[Nima93]

اين روزها اغلب مي شنويم كه تنيس مردان نزديك تر و رقابتي تر از هر زمان ديگر است،و اين حقيقت دارد.تنيس هيچ وقت در سطحي بالاتر ازين نبوده.در 5 سال گذشته،چشم گيرترين نكته،برتري تور مردان نبوده،بلكه سلطه بازيكنان برتر با وجود رقابت نزديك بوده است.از فصل 2006،ما 3 بازيكن(راجر فدرر،رافائل نادال و نواك جوكويچ)را ديده ايم كه فصل هاي موفقي را رقم زدند كه بين باشكوه ترين فصول از زمان حرفه اي شدن تنيس قرار دارند.
حال كه سومين و شايد بهترين آن ها،فصل 2011 جوكويچ،به پايان رسيده،به نظر مي رسد كه زمان مناسبي است كه به سال هايي كه تنيس حرفه اي جريان داشته(از جمله برترين فصل هاي فدرر و نادال)نگاهي بيندازيم و آن ها را مقايسه كنيم.هيچ جواب قطعي و درستي وجود ندارد و همين،موضوع را جذاب تر مي كند.اين جا 10 فصل برتر تنيس مردان از آغاز دوران حرفه اي
(سال 1968)را مرور مي كنيم.

پنجمين فصل برتر:جيمي كانِرز،1974

بعد از قهرماني در ويمبلدون،كانرز،رازول را در فينال آمريكا 6-1, 6-0, 6-1 در هم كوبيد.

The Brash Basher of Belleville،اغلبِ رقيبانِ پيرتر از خود را در 4 سال گذشته شكست داده بود ولي 1974،فصلي بود كه تمام قدرت جواني جيمبو به سلطه او حقيقت بخشيد.او با بكهند دو دست انقلابيش،حريفان خود را از سر راه كنار مي زد و بازيكن 21 ساله،3 گرنداسلم اول خود را در آزاد استراليا،ويمبلدون و آزاد آمريكا آن سال كسب كرد.او همه را با دو قهرماني آخرش و شكست بي رحمانه اسطوره پا به سن گذاشته استراليايي،كِن رازول(Ken Rosewall)در فينال متعجب كرد.(برد 6-1, 6-0, 6-1 در فينال آمريكا،يك طرفه ترين فينال تاريخ مسابقات بود.) فقط گرنداسلم ها نبودند كه كانرز در آن ها درخشيد،ركورد 93 برد و 4 شكست(95.9%)در آن فصل،دومين ركورد برتر در دنياي تنيس حرفه ايست(بعد از ركورد فصل 1984 جان مكنرو).ولي 74،طعم تلخ اين سوال را در دهان كانرز باقي گذاشت”چه مي شد اگر...؟”.چون كانرز در مسابقات World Team Tennis آن سال شركت كرده بود،ATP و ITF اجازه بازي در رولندگاروس را به او ندادند.

پ.ن:The Brash Basher of Belleville لقبي بود كه يكي از گزارشگران تنيس به خاطر اخلاق تند و عصبانيت كانرز به او داد. Belleville هم شهريست كه كانرز در آن بزرگ شده.


نويسنده:Stephen Tignor
منبع:Tennis.com