گاستون نوربرتو گائودیو نهم دسامبر 1978 در تمپرلی بوئنوس آیرس متولد شد . در باشگاه تنیس روی چمن زادگاهش با تنیس آشنا شد . نخستین مربی اش روبرتو کاروثرس نام داشت . در 1996 حرفه ای شد ، در 1998 دو تورنمنت چلنجر را در سانتاکروز بولیوی با شکست لوییس آدرین مورخون و سانتیاگوی شیلی با پیروزی بر کریم علمی مراکشی به دست آورد . در سال بعد در چلنجر های نیس فرانسه و اسپینهوی پرتغال به ترتیب با شکست یاکوبو دیاز و مارکوس هیپفل قهرمان شد . نخستین درخشش چشمگیرش در تورنمنتی عمده در همین سال با راه یابی به دور سوم اوپن فرانسه به عنوان کوالیفایر به دست آمد ، گرچه در نهایت مغلوب الکس کورتخا رنک شش وقت جهان شد . در سال 2000 چند عنوان چلنجر را برد ولی بهترین عملکردش را در مسترز مونته کارلو به نمایش نهاد ، جایی که مارات سافین ، فلیکس مانتیلا ، ژولین بوته و خوان کارلوس فررو را بدون از دست دادن حتی یک ست از پیش رو برداشت ولی سرانجام در سه ست مبارزه ی پایاپای مغلوب دومینیک هرباتی اسلواک شد . گائودیو به فینال اشتوتگارت نیز راه یافت ولی در دیدار پایانی نتوانست از سد هموطنش فرانکو اسکوییلاری بگذرد گرچه پیش از آن وی را دو بار در گشتاد و برانشویگ شکست داده بود . گائودیو در المپیک 2000 سیدنی هم شرکت کرد ولی در راند نخست در سه ست مغلوب ولادیمیر ولچکوف تنیسور اهل بلاروس شد . سال 2001 را بد شروع کرد و در چندین تورنمنت از جمله دیویس کاپ شکست خورد اما به آرامی فرم مطلوبش را بازیافت و به فینال وینیا دل مار رسید گرچه مغلوب هم وطنش گی یرمو کوریا شد . چندی بعد در کوارتر فاینال بوئنوس آیرس شکست مقابل کوریا را در نبردی سخت جبران کرد ولی در گام سپسین از خوزه آکاسوسو شکست خورد . در فصل هارد کورت امریکای شمالی در سال 2001 تا یک چهارم پایانی مسترز میامی پیش رفت و در سه ست مغلوب سید نوزدهم جان مایکل گمبیل امریکایی شد . او در پایان سال از رنک 34 به 48 سقوط کرد . سال 2002 را چندان بد شروع نکرد تا راند سوم اوپن استرالیا پیش تاخت ، به کوارترفاینال ایندین ولز پا گذاشت و در میامی به شانزده بازیکن برتر رسید . در دیویس کاپ عملکرد موفقی داشت و با پیروزی بر ایوو کارلوویچ آرژانتین را به سمی فاینال هدایت کرد . چندی بعد در بارسلونا بدون از دست دادن یک ست قهرمان شد، در سمی فاینال تورنمنت نامبر وان وقت جهان و قهرمان آزاد امریکا لیتون هیوییت را شکست داد و در فینال آلبرت کاستای اسپانیایی را از پیش رو برداشت . اندکی بعد در مایورکا هم عنوانی دیگر کسب کرد . در آزاد فرانسه به دور چهارم رسید ولی در پنج ست مغلوب خوان کارلوس فررو شد . گائودیو در حالی بازی را باخت که در ست پنجم 4 - 1 پیش افتاده بود . پس از رولان گاروس به فینال گشتاد و سمی فاینال کیتزبوهل راه یافت ولی در هر دو تورنمنت مغلوب الکس کورتخا شد . در نیمه پایانی دیویس کاپ روبروی روسیه در ست پنجم 5 - 1 از یوگنی کافلنیکوف پیش بود و حتی مچ پوینت هم داشت ولی با دخالت داور به سود حریف روس تمرکزش را از دست داد و در نهایت 6 - 8 ست را باخت . در سال 2003 گائودیو هیچ عنوانی به دست نیاورد و در دیویس کاپ هم در نبود دیوید نعلبندیان و گی یرمو کوریا از فرم آرمانی اش به دور بود و عملکردی پر انتقاد داشت . سال 2004 را بد شروع نکرد و تا دیدار پایانی بارسلونا پیش تاخت و در پنج ست از تامی روبردو شکست خورد . در ورلد تیم کاپ دو پیروزی مقابل مارتین فرکرک و لیتون هیوییت به دست آورد و با رنک 44 وارد فرنچ اوپن شد . در راند نخست هموطنش گی یرمو کانیاس را در پنج ست کنار زد و سپس در پیکار پنج ستی دیگری جری نواک چک را مغلوب کرد ، پس از آن گائودیو با شکست بازیکنانی چون توماس انکویست ، ایگور اندریف ، لیتون هیوییت و دیوید نعلبندیان تا فینال پیش رفت و مقابل رنک سوم جهان و مدعی جدی کسب عنوان قهرمانی گی یرمو کوریا ایستاد . گائودیو پس از شکست در دو ست نخست بازگشتی قدرتمندانه داشت و در پنج ست هموطنش را از پیش رو برداشت تا پس از گی یرمو ویلاس در 1979 نخستین آرژانتینی فاتح گرند اسلم لقب گیرد . گائودیو با این پیروزی به تاپ تن وارد شد و با فتح رولان گاروس به آرزوی دوران کودکی اش جامه ی عمل پوشید . شگفت آنکه وی تا پایان کریر ورزشی اش دیگر هرگز به کوارتر فاینال هیچ گرند اسلمی نرسید . گائودیو در ویمبلدون حاضر نشد ولی در باستاد به فینال رسید ولی از رفیقش ماریانو زابایتا شکست خورد . گائودیو در ادامه ی فصل به فینال اشتوتگارت و کیتزبوهل نیز راه یافت .
