[Pouya]

دهه 70

در سال 1970 و در نخستین دوره مسابقات استن اسمیت از امریکا قهرمان می شود. این رقابت ها به صورت دوره ای و با حضور 6 تنیسور برتر در بازی هایی 3 سته (best of 3) برگزار شد. اسمیت فقط در برابر آرتوش اش شکست می خورد و راد لیور بزرگ را شکست می دهد.(تنها شکست لیور) بدین ترتیب هر دو با 4 برد و یک باخت به کار خود پایان می دهند ، اما بر اساس بازی رو در رو ، اسمیت قهرمان و لیور نایب قهرمان می شود. اش هم با 3 برد سوم می شود.
در سال 71 رقابت ها با شرکت 7 تنیسور و مثل سال قبل دوره ای برگزار می شود و ایلی نستاسه از رومانی مقتدرانه و با شش برد قهرمان می شود. اسمیت - مدافع عنوان قهرمانی - با 4 برد دوم می شود.
از سال 72 روند برگزاری مسابقات تغییر می کند و تنیسور ها در دو گروه تقسیم بندی شده و به صورت ضربدری در نیمه نهایی با هم بازی می کنند. (روندی که تا امسال ادامه دارد.) در گروه 1 نستاسه با 3 برد متوالی اول می شود و با شکست جیمی کانرز که در گروه 2 ، دوم شده به فینال می رسد. استن اسمیت هم تام گورمن از امریکا را می برد و بدون باخت به فینال می رسد. در فینال نستاسه در یک بازی 5 ستی اسمیت را شکست داده و در حضور 3 امریکایی از عنوان قهرمانی اش دفاع می کند.

در سال 73 ، از گروه آبی نستاسه و نیوکامب با دو برد و از گروه سفید تام اوکر با 3 و کانرز با 2 برد به نیمه نهایی می رسند. در این مرحله نستاسه و اوکر با شکست حریفان خود به فینال راه پیدا می کنند و نستاسه با برتری 3-1 در فینال برای سومین سال متوالی قهرمان می شود.
در سال 74 ، از گروه آبی ویلاس و نیوکامب با دو برد و از گروه سفید نستاسه با 3 برد و رامیرز مکزیکی با 2 برد صعود می کنند. در نیمه نهایی نستاسه 3-0 نیوکامب را می برد و ویلاس 3-1 رامیرز را شکست می دهد. در فینال ویلاس به سلطه نستاسه پایان داده و با شکست 3-2 او در یک بازی نزدیک برای اولین و آخرین بار قهرمان می شود.



در سال 75 ، در گروه آبی اش و نستاسه با 3 و 2 برد و در گروه سفید ویلاس و بورگ با 3 و 2 برد به نیمه نهایی می رسند. در این مرحله نستاسه 3-0 ویلاس را می برد و باخت سال قبل را تلافی می کند و برای پنجمین بار پیاپی به فینال می رسد. بورگ هم اش را 3-1 شکست می دهد اما در فینال و در یک بازی یک طرفه در ست پیاپی مغلوب نستاسه می شود تا او 4 امین قهرمانیش در این مسابقات را به دست آورد.
در سال 76 ، ویلاس و سالومون از گروه A و اورانتس و فیباک از گروه B (همگی با 2 برد و یک باخت) به نیمه نهایی می رسند. اورانتس با شکست سالومون و فیباک با شکست ویلاس به فینال می رسند و اورانتس اسپانیایی در یک بازی 5 ستی قهرمان می شود.
در سال 77 ، گاتفراید و بورگ از گروه A و ویلاس و کانرز از گروه B به ترتیب با 3 و 2 برد صعود می کنند. در نیمه نهایی بورگ 2-0 ویلاس را می برد و کانرز 2-1 گاتفراید را شکست می دهد. در فینال کانرز با شکست 2-1 بورگ قهرمان می شود.
در سال 78 ، 6 امریکایی حضور دارند و 4 نفر آنها به نیمه نهایی می رسند : مک انرو و اش از گروه A و گاتفراید و دیبز از گروه B (به ترتیب با 3 و 2 برد) مک انرو و اش به فینال می رسند و مک انرو با پیروزی 2-1 قهرمان می شود.
در سالهای 79 و 80 جام به اسطوره سوئدی می رسد. در سال 79 بیورن بورگ با سه برد به همراه کانرز از گروه B صعود می کنند. جرولایتیس و مک انرو هم با 2 برد از گروه A به نیمه نهایی می رسند. در این مرحله بورگ 2-1 مک انرو را شکست می دهد و حریف جرولایتیسی می شود که کانرز را 2-0 شکست داده است و با برتری 2-0 مقابل حریف امریکایی خود در بازی فینال قهرمان می شود.
در سال 80 ، از گروه A جن مایر و بورگ با 3 و 2 برد و از گروه B کانرز و لندل با 3 و برد صعود می کنند. در نیمه نهایی لندل 2-0 مایر را می برد و بورگ در یک بازی سخت و نزدیک 2-1 جیمی کانرز را شکست می دهد. در فینال هم بورگ - در آخرین حضور خود در فینال مسابقات - ایوان لندل را 3-0 شکست می دهد و برای دومین سال متوالی قهرمان این مسابقات می شود.