این رو فکر کنم دو سال قبل که قرار بود ترجمه کتابش تو نمایشگاه کتاب بیاد خوندم. کتاب رو هنوز به صورت کامل نخوندم فقط در جریان کامل بعضی از فصولش هستم. مثلآ فصل ابتدایی (یا شاید دوم) که هر ارتباطی با ایرانی و ایرانی رو منکر شده بود یا اراجیفی که درباره مایکل چانگ گفته بود (خودم با تعصب مذهبی موافق نیستم اما با تمسخر هر دیدگاهی مخالفم و آغاسی نباید یه نفر رو صرفآ به خاطر تشکر از خدا بیمار بدونه) یا درباره روابطش با بروک شلدز و ازدواج بسیار بسیار کوتاه مدتش یا باخت عمدی در نیمه نهایی اپن استرالیا برای رو در رو نشدن با بکر یا دوپینگش که واقعا جالب ترین قسمت هست و ... و البته همین خاطراتش با سمپراس ...
کلآ سمپراس جز شخصیت هایی بود که واقعا باهاش حال نمی کردم و کماکان هم تغییری تو این موضوع به وجود نیومده اما آیا آغاسی به لحاظ اخلاقی این جایگاه رو داره که درباره شخصیت افراد نظر بده؟ نه! خیلی از حرف هایی که آغاسی تو این کتاب زده واقعیت داره اما با توجه به اینکه از زبون اون و تو این کتاب اومده، ارزش فکت بودنش رو از دست داد. آغاسی برای موفقیت کتاب هر افشاگری راجع به هر کس که تونسته انجام داد تا کتاب موفقی از کار در بیاد و جالب اینه با وجود این همه سال ارتباط با سمپراس نهایت افشاگریش همین بوده. من مطمئنم اگر خاطره بدتری داشت حتمآ ازش استفاده می کرد!
پی نوشت: به اضافه لینک های پایین، درباره دوپینگش تو این لینک زیری توضیحات نسبتا کاملی وجود داره و خلاصه حرف های آغاسی تو کتاب درباره این موضوع هم هست:
http://www.tabnak.ir/fa/news/71345