تبریک
ست دوم که شروع شد برقمون رفت و دقیقا تو تایبرک 5-4 بودن که تونستم ادامه رو ببینم! موقعی که برق نبود بدجور استرس منو گرفته بود. آخه دلپو طوری بازی میکرد که در حالت عادی نمیشد شانسی واسه فدرر قائل شد. دیگه راه بازی کردن با راجر رو یاد گرفته! حتی اسلایس های راجر هم دیگه کار ساز نیست(در برابر خوان)، حتی تو سطح low bounce !
خوشبختانه راجر در لحظات حساس ست بدون اشتباه کار کرد و ست رو از چنگ دلپو در آورد. اینطور که دوستان میگن شانس هم چاشنی کار بوده، واقعا هم باید همینطور باشه چون خوان داشت عالی بازی میکرد.
خوشبختانه تنیسور های تدافعی حذف شدن و این باعث جذابیت دورهای نهایی خواهد شد.
من که فکر میکنم همین بازی تو فینال تکرار میشه!
مورای باز هم یه چرا الان اومده تو ذهنش! چرا پارسال در حالی که بهترین وضعیت رو واسه قهرمانی داشتم در بازی با فدرر خودم رو اذیت کردم؟!