مهم: آموزش پیدا کردن حریف تمرینی

[بهار]

سلام به همگی دوستان. تو این قسمت قصد آموزش راه های مختلف پیدا کردن حریف تمرینی رو داریم.(نگفتم دارم چون تو این تایپ هر کسی با هر ایده ای می تونه به دیگر دوستان آموزش یا پیشنهاد بده).
اول خودم چند روش برای این کارو پیشنهاد میدم بعد مطمئن و امیدوارم که با ایده های جالبی از طرف دوستان آشنا خواهیم شد که باز مارو به سمت تنیسی بهتر هدایت خواهد کرد.

[بهار]

اولین و آشنا ترین روش تو این سایت اینکه به قسمت پیدا کردن حریف تمرینی رفته و اونجا سعی در پیدا کردن حریف تمرینی هم سطح خود کنیم.

[بهار]

روش دوم: به یک باشگاه رفته و در بعضی از ساعت های شلوغ اونجا می شینیم و می بینیم که کسی هست که بیاد تمرین سرویس کنه تا بعد از تمرینش بهش پیشنهاد توپ زدن کنیم.( دوستان آگاه باشن وقتی کسی میاد تمرین سرویس می کنه خود به خود بعدش که از سرویس زدن خسته میشه دوست داره کمی رالی کنه تا تمرینش کاملتر شده باشه )

[بهار]

ببینید این کارا یکم سخته و حوصله می خواد اما تویی که میگی من باید پیشرفت کنم، بدون پیشرفت با حرف زدن و کاری نکردن و تنبلی کردن صد سال دیگه هم نخواهد آمد.پس به خودت نگاه کن ببین واقعا چیزیرو که میخوای به خاطرش حاظری چه کارایی کنی.

[بهار]

روش سوم. به باشگاه های مختلف توی ساعت های مختلف میریم و میبینیم کدوم دو نفر دارن هم سطح ما توپ میزنن. منتظر میمونیم تا فرصتی پیدا بشه تا به اونی که بهتره بگیم وقت دارید یه یک ساعت یا نیم ساعت آخر تمرینتون زمین بگیرم تا کمی رالی کنیم.( توجه داشته باشید نمیگیم ست بزنیم. به 2 دلیل. یک اینکه کسی که از تمرین قبلی خسته میشه صد در صد جواب رد بهتون میده. دوم اینکه بیشتر افراد از ست زدن ناگهانی و برنامه ریزی نشده واهمه دارن چون نمیخوان پیش بینی نشده خودشونو توی موقعیتی ببینن که از باخت احساس شرمندگی کنن). بعد از اینکه توپ زدیم و دیدیم که همه چی تقریبا مناسب پیشنهاد برنامه ریختن برای روزهای آیندرو می دیم.

[بهار]

روش چهارم. با خودمون تمرین می کنیم که غرور الکی رو بزاریم کنار تا فرصت پیشنهاد دادنو از خودمون نگیریم که نکنه شاید با کسی آشنا میشدیم که اون فرد تو آینده می شد بهترین دوست و بهترین حریف تمرینیمون.

[بهار]

نذاریم آینده به هوای یه سری افکار خود بزرگ بینانه یا غرور نمایانه برای ما محدود بشه. همینطور که الان به همین دلایل مسخره توی ایران از کارهای گروهی محرومیم و میبینید که تو هیچ چیزی اون پیشرفتی که باید داشته باشیم نداریم.

[بهار]

روش پنجم. میرم توی یه باشگاه جدید تمرین سرویس می کنم و بعد سریع از اونجا فرار نمیکن و میمونم کمی کششی کار می کنم و بعد میشینم بازی دیگرانو تماشا می کنم در همین حین مطمئن هستیم که اگه امروز کسی رو نبینم که بهش پیشنهاد بدم یا اون بهم پیشنهاد بده توی روز های آینده این اتفاق خواهد افتاد.

[بهار]

بعضی ها شاید بگن بابا این کارا یعنی چی اما تویی که بدونه حریف تمرینی سخت کوش موندی و دنبال تفریح نیستی می فهمی من چی دارم میگم.
یا تویی که به تنیس به چشم حرفه ای شدن نگاه می کنی میفهمی من چی دارم میگم.(حرفه ای شدن این نیست که تو باید همرو بتونی ببری، حرفه ای شدن یعنی اینکه هر ورزشی که میکنی رو با برنامه تمرینی حرفه ای پیش ببری. حالا میخوای بهترین بازیکن بشی یا نشی مهم اینکه تو تلاشت حرفه ای باشه ).
برای من مهم نیست و برای تو هم مهم نباشه کسی که هدفتو درک نمیکنه چی میگه. هر کاری میدونی که توی پیشرفت کمکت میکنه انجام بده و امیدوار باش.
حتی اگه جایی یا کسی رو نداری خودت خلقشون کن مثلا برو توی پارکی جایی خودت یه زمین پیدا کن تور بکش و خط کشی کن و سرویس تمرین کن.
برات مهم نباشه امثال کسایی که الان دارن به حرفای من با دیده نادیده نگاه میکنن در موردت چی فکر میکنن یا چی میگن،فقط کارتو کن و تا جایی میتونی تلاش کن.

[بهار]

یک تلنگر دوستانه: ببینید اگه به شما بگم دوست دارید قهرمان تنیس جهان بشید اکثریت میگید معلومه که دوست دارم اما نگاه کنید چقدر تفاوت بین دوست دارم گفتن ما با یه قهرمان واقعیه یعنی اونم قبلا گفته آره دوست دارم. پس این گفتن و چه کارا که براش نکردن کجا و گفتن ما و چه کارا براش نکردن.
نمیگم هدف دوست دارم گفتن حتما باید قهرمان جهان شدن باشه.منظورم اینکه این دوست دارماتونو برای هر هدفی که بیان می کنید مثل فدرر،نادال یا... پاش وایستید و از ادعا کردن دست برداریم.