فک می کنم همه ی طرفدارای تنیس در سراسر دنیا که غر غر می کردن از دست یو اس اوپن امسال با دیدن این فینال تا حدودی راضی شده باشن...بازی خوبی بود...از جهت های زیادی قابل بررسیه...مهم ترین جهتش از نظر من اینه که به نفع تنیس شد نتیجه ی بازی...قطعا به نفع تنیس شد...قهرمانی ماری برای تنیس و برای اینده ی تنیس قطعا مفید خواهد بود...این رو در مسابقات بعدی به راحتی لمس خواهید کرد...شخصیت قهرمانی در گرند چیزی نیست که به اسونی ها به دست بیاد و ماری امشب بالاخره این شخصیت و به دست اورد...از حالا به بعد ماری در گرند ها خطرناک تر از همیشه خواهد بود ؛ حتی خطرناک تر از ست 5 همین فینال...ماری مشکل ثبات ریتم داره...این عدم ثبات ریتم از خودش نشات می گیره ؛ گاهی وقتا حریف ریتم شما رو به هم میزنه اما من به شخصه مثلا در ست سوم عملکرد ویژه ای از نوله ندیدم که باعث بر هم زدن ریتم بازی ماری بشه...یک نکته ی عجیب دیگه برام آمار ایس های ماری بود...اگر به امار ایس هاش در فینال ویمبلدون و المپیک دقت کنید و با این بازی مقایسه کنید خودتون به راحتی متوجه می شید...اگه امشب ایس هاش غیب نمی شد شاید بازی زودتر تموم می شد...در هر صورت تبریک می گم به ماری و همه ی هواداراش...
و اما نوله...ببینید تنیس ورزش احترامه ؛ تنها ورزشیه تو دنیا که کوچک ترین درگیری توش از هر لحاظ وجود نداره...بازیکنا با تلاششون موفق می شن و از هیچ پارامتر دیگه ای استفاده نمی کنن و همینه که تنیس و متمایز می کنه از بقیه ورزش ها...به اعتقاد من مدیکال تایم اوت گیم اخر جناب نوله کاملا تصنعی بود ؛ برای بر هم زدن تمرکز ماری گرفته شد و بیشتر شبیه جنگ روانی هایی بود که خوزه مورینیو انجام می ده...نا گفته نمونه که من عاشق خوزه مورینیو هستم و این مسائل در فوتبال طبیعیه اما تو تنیس...تمام افرادی که در ارتور اش بودن هم کاملا متوجه این مساله شدن و شاهد اعتراضشون هم بودیم..خود ماری هم با زودتر اومدن به زمین این مساله رو عملا نشون داد...این سبکه حرکات نوله دوست داشتنی نیست ؛ تنیس ورزش احترامه ؛ نه جنگ های روانی...از لحاظ فنی فکر می کنم نوله در ست اول و دوم حقیقتا مغلوب ماری شد از هر جهت...بازی رو رالی بود و نوله هم کم اورد و این حقیقته محضه...هیچ ربطی هم به کمتر استراحت کردن نداره...بازی دیروز نوله با فرر عملا از یک تمرین معمولی اگر سبک تر نبوده باشه سنگین تر هم نبوده قطعا...پس این حرفا قابل قبول نیست...ست سوم و چهارم اومد رو نت ؛ وقتی اومد رو نت زندگی برای ماری کمی سخت شد...انصافا خیلی هم شیک رو نت کار می کرد ؛ نت پوینت های نازی هم گرفت...چند تا ایس حیاتی هم زد ؛ 90 در صد ایس هاش هم بیگ پوینت بود و این نشون از تجربش می ده...ست پنجم اما ماری باهوش تر عمل کرد...ریترن های بهتری داشت و حقیقتا از جونش گذاشت..باخت نوله به ماری کاملا فنی بود و هیچ مساله ی دیگه ای هم توش دخیل نبود...نوله بازیکن فوق العادیه اما باید سعی کنه بیشتر به جنبه ی احترام تنیس دقت کنه...یه جای دیگه سرو هاش رو بی جهت طول می داد ؛ تذکر گرفت ؛ بعده امتیاز همون توپ بر می گرده به داور خیره می شه ؛ یا بعده همون گیم خوشحالی رو جلو داور می کنه که همه می فهمن دقیقا هدفش داوره ؛ گزارشگر یورو اسپرت هم عملا این مساله رو عنوان کرد: this one for the chair umpire...این حرکات به نظره من به درده تنیس نمی خوره...بیشتر به درد استادیوم ازادی می خوره...
در هر صورت قبل از همه تبریک به تنیس و بعدش تبریک به ماری و هواداراش...حالا نوبته اوناست...
|