اول از همه فرا رسیدن تورنمنت یو اس اوپن رو به همه تبریک میگم.
جایی که قراره هزاران هزار حرف و نقل تموم شه
جایی که قراره بعضی ها شگفتی ساز بشن
جایی که پرونده ی گرنداسلم های یک سال بسته میشه
جایی که یک سال منتظرش بودیم و خیلی وقته توش ی فدال حسابی ندیدیم
................................
بعد از تبریکم ی نکته ای رو می خوام به همه بگم.قهرمانی در یک گرنداسلم به معنی اینه که تو همه رو ببری.....تو باید از همه بهتر باشی که قهرمان شی.یک مثال کوچک که همین تازگی ها بود قهرمانی اندی در ویمبی بود که واقعا با قرعه سخت جنگید و از لحاظ روحی هم توی فینال بهتر بود و برد یا فدرر درسته خیلی قرعه سختی نداشت اما با اون کمر درد مزخرف واقعا جنگید و ویمبی 2012 رو برد و......پس قرعه سخت و یا آسون دلیل باخت یا برد اصلا نمیشه.
نکته بعدی در مورد بد شدن برادران ATPبا راجره.....در این رابطه واقعا حرفی ندارم بزنم چون واقعا این طور نیست و هیچ ربطی نداره.وگرنه برادران نادالی هم اون موقع که رافا درد داشت و در زمینا خیلی خوب بازی نمی کرد میگفتن اینا با ما بد شدن،اینا چمن ها رو شل کردن،اینا چمن ها رو سفت کردن و....این حرفا که واقعا در تنیس باید در زباله دونی باشن چون اینجا ما داریم در مورد تنیس بحث میکنیم نه فوتبال که این صحبت ها حرف اول رو میزنه.
نکته اخر:در تنیس هیچ،هیچ چیزی قابل پیش بینی و حدس نیست چون اگر این طور بود راجر راند 1 حذف نمیشد رافا راند یک حذف نمیشد.رادیک ناگهان انصراف نمی داد.واورینکا اینقدر نواک رو استرالیا اذیت نمی کرد دیمیتروف نوله رو نمی زد و.......
پس فقط بشینیم و به تقدیر نگاه کنیم تا ببینیم آیا موقع 18 گرنداسلم هست
یا رافا می خواد بترکونه! یا اینکه اندی به راحتی از قهرمانیش دفاع میکنه
شاید نواک دومین یو اس اپن اش رو بگیره
شاید یک پدیده ی جدید توی این رقابت ها باشه که راند یک و دو یکی از تاپ4 رو ببره
واقعا هیچ کس نمیدونه