[rezaomo]

خيلي ممنون از نوشته خوبتون .

ويمبلدون امسال نكته جالبي داشت.در بيش از يك دهه گذشته كساني به مانند سمپراس و فدرر و نادال كه به تنيس دنيا معرفي ميشدند. به راحتي در اكثريت تورنمنت ها به خصوص گرند اسلم ها حريفانشون رو شكست مي دادند و براي كسب گرند اسلم در ديدارهاي پاياني رو در روي هم قرار مي گرفتند .يعني چيزي حدود بالاي 90 درصد گرند اسلم ها متعلق به اين افراد بود خيلي به ندرت افرادي خارج از اين چارچوب به دنياي تنيس معرفي ميشدند كه گرند اسلم كسب كردند مثل دلپوتر در سال2009- يو اس اوپن آمريكا و استن واورينكا در 2014 و 2015 به ترتيب در استراليا اوپن و رولان گاروس. و يا حتي خود همين اندي ماري اسكاتلندي. ولي احساس من اين است كه در حال حاضر قهرمانان و ركورداران اين رشته حتي براي راه يافتن به مراحل بالاتر حتي كوارتر و سمي مشكلات زيادي رو پيدا كردند. و ديگه مثل قديم بازيكنهاي از پيش برنده نيستند همين ويمبلدون امسال باخت جوكوويچ از سم كوئري و باخت فدرر به رائونيچ مثالهايي از اين دست هستند . به هر حال احساس من اين است كه جوكويچ شايد نياز يه يك معجزه داشته باشه كه بتونه به ركورد 17 راجر برسه . كوچكترين لغزشي نه تنها اونو از رسيدن به گرند اسلم باز ميداره بلكه هفته هاي نامبرواني اون رو هم تحت تاثير قرار ميده . نمونه ديگر در ويمبلدون امسال در قسمت زنان بود جايي كه سرنا در سالهاي 2014 و 2015 به راحتي به جايگاه اول تكيه زده بود و امسال صحبت از باختش قبل از فينال و معرفي شدن افرادي مثل موگوروزا و كربر به عنوان رنك يكي دنيا بود. هر چند كه من اعتقاد دارم سرنا تلفيقي است از قدرت بدني ، سروهاي سهمگين و يك رالي باز حرفه اي كه اگر فاكتور سروهاي سرنا كه در خيلي از مقاطع حساس بازي به كمكش اومده اگر نبود به همچين موفقيت هايي دست پيدا نمي كرد . به طور مثال سروهاي سرنا رو با سروهاي كربر ، هالپ ، موگوروزاو ... مقايسه كنيد كه ببينيد چقدر مي تونه در موفقيت يك ورزشكار مثمرثمر باشه. به هر حال بايد تا ويمبلدون 2017 صبر كرد و ديد جوكوويچ ( نزديك ترين تعقيب كننده فدرر) تا كجا پيش خواهد رفت در اون تاريخ راحت تر ميشه گفت آيا جوك به فدررخواهد رسيد يا خير .