نقل قول:
نوشته اصلی توسط Farshad.Roger
این قسمت از حرف شما به نظرم کاملا اشتباه هست به چند دلیل:
داویدنکو سالهای طلایی خودش رو پشت سر گذاشته . از سال 2005 تا 2007 سال های طلاییش بود که موفق شد دو بار 2006 و 2007 به نیمه نهایی امریکا برسه (هر دو بار رو به راجر باخت)
چه بسا اگر راجر نبود الان هر 2 فینال رو میبرد چون اون موقع در اوج بود ( فینالیست های اون 2 سال رادیک و جوکویچ بودن) که داویدنکوی اماده اون زمان هر دوی این بازیکنان رو میتونست ببره !
2 بار سال 2005 و 2007 اومد نیمه نهایی رولاندگاروس که در 2007 دوباره به راجر باخت.
در سال -2005-2006-2007 و 2010 به 1/4 استرالیا اومد که در 2006 و 2010در هر دو بازی خیلی نزدیک باز به راجر باخت...قبل هم گفتم اگر راجر نبود داویدنکو حداقل 2-3 تا اسلم برده بود
الان هم بد نیست اما دوران طلایش رو گذرونده و با توجه به بالا رفتن سن و حریفان سر سرخت جوان . نمیتونه شبیه قدیم کار کنه که حق هم داره..همه شبیه فدرر نمیتونن تا 29 سالگی اینجوری بازی کنن!
|
چه بسا و اما و اگر در دنیای تنیس هیچ جائی نداره دوست من!! داویدنکو در بهترین سالهای عمرش بهتر از نیمه نهائی نیومد بالا و این نشون میده کالیبر بردن گرند رو نداره حالا شما میخوای با نیمه نهائی رسیدنش ارزش کارش رو بالا ببری نظر خودته ولی مشخصه اگه کشش بردن اسلم داشت تا الان میبرد چه به راجر میخورد یا به هر کسی دیگه...
چه بسا اگه فدرر نبود الان رادیک و هیوئیت و سافین هر کدوم 4 تا گرند اسلم داشتن!! یا آغاسی 10 تا گرند اسلم داشت!! یا رافا 11 تا گرند اسلم داشت..
چه بسا اگه رافا نبود فدرر 4 تا رولند گروس داشت و رکورد تاریخی ویمبلدون هم میزد!! رکورد نامبر وانی سمپراس هم میزد و خیلی اما و اگر دیگه...