اندرس گیمنو تولاگوئرا قهرمان فرنچ اوپن 1972 ، سوم آگست 1937 در بارسلونای اسپانیا متولد شد. اندرس از خانواده ای که عاشق تنیس بودند برخاسته و پدرش استبان که خود تنیسور خوبی بود مشوق و مربی او بوده است . در سن پایین نتایج درخشانی گرفت و در تورنمنت های رده های سنی پایه ی در کاتالونیا قهرمان شد . در شانزده سالگی قهرمان زیر هجده ساله های اسپانیا شد . در 1954 همراه خوان مانوئل کودر قهرمان دابل اسپانیا شد ، سپس تحصیلاتش را رها کرد تا تمام فکر و حواسش را بر روی تنیس متمرکز کند . در سالهای 1956 و 1957 قهرمانی زیر 21 ساله های اروپا را برد و در سال 1958 دوم شد . پس از آن تصمیم گرفت برای کار با هری هاپمن که می پنداشت بهترین مربی جهان است رهسپار استرالیا شد . کار با هاپمن سطح تنیس اش را ارتقا داد و خیلی زود دو تورنمنت را در پرث و سیدنی برد . گیمنو در سال 1960 به اسپانیا بازگشت و با پیروزی در بارسلونا ، کاراکاس ، مونته کارلو و کویینز بهترین سال آماتوری بازی اش را سپری کرد . در بارسلونا با شکست جیوزپه مرلوی ایتالیایی به عنوان نخستین اسپانیایی قهرمان Torneo Conde de Godó شد . پس از آن سال به گروه حرفه ای World Championship Tennis پیوست ، جایی که جک کرامر به او پیشنهاد پنجاه هزار دلاری برای سه سال بازی و پاداش بیشتر برای هر پیروزی داد . در این گروه بازیکنانی چون راد لیور ، کن رزوال و پانچو گونزالس حضور داشتند . گیمنو در سال 1966 با شکست راد لیور در پنج ست ورلد چمپیون شیپ مذکور را برد . وی همچنین آزاد هلند و قهرمانی مدیسون اسکوئر گاردن را در 1969 برد . به سال 1971 در داکار و هامبورگ قهرمان شد . حضورش در صحنه ی تنیس جهان از 1968 یعنی در همان سالی که بازی در گرند اسلم ها برای حرفه ای ها نیز آزاد شده بود ، جدی تر شد . در 1969 به فینال اوپن استرالیا راه یافت اما در سه ست مغلوب راد لیور شد . بهترین سال بازی اندرس گیمنو 1972 بود وقتی که در بروکسل و پاریس به فینال رسید و در لوس انجلس ، ایست بورن ، گشتاد و فرنچ اوپن قهرمان شد . این قهرمانی تنها عنوان گیمنوی کاتالان در یک گرند اسلم بوده است . او در 34 سالگی رکورد مسن ترین بازیکنی را که تا کنون اوپن فرانسه را برده است در اختیار دارد . گیمنو در فینال پاتریک پرویسی فرانسوی را در چهار ست شکست داد . در همین سال به سمی فاینال ویمبلدون هم راه یافت . در 1973 به فینال هیلفرسوم رسید جایی که در پنج ست مغلوب تام اوکر شد . گیمنو در دیویس کاپ هم فعال بود و در انفرادی آمار هجده پیروزی و پنج باخت را در کارنامه دارد . در دابل پنچ برد و پنج شکست در رزومه اش دیده می شود . گیمنو در 1973 آسیب دید و تنیس را کنار گذاشت . بعدها در فدراسیون تنیس اسپانیا مشغول به کار شد . گیمنو در 1961 رنک شش جهان مطابق دیدگاه اکیپ ، در 1964 رتبه ی چهارم جهان برابر دیدگاه جو مک کاولی و در سالهای 1962 ، 1963 ، 1966 و 1967 در جایگاه سوم جهان بر اساس دیدگاه کارولی مازاک در رنکینگ ترکیبی آماتور - حرفه ای قرار داشته است . پس از بازنشستگی در تور تنیسورهای حرفه ای بازنشسته شرکت می کرد و به سال 1974 باشگاه تنیسی را با نام خود در بارسلونا راه اندازی کرد . و در سال 2009 پس از آرانتخزا سانچز ویکاریو ، مانوئل الونسو و مانولو سانتانا به عنوان چهارمین اسپانیایی به تالار مشاهیر تنیس جهان راه یافت . در 1962 با کریستینا کرولا ازدواج کرد و سه فرزند دارد . در سال 2011 تمام سرمایه ی زندگی اش را از دست داد و جمعی از بازیکنان اسپانیایی همچون رافا نادال ، تامی روبردو ، فلیسیانو لوپز و داوید فرر در پالائو بلاوگرانای بارسلونا در بازی نمایشی به سود او شرکت کردند تا کمی حال و روز مالی اش بهبود پیدا کند .
