[behsen]

امسال در کنار کسب قهرمانی های خیلی زیاد و مهم به نظرم جوکو یه دستاورد خیلی بزرگ و مایه افتخار دیگه هم داشت. مساوی شدن آمار بازیهای رو در رو با دو بازیکن بزرگ تاریخ تنیس به خودی خود یه آمار فوق العادست، اما قضیه وقتی مهم تر میشه که جزئی تر بهش نگاه کنیم. جبران عقب افتادگی 14-4 مقابل نادال و 13-6 مقابل فدرر کار کمی نیست. تصور کنید در سن خیلی پایین به عنوان یه استعداد خوب تنیس وارد دنیای حرفه ای میشید و در بدو کار مقابل دو ابر ستاره ی دنیای ورزش قرار میگیرید و در همون 3 4 سال اول نزدیک به 30 بار مقابل این دو نفر شکست میخورید، بیشتر شکست های شما هم در یک قدمی و دو قدمی کسب جام یعنی فینال ها و نیمه نهایی هاست. با اینکه شما چند سال نفر سوم دنیا هستید و حتی تو 20 سالگی هم گرنداسلم میبرید هیچکس توجهی به شما نداره.

با وجود تمام این مسائل نواک جوکوویچ با تلاش و تمرین و تمرکز عالی، خودش رو پله پله بالا کشید و در حضور دو برند(و نه فقط ورزشکار) دنیای تنیس به جایی رسید که مخالف و موافق به تحسین عملکردش میپردازند.