنن! خیلی از اونایی که میومدن و اکثرا اشنا بودن تا حالا تنیس هم ندیده بودن اما اون بازی به دلیل حساسیت بالای که داشت همه رو محو خودش کرده بود. ما هم که خیلی برامون مهم بود با هر امتیاز خوشحالی میکردیم.خلاصه جو جوری شد که دیگه هر پوینت حساس میشد برا همه و با هر پوینت یه گروه خوشحالی میکردن و یه گروه ناراحت!
جالب اینجا بود که از اون همه ادم که اومده بودن تنها من و داداشم طرفدار رافا بودیم. بقیه همه راجری بودن یا راجری شدن از شانس ما. خلاصه جوری شده بود اواخر بازی که جو خونه خیلی سرم اثر گذاشته بود.جو خیلی بدی بود. همه دورو بریات راجری بازی هم حساس طوری شده بود که با هر امتیاز رافا احساسات خالی میکردم!
خلاصه چشمتون روز بد نبینه،تو اون شرایط هم رافا باخت ما هم با احساسات داغون و سر بزیر و دمغ کارمون رو تمام کردیم!
دیگه توبه کردم جایی که راجری هست تنیس نبینم.دیگه اونجا نرفتم واسه تنیس هیچوقت اون بازی یادم نمیره. هرچند یه بازیه زیبا بود!

[Mohammad Reza]

خب خب خب!حرف از خاطره شد...بسی خاطره زیاد است

مطمئنن علاقمندان به تنیس بیشتر از گرند اسلم خاطره دارند تا مسترز و تورنمنت های پایین تر!

من تقریبا از 2008 تنیس رو میدیدم(البته اواخر 2007 هم بازی ها رو دست و پا شکسته دنبال میکردم)بخاطر همین خاطراتم بیشتر مربوط به سال 2008 به بعد است!

مطمئنن یکی از بدترین سال های اسطوره سال 2008 بود و من هر وقت یاد این سال می افتم برام خاطره بدی داره.

اینو هم بگم هر شکست راجر برام تلخ و دردناکه

فینال استرالیا اپن 2009 یکی از تلخ ترین خاطرات بود..چرا که منم همراه با اسطوره بغضم را ترکوندمچونکه همه تو خونه ما راجری هستن بعد از اون باخت هیچ کس چیزی نمیگفت و سکوت عجیبی تو خونه ما حکم فرما بود!

هیچ وقت رولند گاروس 2009 رو از یاد نمیبرم!فوق العاده بود...بسیار بسیار شاد شدم و تا چند روز فول شارژ به خوشحالی می پرداختمتو اون روز خودم تنها خونه بودم و به تنهایی جشن قهرمانی رو گرفتم!
امسالم یکی از خاطرات بدم در رولند بود!اصلا تحمل دیدن بازی فینال رو نداشتم بخاطر همین فقط ست اول رو نگاه کردم و وقتی دوباره به خونه برگشتم یه لحظه اوضاعم خراب شد و فشارم افتاد و به قلبم فشار اومدالبته نمیدونم چرا!این بازی خیلی برام حساس بود،اینقد برام تلخ شد که بعدش با داداشم که خودش یه راجری عجیب هست دعوام شد!کلا هر کی میدیدم باش دعوام میشد!اوضاع خیلی بدی بود...

فینال ویمبی 2009 بهترین خاطره عمرم در ویمبی بود!بسیار بسیار خوشحال شدم...بعد از اون همه ساعت،واقعا حال کردم...

تلخ ترین شکست هم در ویمبی 2008 صورت گرفت...نمیتونم راجع بهش حرف بزنم...من اواخر بازی رسیدم بخاطر اینکه تمرین تئاتر بودم!بدجور حالم گرفته شد...

ولی در کل از ویمبی همش خاطره خوب دارم.

تلخ ترین شکست عمرم!یو اس اپن 2009...جایی که راجر واقعا باید میبرد...ماه رمضون بود...از ساعت 12 تا 6 صب بیدار و منتظر قهرمانی راجر اما...واقعا برام تلخ بود چرا که بعدش اصلاخواب به چشمانم نرفت و تا چشمام میبستم همش خیال میکردم راجر برده و بعدش که یکم میخوابیدم همش خواب قهرمانی راجر رو میدیدم...چه بساطی بود...هممون بیدار بودیم و بازی رو میدیدیم...یاد آوریش برام خیلی تلخه چرا که راجر با اون قهرمانی و بعدش قهرمانی در استرالیا 2010 4 گرند پشت هم رو میگرفت...

[Behnam RF]

من هم همانند محمد رضا ، تلخ ترین استرلیا 2009 و مادرید 2011 ، شیرین ترین برد ها هم، کل 2009 ،
و بازی فینال یواس 2009 که از ساعت 12 تا 6 صبح من بیدار بودم، یکی از باحال ترین باخت های راجر بود برای من ، چون از هر دو بازیکن لذت میبردم.

[Paymaan]

برای من تلخ ترین خاطره فینال استرالیا 2009 بود که با اون بازی 5 ساعته ای که نادال مقابل ورداسکو انجام داده بود اصلا فکرش هم نمیکردم که راجر به رافا ببازه. موقع مراسم بعد از بازی که شد یادم میاد من و داداشم و مادرم داشتیم چای میخوردیم و مراسم رو نگاه میکردیم. یک دفعه دیدیم راجر زد زیر گریه و همه ما بی اختیار بغض کردیم و منم زدم زیر گریه. (نکته جالب این بود که من تاحالا گریه برادرم رو ندیده بودم!). کلا صحنه ناراحت کننده ای بود و فک کنم هر موجود فدرری ای در اون لحظه گریش میگرفت.. ویمبلدون 2008 هم مسابقه اپیکی بود در نوع خودش.
خاطره شیرین هم زیاد دارم مثل : us open 2008 , french open 2009 , wimbledon 2009
استرالیا 2010 هم هیچ وقت از یادم نمیره! چون نتونستم اون بازی رو ببینم چون اون موقع مدرسه بودم. یادم میاد زنگ آخر کلاسمون بود و ما درس نحس عربی رو داشتیم . منم از کلاس اومدم بیرون و به مادرم زنگ زدم که به مدرسه بگه منو بفرستن خونه. همین اتفاق هم افتاد و من با آژانس رفتم خونه ولی تا رسیدم و در رو باز کردم سروینگ فور د مچ فدرر بود! ببخشید که زیاد فک زدم.

تنها چیزی که تنیس کم داره یه فدرر - نادال در فینال US OPEN هست!

[Mohammad]

فکر کردم دیدم همیشه هیچ وقت نه برد رافا خیلی خوشحالم کرده نه باختش و نه در مورد هیچ بازیکن دیگه ای.

[manoochehr]

شیرن ترین ها: قهرمانی نعلبندیان مسترز کاپ 2005 مسترز مادرید و پاریس 2007 فینال پاریس خیلی چسبید نعلبندیان نادال رو تو فینال 6/4 6/0 برد. نعلبندیان و هیویت استرالیا 2011 خیلی چسبید نعلبندیان انتقام شکست wimbledon 2002 رو از هیویت گرفت . قهرمانی دلپو یو اس 2009 قهرمانی دلپو تو 4 تا atp پیاپی. برد دلپو در برابر راجر مسترز کاپ 2009. تلخ ترین ها : شکست argentina در مقابل اسپانیا فینال دیوس کاپ 2008. شکست نعلبندیان در ایندین ولز 2009 مقابل نادال تو اون بازی نعلبندیان 5 تا مچ پوینت داشت و بازی رو باخت شکست دلپو در فینال مسترز کاپ 2009 در مقابل داویدنکو. (کاناس عزیز یادم رفت شیرین ترین پیروزی کاناس بردش مقابل راجر ایندین ولز 2007 و بازم بردش در مقابل راجر میامی 2007 و تلخ ترینش شکست کاناس در مقابل جوکو فینال ایندین ولز 2007.)

[Hatam]

تلخ ترین شکستی که از رافا دیدم رم 2008 مقابل فررو بود این باخت خیلی برام سنگین بود اونم توی راند دوم اصلا فکرشو نمیکردم رافا ببازه دیگه مطمئن بودم که رنک 2 ماله نوواکه ولی رافا دمش گرم نه فقط اجازه نداد نوواک 2 بشه رنک 1 هم که شد.
خاطره شیرین هم که تا دلتون بخاد از رافا داشتم

[koury]

منم تقریبا یه جورائی مثل ممدم... با تمام وجودم رافا رو میپرستم ولی هیچوقت طوری نیست زندگیم رو فدای تنیس کنم، اگرم گریه ای کردم مطمئنا ریشه در چیزی غیر تنیسی داشته ولی ممکنه بغض آدم با برد و باخت ها بشکنه! برای اسپم نشدن پستم یه سری خاطره ی بد و خوب مینویسم:

خاطرات بد:

1. اگه بازیهای زنان هم حساب میشه باخت ماریا به هنین در اپن استرالیای 2006 بود فک کنم که 7-8 صبح بود و خیلی هضمش برام سخت بود بخصوص که ماریا خیلی خوب بازی کرد!

2. باخت رافا به داویدنکو تو میامی 2008 بود اگه اشتباه نکرده باشم، بازی هیثیتی نبود ولی بعد از بازی من گریه کردم!! برای خودمم عجیب بود شاید بخاطر بازی بد رافا بود شاید موضوع دیگه ای!؟ یادمه بعد از این باخت همه تو فروم های خارجی می گفتن رافا مختص خاکه و باید خداحافظی کنه ولی در ادامه ی 2008 نشون داد که همه اشتبا میکردن!!

3. ویمبلدون 2007 ست 4 که رافا من رو به برد امیدوار کرد، یهو برقمون رفت!! من داشتم خدا خدا میکردم که رافا ببره وقتی برق اومد دیدم باخته خیلی نافرم خورد تو پرم!

4. باخت رافا تو میامی امسال به نواک، طوری من رو داغون کرد که تا سه شب و روز بعد از بازی موقع خواب و بیدار شدن حس میکردم یه چیزی ازم کم شده!! در حالی که رافا نسبت به 2010 بهتر کار کرده بود ولی قابل هضم نبود برام.


حالا خاطرات خوب:

1. اولین فرنچ رافا که بخصوص با متوقف ساختن راجر تو نیمه نهائی خیلی بهم چسبید اونم با بازیکنی مثل پوئرتا که خیلی شاخ شده بود.

2. بردن ویمبلدون 2008 که تا سه صبح من خوابم نمیبرد، یادمه کامپیوترمم خراب شده بود و تنها دلخوشیم برد رافا بود!! نتونستم برای کل کل شبش برم اینترنت ولی همون برد برام کافی بود.

3. المپیک 2008 که رافا با اون بازی تو ست دوم با نواک فکر نمیکردم بتونه براحتی گونزو رو شکست بده!! ولی خیلی حس خوبی بود...

4. بردن استرالیای 2008 توسط ماریا به بهترین نحو ممکن!! تک تک بازیهاش رو دارم و مطمئنم اگه اونطوری بازی کنه هیچکس جلودارش نیست ولی افسوس که نمیتونه!!

5. بازیهای رم 2009 که آخرین تنیسی بود که با مادرم دیدم و هر چند سال 2009 گند ترین سال زندگی من و رافا بود ولی اون بازیها هیچوقت از یادم نمیره...

شرمنده اگه یه کم زیادی زیاد شد!!

موفق باشید

[davidbeckham]

تلخ ترین:باخت به سودرلینگ تو رولند
شیرین ترین هم بردن یو اس اوپن و استرالیا توسط رافا
ضمنا برد نوواک تو نیمه نهایی استرالیا 2008 مقابل فدرر هم حال اساسی به من داد
مهمون داشتیم وقتی نوواک برد
من رفتم بیرون عین نوواک با مشت میزدم به سینه
فکر کردن دیوونه شدم
ضمنا اولین ویمبلدون رافا هم عالی بود