.::. کلوب هواداران راجر فدرر; افسانه ی تکرار نشدنی .::.

[PowerVu]

اتفاقا خیلی شبیه اخلاقیات خود فدرر هست.
تا دنیا به کامش باشه خوش اخلاقه. اما اگر
ذره ای بفهمه که داره یواش یواش بازی رو می بازه
در شرایطی که از دستیابی به گرند اسلم
(عنوانی که تا آخر عمر نسبت بهش حریصه!)
باز بمونه از هر بداخلاقی بد اخلاق تر می شه.

دیدیم که تو فینال یو اس اوپن، اول یه توپ مشکوک
رو دل پاترو با تاخیر چلنج کرد. خب دیدیم که آقا
راجر حسابی از کوره در رفت و نزدیک بود به داور
هم فحش بده (خیلی با لحن تند به داور می گفت
به من نگو آروم باشم به من نگو فلان! اونم چهره اش
اونم جبهه گرفتنش!)

این گذشت ...

مسابقه ادامه پیدا کرد و این دفه آقا راجر بود که خیلی
دیر اعلام بیرون یا تو بودن توپ رو چلنج کرد. اما آیا این دفعه
دل پاترو که اونم باید به تبع شاکی می شد از این وقت تلف کنی
فدرر، بد اخلاقی کرد؟ آیا خوان مارتین رفت با داور با اون حالت
با گستاخی حرف زد؟

قضیه سر اینه که این اسطوره ی شما فکر می کنه چون شونصد
تا گرند اسلم داره، می تونه سوار داور و قوانین و مقررات بشه.

اما اگر از امثال رافا حق خوری هم بشه شما تا حالا دیدید که
اون رافای خجالتی و معصوم بره شر درست کنه و تماشاچی
تحریک کنه؟

این فدرر به این خاطر خوش اخلاقه که دنیا به کامش هست.
حین بازی هایی که می بازه نگاه کنین، حتی جیک و پوک
تماشاچی ها می ره رو اعصابش و هی به داور می گه اینارو
خفه کن تا من یه گرند اسلم دیگه بگیرم.

ملت که نوکر پدرت نیستن که راجر جان اسطوره!