نقل قول:
نوشته اصلی توسط mspayam
رضا جان
در مورد بازنشسته کردن خودش که عملاً خودش همون چیزی رو که تو گفتی می گه، اما توی اون پاراگراف یه جمله هم هست که می گه:
I made my dream a reality and it will stay with me forever
تاکید اصلیش بر همون مشکل فیزیکیه ولی جواب دادن به اون سوالی هم که تو پرسیدی کار راحتی نیست، شاید آره، شاید هم نه، چون ممکن بود با خودش فکر کنه که هنوز عطش بردن یه گرند اسلم رو داره. اما حالا که برده، مطمئناً دیگه عطش سابق رو نداره.
بعد هم این اولین باریه که من می بینم یه تنیسور توی این سن می گه بدنم درد می گیره و از این حرفا. این همه بازیکن تنیس هستن (از جمله همین داته کروم که با چهل و خورده ای سال داره تنیس بازی می کنه) که همچنان دارن به بازی ادامه می دن، این چند سال بازی فقط روی بدن بارتولی تاثیر گذاشته؟ اگه این درست باشه که عملاً بدنش خیلی ضعیفه و عجیبه که تا همین جا هم اومده.
رضا جان، احترام هم به همراه آدم زاده نمی شه، رفتار و کردار و گفتار آدمه که باعث می شه یه نفر احترام پیدا کنه، و یکی نه. از لحاظ بازی و جنگندگی که بارتولی به اعتبار گرند اسلم هایی که توشون شرکت داشته، غیر از همین پیروزیش در ویمبلدون دستاورد دیگه ای نداشته، از 2001 داره بازی می کنه، کل رکوردش، سه تا کوارتر هست، یه سمی فاینال، یه فینال و یه دونه هم همین گرند اسلم. حالا خوب می گیم خیلیای دیگه هم بودن و هستن که عملکرد درخشانی نداشتن و از این حرفا، اما اون خیلیای دیگه از این ادعاها نمی کنن که ملت به ریششون بخندن و دستشون بندازن:
http://www.thetennisspace.com/how-ma...ere-in-tennis/
در آخر هم باید بگم این کامنت من خالی از تعصب هم نیست چون به نظرم لیزیکی که حریف های سخت تری از جمله فینالیست های سال قبل (سرنا و اگنیشکا) رو شکست داده بود استحقاق این پیروزی رو داشت نه بارتولی. |
بارتولی تو مسابقات تورنتو هم از ناحیه شکم مصدوم شده بود و کناره گیری کرد.تا زمانی که
مستنداتی نداشته باشیم،نمیتونیم صحت ادعاش رو زیر سئوال ببریم.
چه در مورد دلیل اصلی کناره گیری اش چه در مورد ادعایی که در مورد IQ اش کرده بود.
ضمنا نمیتونیم فقط به خاطر این که افتخارات زیادی نداشته،بگیم که باهوش نیست.من هم خیلی
باهوشم.آی کیو خیلی بالایی دارم ولی فرد موفقی تو زندگیم نیستم.فقط IQ باعث موفقیت نمیشه.
لیسیکی هم اگه استحقاق پیروزی داشت،پیروز میشد یا حداقل 1 ست تو فینال میگرفت نه این که
"له" بشه و بزنه زیر گریه.