واقعآ اونقدر که خاطرات بد از تنیس دارم، خاطرات خوبم زیاد نیست (ولی پر رنگ هست) .
خاطرات بد (خیلی زیاده ولی top 3 این ها هستند) :
ویمبلدون 2003: عاشق هنمن بودم. انتظار داشتم با توجه به دو تا نیمه نهایی متوالی ویمبی، بیاد و این بار قهرمان بشه (چقدر احمق بودم) ولی تو 1/4 به یه تنیسور بیش از حد گمنام (یادم نیست اما فکر کنم فرانسوی بود) باخت. بعد از اون تقریبآ هر تورنومنتی شرکت کرد همون دور اول حذف شد تا بالاخره مسترز پاریس رو برد.
رولند گروس 2007: از رادیک روی خاک هیچ انتظاری نداشتم اما واقعا وقتی همون دور اول به ایگور آندریف باخت دنبال یه دیوار محکم می گشتم که سرمو بکوبونم بهش. آندریف اون سال بغداتیس رو هم حذف کرد و همینطور رفت جلو اما نواک جوون ترمزشو کشید. همون موقع بود که یه کم به نواک سمپاتی پیدا کردم. با این حال از اون تورنومنت گند رادیک فقط تو ذهنمه!
استرالیا 2009: تازه موبایل دار شده بودم. سر کلاس فیزیک بودم. از یکی از رفیقام نتیجه بازی رو با اس ام اس می گرفتم. توی ست سوم بازی نیمه نهایی (رادیک - فدرر) کماکان امید داشتم رادیک یه کاری بکنه که خب نکرد و 3-0 باخت. اینقدر اون موضوع تأثیر روانی بدی روم گذاشت که دیگه سر هیچ کلاسی با اس ام اس نتیجه هیچ چیزی رو دنبال نکردم!
خاطرات خوب:
استرالیا 2013: ست اول بازی نواک - واورینکا رو دیدم که نواک تو کمتر از نیم ساعت با فضاحت باخت. بازی رو زدم رو ضبط و رفتم بیرون خونه به کارام برسم. خیابون ها شلوغ بود و دیر برگشتم. وقتی اومدم در نهایت تعجب هنوز بازی ادامه داشت و نواک در نهایت برنده شد. تجربه بی نظیری بود
.
ویمبلدون 2007: خاطره ای بسیار کشکی اما جالب بود. با کنار کشیدن ماری به دلیل مصدومیت مچ، امید اول تنیس بریتانیا، هنمن پیر بود. هنمن تو بازی اول در شرایطی که اون زمان واقعا تنیسور داغونی بود، کارلوس مویا رو حذف کرد. بازیشون کلی طول کشید و از رو اون تپه کنار استادیوم ملت جو می دادن و کلآ بیشتر از برد هنمن اون جو رو دوست داشتم. البته بعدش رفت به فلی لوپز باخت اما آخرین تصویری که ازش تو ویمبلدون تو ذهن من مونده کاملآ قابل قبوله. دمش گرم :) .
مسترز میامی 2010: دیگه تو ذهن من، رادیک یه تنیسور درجه اول نبود اما تو اون تورنومنت اومد و قهرمان شد و نشون داد که هیچ وقت نباید بی خیالش شد. بازی با نادال تو نیمه نهایی رو از ته دل دوست دارم. باورم نمی شد بعد از یه ست باختن بیاد و برگرده به بازی. دمش گرم.