زمین‌های چمن ویمبلدون میزبان مسابقات تنیس سی‌امین دوره بازی‌های المپیک تابستانی

[PowerVu]

زمین‌های چمن ویمبلدون میزبان مسابقات تنیس
سی‌امین دوره بازی‌های المپیک تابستانی





مسابقات تنیس المپیک لندن از امروز شنبه هفتم مرداد ماه (۲۸ ژوئیه) در زمین چمن ورزشگاه تنیس ویمبلدون در غرب لندن که هرساله محل برگزاری قدیمی ترین تورنمنت تنیس جهان است آغاز شد.

انتخاب زمین چمن براى مسابقات تنیس المپیک زیاد به مذاق بازیکنان طراز اول خوش نیامده است. آنها مى گویند که بازى روى چمن که از هر زمین دیگرى سریع تر است، آنهم تنها در سه ست، بازى ها را غیرقابل پیش بینى مى کند.

این بزرگان حرفشان درست است. در ویمبلدون بارها دیده شده که بازیکنان صدر رده بندى جهانى ست اول یا حتى ست دوم را به بازیکنان رده هاى بسیار پائین تر باخته اند اما چون مسابقات گران اسلم در پنج ست برگزار مى شود و برنده باید سه ست را ببرد، توانسته اند در ست هاى بعدى جبران مافات کنند و برنده از زمین خارج شوند.

اما در مسابقاتى که در سه ست برگزار مى شود دیگر وقتى براى بازگشت وجود ندارد و احتمال باخت نخبگان کم نیست. براى همین است که در تورنمنت هاى روى چمن قبل از ویمبلدون در انگلستان و آلمان بارها بازیکنان رده هاى پائین تر به قهرمانى رسیده اند.

در هرحال هرقدر که بازى روى چمن براى بزرگان خطرناک است براى بازیکنان دیگر فرصت خوبى به وجود مى آورد و تا حدى آنها را در سطحى برابر با رده اولى ها قرار مى دهد که مطابق با روح و هدف المپیک است.

بطور کلى اگر به دوره هاى قبلى المپیک نگاه کنیم از المپیک ٨٨ سئول که تنیس رسما به المپیک بازگشت به غیر از آندره آغاسى در بازى هاى ١٩٩٦ آتلانتا و رافائل نادال در پکن ٢٠٠٨ برندگان مدال طلاى مردان از بازیکنان صدر رده بندى جهانى نبوده اند. در عین حال آغاسى و نادال تنها مردانى هستند که گران اسلم طلائى را برده اند یعنى هم هر چهار گران اسلم و هم مدال طلاى انفرادى المپیک.

اما در میان زنان در میان برندگان طلا به نام هائى چون استفى گراف، جنیفرکاپریاتى، لیندزى دونپورت، ونوس ویلیامز، ژوستین انان و النا دیمنتیوا بر مى خوریم که همگى در زمان خود در رده هاى بالاى جهان بودند.

در میان این زنان بازیکن استفى گراف گران اسلم طلائى را برده است. او یک بار هم در سال ١٩٨٤ در بازى هاى لوس آنجلس که تنیس رشته نمایشى بود طلا گرفت. ونوس ویلیامز هم تنها بازیکن در میان زنان و مردان است که سه مدال طلا گرفته، یک انفرادى و دو بار دوبل با خواهرش سرینا.

در بازى هاى لندن سه بازیکن مى توانند صاحب گران اسلم طلائى شوند: راجر فدرر سوئیسى که طلاى دوبل بازى هاى پکن را به همراه هموطنش استانیسلاس واروینکا برد اما در انفرادى ناکام ماند، و در میان زنان ماریا شاراپوا از روسیه و سرینا ویلیامز از آمریکا که هر چهار گران اسلم را برده اند. همانطور که قبلا گفتم سرینا به اتفاق خواهرش ونوس صاحب دو مدال طلاى دوبل است، سیدنى ٢٠٠٠ و پکن ٢٠٠٨ اما تا به حال طلاى انفرادى نبرده.

البته از بازیکنان دیگر نباید غافل شد. نوواک جوکوویچ نفر اول جهان از صربستان که در المپیک پکن برنز گرفت و اندی ماری بازیکن بریتانیایی که در ویمبلدون به فینال رسید و از بیشترین حمایت در میان تماشاچیان برخوردار است.

این در حالی است که رافائل نادال که قرار بود پرچمدار گروه ورزشی اسپانیا در مراسم افتتاح بازی ها باشد به سبب آسیب دیدگی اصلا در المپیک شرکت نکرده است و نمی تواند از مقام قهرمانی و مدال طلای خود دفاع کند.

واقعیت این است که در هر قسمت انفرادى مردان و زنان ٦٤ بازیکن حضور خواهند داشت که هرکدام از آنها بخت این را دارند که طلا بگیرند، پرچم کشورشان به خاطر آنها به اهتزاز در آید و سرود ملى شان در غرب لندن نواخته شود.

انجام مسابقات تنیس المپیک در زمین چمن ویمبلدون شاید کار آنها را از المپیک هاى قبلى راحت تر کرده باشد، بخصوص که سه هفته قبل در همینجا در تورنمنت ویمبلدون تمرین کافی هم داشته اند..



افشین مبصر
بـی.‌بـی‌.سی پارسی