[archi]

با درنگی در آرشیو سایت رسمی ATP اثرات و نشانه هایی از تورنمنت وزین و ارزنده ای می توان یافت که از 1971 تا 1977 به استثنای سال 1972 در تهران در فضای باز امپریال تنیس کلاب و بر روی خاک برگزار می شد ، اواسط ماه می سال 1971 یعنی چهل و چهار سال پیش در حوالی همین روزها نخستین دوره ی این مسابقات در چارچوب World Championship Tennis circuit یا WCT انجام شد و از سال 1973 تا 1977 این بازیها بخشی از تورنمنت های Grand Prix Tennis circuit بود . در زیر مجموعه ی سال 1971 که اولین دوره ی برگزاری این جام در تهران بود ATP شصت تورنمنت معتبر را فهرست کرده و جدول اصلی پیکارها را به همراه نام قهرمانان انفرادی و دابل همراه با جزییاتی از نتایج تقریبا کامل بازیها در سایت نهاده است . تهران تنها شهر آسیایی در این فهرست است که تورنمنتی با این اعتبار را در آن سالها میزبانی کرده است . از شواهد پیداست که ارج و ارز این کاپ در زمان موصوف کمابیش شاید همسنگ مسترزهای امروزی می بوده و با نگاهی به نام بازیکنان در جدول پیکارها به اسامی آشنایی چون جان نیوکامب ، کن رزوال ، چارلی پاسارل ، تونی روچ ، راد لیور ، کلیف درایزدیل ، فیل دنت ، آرثور اش ، روی امرسون ، نیکولا پیلیچ ، تام اوکر ، اندرس خیمنو ، باب کارمایکل ، فرد استول ، جان الکساندر ، مارتی ریسن ، فرو مک میلان ، مارک کاکس و راجر تیلور بر می خوریم . جدول اصلی رقابت ها در بخش انفرادی از 32 بازیکن تشکیل می شد که البته نام هیچ تنیسور ایرانی به سال 1971 در این میان به چشم نمی خورد . سید یک تا هشت بازیها ظاهرا به ترتیب چنین بود : 1 . جان نیوکامب 2 . آرثور اش 3 . کلیف درایزدیل 4 . راد لیور 5 . کن رزوال 6 . تام اوکر 7 . روی امرسون 8 . تونی روچ . هشت بازیکنی که به کوارتر فاینال رسیدند نیوکامب ، روچ ، لیور ، ریسن ، خیمنو ، الکساندر ، امرسون و اش بودند . شکست سید سوم بازیها کلیف درایزدیل با نتایج 3 - 6 ، 6 - 4 و 7 - 6 در برابر اسماعیل الشافعی مصری از رخدادهای جالب تورنمنت بود . این راکت به دست مصری بازیکن کوچکی نبود و بعدها تا رنک 34 جهان هم بالا آمد و یکی از تنها چهار تنیسوری به شمار می رود که بیورن بورگ را در ویمبلدون شکست دادند . کن رزوال سید پنجم نیز از رابرت ماود شکست خورد . در سایت ATP فقط به پیروزی تنیسور اهل افریقای جنوبی اشاره شده ولی خبری از جزییات نتیجه ی بازی نیست . تام اوکر هلندی سید ششم تورنمنت نیز پس از پیروزی در مقابل توربن اولریش تنیسوری اهل دانمارک در راند دوم به سد اندرس خیمنوی اسپانیایی برخورد کرد و از دور پیکارها خارج شد . در یک چهارم پایانی جان نیوکامب هموطنش تونی روچ را در دو ست نزدیک با نتایج مشابه 7 - 6 برد ، پیشامد عجیب شکست راد لیور از مارتی ریسن امریکایی در دو ست با نتایج 6 - 4 و 6 - 4 بود . در دیگر بازی این مرحله جان الکساندر در حالی که ست اول را 6 - 4 به اندرس خیمنو باخته بود با پیروزی در دو ست بعدی با نتایج 6 - 7 و 4 - 6 به نیمه نهایی راه یافت . آرثور اش نامدار نیز روی امرسون را در دو ست به راحتی شکست داد . در سمی فاینال نیز نتایج دور از انتظاری رقم خود ، جان نیوکامب و ارثور اش به ترتیب در دو ست مغلوب مارتی ریسن و جان الکساندر شدند . 23 می 1971 دیدار پایانی تورنمنت به سبک گرند اسلم ها در سه ست از پنج ست انجام شد و مارتی ریسن با نتایج 7 - 6 ، 1 - 6 ، 3 - 6 و 6 - 7 هماورد استرالیایی خود را شکست داد و کاپ قهرمانی را به امریکا برد . این تنیسور اهل ایلینویز در پایان همین سال تا رنک هشتم انفرادی جهان پیش تاخت . عمده ی شهرت وی به خاطر مهارت فراوانش در بازی دابل بود و در کنار مارگارت کورت افتخارات زیادی به دست آورد . در جدول اصلی پیکارهای دابل تورنمنت نیز شانزده تیم شرکت داشتند که استرالیایی ها بهتر از دیگران کار کرده و زوج جان نیوکامب - تونی روچ دیدار پایانی را در برابر باب کارمایکل - ری روفلز برگزار کردند که با نتایج 4 - 6 ، 7 - 6 و 1 - 6 پیروز از میدان خارج شدند .