تونی ویلدینگ

[archi]

آنتونی فردریک ویلدینگ 31 اکتبر 1883 در کرایست چرچ نیوزیلند در خانواده ای از مهاجرین ثروتمند و برخوردار انگلیسی زاده شد . پدرش فردریک ویلدینگ وکیل سرشناسی بود که از هرفوردشایر انگلیس همراه همسرش به کرایست چرچ آمده بود . مادرش جولیا فرزند چارلز آنتونی شهردار هرفورد بود . پدرش فردریک تنیس بازی می کرد و چندین تورنمنت دابل را در نیوزیلند برده بود . این خانواده در املاکشان دو زمین تنیس داشتند یکی آسفالت که در زمستان استفاده می شد و دیگری چمن که در تابستان به کار می رفت . تونی در یونیورسیتی کالج کانتربری مدتی گذران کرد و سپس برای تحصیل حقوق راهی ترینیتی کالج دانشگاه کمبریج شد . در تیم تنیس دانشگاه مهارت های تنیس اش را بهبود بخشید و در سال دوم تحصیلش دبیر افتخاری باشگاه شد و برای محبوب کردن این ورزش کوشش ها کرد . از بازی هارولد ماهونی در ویمبلدون 1903 دیدن کرد . در جون 1905 درسش را تمام کرد و برای پیوستن به شرکت حقوقی پدرش راهی نیوزیلند شد . از اکتبر 1901 با پیروزی در تورنمنت کانتربری در هفده سالگی نخستین عنوانش را به دست آورد . در ویمبلدون 1904 در دور نخست آلبرت پربل را شکست داد و در دور دوم مغلوب هارولد ماهونی شد . مدت کوتاهی پس از آن در شروپ شایر پیروز شد و سپس در تامپسون چلنج کاپ ردهیل قهرمان شد . جولای 1905 نخستین حضورش را در دیویس کاپ با تیم Australasia تجربه کرد . Australasia تیمی بود متشکل از بازیکنان استرالیا و نیوزیلند . تونی در این بازیها در نیمه نهایی مقابل اتریش حاضر شد . گرچه در فینال 5 - 0 مغلوب امریکا شدند . در 1906 گاهی با ترن و بیشتر با عشقش موتور سیکلت در سراسر اروپا سفر کرد و در شهرهای مختلف از جمله کن ، پاریس ، لیون ، بارسلونا ، ویسبادن ، ریدینگ ، پراگ ، وین و ... مسابقه داد . در برخی از تورنمنت ها در آلمان و انگلیس همراه پدرش در دابل شرکت می کرد . در شیفیلد و هلمشایر در جون 1906 در کنار یکدیگر قهرمان شدند . چندی بعد با شکست هری پارکر قهرمان نیوزیلند شد . در 1908 همراه میجر ریچی در تورنمنت دابل جنوب فرانسه با پیروزی بر برادران دوهرتی قهرمان شدند . از 1907 تا 1909 با تیم Australasia قهرمان دیویس کاپ شد . بار اول با پیروزی بر بریتانیا و دو مرتبه ی دیگر با شکست ایالات متحده در فینال . به سال 1909 در مسایل کاری اش هم به موفقیت رسید و به عنوان وکیل مدافع در دادگاه عالی نیوزیلند صاحب صلاحیت شناخته شد . از 1910 تا 1913 به طور جدی روی تنیس متمرکز شد و چهار بار پیاپی ویمبلدون را برد . در 1910 و 1912 آرثور گور را در دیدار پایانی در چهار ست شکست داد ، در 1911 هربرت برت را در فینال شکست داد ، برت پس از دو ست ریتایر کرد ، در 1913 به گفته ی ولیس مایرز بهترین بازی عمرش را انجام داد و موریس مک لافلین قهرمان 1912 امریکا را در سه ست شکست داد . در 1914 با اختلاف خیلی کمی فینال را به نورمن بروکز واگذار کرد و بخت رسیدن به پنجمین تایتل ویمبلدون اش را از دست داد . تونی ویلدینگ نیوزیلندی چهار بار هم دابل ویمبلدون را برد در 1907 و 1914 همراه نورمن بروکز و در 1908 و 1910 در کنار میجر ریچی . المپیک 1908 را به دلیل برنامه ریزی و عملکرد بد کمیته ی برگزاری مسابقات از دست داد ولی در المپیک 1912 استکهلم یک مدال برنز را برای Australasia که متشکل از ورزشکاران استرالیای و نیوزیلندی بود به دست آورد . در 1914 به دیویس کاپ برگشت و به همراه نورمن بروکز و دیگر بازیکنان عنوان قهرمانی دیگری برای Australasia رقم زد . به تورنمنت قهرمانی 1914 امریکا هم وارد شد ولی به دلیل آغاز جنگ جهانی یکم به انگلیس بازگشت . وی در نهم می 1915 در حای که 31 سال بیشتر نداشت در نبرد Aubers Ridge در نووشاپل فرانسه کشته شد . نام تونی ویلدینگ قهرمان شش عنوان انفرادی گرنداسلم ها در 1978 به تالار مشاهیر تنیس جهان وارد شد .