بازگشت   تنیس تاکرز > تالار بازيكنان > تالار بازيكنان (تنیس مردان) > ديگر تنيس بازها

پاسخ
 
ابزارهای موضوع نحوه نمایش
قدیمی 11-05-2014, 05:47 PM   #1
archi
Senior Member
 
تاریخ عضویت: Aug 2011
پستها: 301
سپاس: 311
در 294 پست 1,412 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: Andre agassi - Monica Seles - Arthur Ashe - Rafael Nadal -Maria Sharapova - Roger Federer - Billie Jean King - Maureen Connolly - Bryan Brothers - Bjorn Borg - Mansour Bahrami - Justine Henin - Mats Wilander - Jack Sock - Serena Williams - Martina Hingis
پیش فرض مارسلو ریوس

نامبر وانی که هرگز گرند اسلم نبرد 26 دسامبر 1975 در سانتیاگوی شیلی به دنیا آمد . تنیس را از یازده سالگی در باشگاه گلفی در ویتاکورا نزدیک خانه شان یاد گرفت . در سال 1993 که هنوز نوجوان بود به عنوان پسران یو اس اوپن دست یافت ، از سال 1994 حرفه ای شد . با حضور در رولان گاروس به صحنه ی تنیس جهان پا گذاشت و در راند دوم تورنمنت در سه ست نزدیک مغلوب پیت سمپراس شد . مهارت بازی اش با دست چپ ، موهای بلندی که داشت و کلاه آفتاب گیری که وارونه بر سر می نهاد توجه عموم را بدو جلب می کرد . ریوس جذابیت های ظاهری لازم برای ستاره شدن را در کنار مهارت های تکنیکی دارا بود ، در همین سال نخستین چلنجر خود را در درسدن آلمان برد . در می 1995 ریوس نوزده ساله نخستین تایتل اش را در بولونیا با شکست مارسلو فیلیپینی از اروگوئه در دو ست متوالی به دست آورد . وی برای نخستین بار در جمع پنجاه بازیکن برتر جهان حاضر شد . در جون همان سال با شکست یان سیمرینک هلندی در آمستردام قهرمان انفرادی شد و در دابل نیز همراه شنگ شالکن هلندی به عنوان قهرمانی دست یافت . در کوالالامپور نیز با شکست مارک فیلیپوسیس استرالیایی در دو ست قهرمان شد . ریوس به فینال تورنمنت خانگی اش در سانتیاگو نیز راه یافت و سال را در رنک 25 جهان به پایان برد . عملکرد درخشانش در مسترزها از سال 1996 آغاز شد . به کوارتر فاینال اشتوتگارت و مسترز رم رسید . در ایندین ولز ، مونته کارلو و کانادا به سمی فاینال رسید . در سانکت پولتن اتریش با شکست فلیکس مانتیلای اسپانیایی در دو ست متوالی چهارمین تایتل کریرش را به دست آورد . در سانتیاگو ، بارسلونا و اسکاتزدیل نیز به دیدار پایانی راه یافت . در بیشتر این سال به عنوان نخستین شیلیایی تاریخ تنیس در تاپ تن قرار داشت ولی سال را در جایگاه یازدهم به پایان رساند . در سال 1997 ریوس برای نخستین بار به مرحله ی یک چهارم پایانی گرند اسلم های آزاد استرالیا و امریکا راه یافت ، مسترز مونته کارلو را که در آن هنگام سوپر 9 خوانده می شد برد و بازیکنانی چون آندریا گائودنزی ، آلبرت کاستا ، کارلوس مویا ، مگنوس لارسون و در دیدار نهایی الکس کورتخا را شکست داد و قهرمان شد . دو هفته بعد در فینال مسترز رم مغلوب کورتخای اسپانیایی شد ، دیگر موفقیت هایش در طول سال راه یابی به کوارترفاینال مسترز مادرید و فینالهای مارسی ، بوستون و برای سومین بار سانتیاگو می بود . ریوس در این سال تا رنک شش بالا آمد ولی در آخر سال در جای دهم نشست . سال 1998 اوج بازی مارسلو ریوس بود، زمانی که نامبر وان جهان شد . در آغاز سال در اوکلند با شکست ریچارد فرومبرگ استرالیایی قهرمان شد . سپس به فینال اوپن استرالیا رسید ولی به پتر کوردای چک باخت . در ماههای بعد با شکست گرگ روزدسکی بیگ سرور در ایندین ولز قهرمان شد . کمال بازی مارسلو ریوس در فینال سوپر 9 در کی بیسکین فلوریدا با هدایت مربی اش لری استفانکی به نمایش در آمد . ریوس پس از شکست هندریک دریکمن ، تامی هاس و گوران ایوانیشویچ ، با پیروزی بر توماس انکویست در کوارتر فاینال و تیم هنمن در سمی فاینال در روز 29 مارچ 1998 دیدار پایانی را روبروی اندره اگسی برگزار کرد و به پیروزی رسید . در واکنش بدین پیروزی هزاران تن در خیابانهای شیلی جمع شده بودند تا رسیدن نخستین تنیسور شیلیایی تاریخ را به جایگاه نخست رنکینگ جهانی جشن بگیرند . وی پیت سمپراس را که 102 هفته ی متوالی نامبر وان بود و پنج بار در آخر سال رتبه ی یک تنیس مردان جهان را در اختیار داشت به زیر کشید . در روزهای بعد ریوس حتی به کاخ ریاست جمهوری شیلی هم دعوت شد و ده هزار نفر در اطراف کاخ او را تشویق می کردند . نامبر وانی ریوس چهار هفته بیشتر نپایید چرا که از بهر آسیب دیدگی که برایش در پیکار با هرنان گومی آرژانتینی در چارچوب مسابقات دیویس کاپ در بوئنوس آیرس پیش آمده بود نتوانست از عنوان قهرمانی اش در مسترز مونته کارلو دفاع کند . با این وجود دهم آگست همان سال دوباره رنک یک را برای دو هفته پس گرفت . ریوس در این فصل درخشان با شکست آلبرت کاستا در فینال مسترز رم عنوانی دیگر به گنجینه ی افتخاراتش افزود . در سنگاپور هم با شکست مارک وودفورد قهرمان شد . در مسترزهای اشتوتگارت و پاریس به کوارتر فاینال راه یافت ، روی هم رفته 1998 سال ویژه ای نه تنها برای مارسلو ریوس بلکه برای ورزش شیلی بوده است . ریوس هفت تایتل برد از جمله سه مسترز و به دیدار پایانی اوپن استرالیا هم راه یافت . 27 جولای 1998 بالاترین امتیازهای کریر ورزشی اش را جمع کرده بود : 3719 پوینت . البته با توجه به سیستم محاسباتی پیش از سال 2000 . ریوس سال را در جایگاه دوم پس از سمپراس به پایان برد ، سمپراسی که برای ششمین سال پیاپی در رنکینگ آخر سال در صدر قرار گرفته بود .
archi آنلاین نیست.   پاسخ با نقل قول
2 کاربر زیر از شما کاربر گرامی archi به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند:
قدیمی 11-05-2014, 07:55 PM   #2
archi
Senior Member
 
تاریخ عضویت: Aug 2011
پستها: 301
سپاس: 311
در 294 پست 1,412 بار سپاسگزاری شده
بازیکن (های) مورد علاقه: Andre agassi - Monica Seles - Arthur Ashe - Rafael Nadal -Maria Sharapova - Roger Federer - Billie Jean King - Maureen Connolly - Bryan Brothers - Bjorn Borg - Mansour Bahrami - Justine Henin - Mats Wilander - Jack Sock - Serena Williams - Martina Hingis
پیش فرض پاسخ : مارسلو ریوس

ریوس در 1999 هم سطح بالای بازی اش را حفظ کرد گرچه با مصدومیت های مکرر روبرو شد . این مساله مانع از آن شد که از امتیازاتی که در سال 1998 به دست آورده بود بتواند با موفقیت دفاع کند و در نتیجه در رنکینگ افت داشت . ریوس به دیدار پایانی مسترز مونته کارلو رسید ولی در ست دوم در مقابل گوستاوو کوئرتن به دلیل آسیب دیدگی کنار کشید . در مسترز هامبورگ در پیکاری که بیش از چهار ساعت طول کشید ماریانو زابایتای آرژانتینی را شکست داد و قهرمان شد . دو هفته بعد در سانکت پولتن اتریش برای سومین بار پیاپی قهرمان شد . در ماه اکتبر تورنمنت سنگاپور را برد و به فینال پکن راه یافت ولی به مگنوس نورمن سوئدی باخت . وی همچنین به کوارتر فاینال رولان گاروس و مسترز مادرید نیز راه یافت . با وجود مصدومیت های پر شماری که گریبانگیرش شد ریوس برای سومین سال پیاپی حضور خود در تاپ تن را استمرار بخشید و در رنک نهم جهان قرار گرفت . ولی سال 2000 آسیب دیدگی های مکرر بالاخره او را از پا انداخت و از میان بازیکنان برتر جهان خارج کرد . در تورنمنتی در کرواسی با شکست ماریانو پوئرتای آرژانتینی قهرمان شد ، به سمی فاینال مسترز هامبورگ نیز راه یافت ولی از مارات سافین شکست خورد . ریوس سال را در رده ی 37 به پایان برد . در سال 2001 تورنمنت دوحه را برد اما در تورنمنت های سپسین ضعیفتر کار کرد و به دنبال عمل جراحی بر روی مچ پایش حتی از جمع پنجاه بازیکن برتر جهان هم خارج شد . در سپتامبر با پیروزی بر راینر شوتلر آلمانی در هنگ کنگ قهرمان شد ، ریوس سال را در رده ی 39 به پایان رساند . در اوایل 2002 نتایج خوبی گرفت ولی آسیب دیدگی از ناحیه ی کمر باعث شد نتایج خوبش ادامه نیابد . بهترین عملکردش در این سال راه یابی به کوارتر فاینال اوپن استرالیا و سمی فاینال مسترز میامی و همچنین فینال تورنمنت استکهلم بود که با پارادورن سری چاپان تایلندی روبرو شد . ریوس در این فصل در جایگاه 24 رنکینگ ایستاد ولی از مصدومیت های مختلفی که از 1999 گریبان گیرش شده بود رهایی نیافت . در سال 2003 در وینیا دل مار که پیش از این تورنمنت سانتیاگو خوانده می شد برای چهارمین بار به فینال رسید ولی در برابر داوید سانچز اسپانیایی شکست خورد . در World Team Cup در کنار هم میهنانش فرناندو گونزالز و نیکولاس ماسو در دوسلدورف شیلی را به قهرمانی رساندند . در همان سال در بازیهای پان آمریکن در سینگل دوم شد و در دابل همراه آدرین گارسیا به مدال نقره دست یافت . در ماه می بازپسین بازی اش را در ATP و در راند نخست فرنچ اوپن مقابل ماریو آنچیچ کروات انجام داد و در ست دوم از بازی کنار کشید . در سال 2003 ریوس در تورنمنت های اندکی ظاهر شد و در پایان سال رنک 105 جهان را در اختیار داشت . سرانجام در شانزدهم جولای 2004 در پی انواع و اقسام مصدومیت ها در حالی که 28 سال بیشتر نداشت در کنفرانسی خبری در سانتیاگو به طور رسمی از تنیس خداحافظی کرد .

archi آنلاین نیست.   پاسخ با نقل قول
2 کاربر زیر از شما کاربر گرامی archi به خاطر این پست سپاسگزاری کرده اند:
پاسخ

کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)
 
ابزارهای موضوع
نحوه نمایش

مجوز های ارسال و ویرایش
شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید

BB code هست فعال
شکلک ها فعال است
کد [IMG] فعال است
کد HTML غیر فعال است

انتخاب سریع یک انجمن


اکنون ساعت 11:58 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3 می باشد.


Powered by vBulletin Version 3.8.5
استفاده از مطالب TennisTalkers.com تنها با ذکر منبع بلامانع است