درود
اووووووووووووو وووووووووووووووه
منم خاطره ی شیرین از تنیس زیاد دارم، کلا رافا قهرمانیاش انقد زیاد بوده که خاطرات تلخمون رو کمرنگ جلوه بده
شیرین ترین: بدون شک فینال ویمبلدون 2008 که حماسی و تاریخی بود(بهترین بازی کل ادوار)
یادمه راجر گفته بود بدون دادن ست میخوام قهرمان شم!
منم ب طور کاملا اتفاقی بازی رو از شبکه cnn turk که اون سال بازیای نیمه نهایی و فینال رو پخش میکرد دیدم
واقعا خوش شانس بودم که این کانال بازی رو پخش کرد
یادمه دوستام اومده بودن دنبالم بریم بیرون که یادم نیست چه دروغی سر هم کردم تا نرم باهاشون
البته داشتن ابزار لهو و لعب مثل گیرنده ی ماهواره رو ازشون مخفی کرده بودم
فینال استرالیای 2009 که متاسفانه ست آخر رو ب دلیل اینکه اعراب بازی رو از ابوظبی یک ب 2 بردن ندیدم
ولی از اینکه رافا باز هم ی بازی حساس و 5 سته دیگه از راجر و گرندی در استرالیا رو داشت میبرد خیلی خوشحال بودم
یو اس اوپن 2010 که ب زعم عده ای رافا هیچوقت نمیتونست یو اس ببره!!! اشک شوق ریختم منی که زیاد اشک شوق ب چشام نمیاد
نیمه نهایی رولند امسال هم واقعا شیرین بود، در اوج ناامیدی ب بازی برگشتیم
تلخترین ها: باخت ب سودرلینگ که باورم نمیشد ، من رافا رو برای سال ها تو رولند شکست ناپذیر میدیدم
رفتم بیرون و تنهایی تو پارک قدم زدم و یکم هم گریه کردم
بارکلیز 2010 هم تلخ بود
ویمبلدون 2011: تا حدودی ب باختای رافا مقابل نواک عادت کرده بودم ولی اون بازی اتفاقات تلخ دیگه ای رو هم برام رقم که زد که هنوزم یادم میفته و برام تلخه و احساس پشیمونی میکنم.
استرالیای 2012 هم واقعا تلخ بود.
ویرایش توسط Rafa : 11-05-2013 در ساعت 09:17 PM
|